Pytanie czytelnika:
Dlaczego tak ważne jest pragnienie Boga?

Każdy człowiek ma jakieś pragnienie. Bardzo często przedmiotem ludzkiego pragnienia jest określone dobro. Pragniemy szczęścia, pokoju, a czasem rzeczy materialnych. Czy jednak rzeczy tego świata, bardzo często niemające nic wspólnego z duchem, mogą tak naprawdę zaspokoić pragnienie człowieka? Mądrość Pisma Świętego i duchowość chrześcijańska mówią nam o tym, że człowiek ma w sobie pragnienie Boga. „Pragnienie Boga jest wpisane w serce człowieka, ponieważ został on stworzony przez Boga i dla Boga. Bóg nie przestaje przyciągać człowieka do siebie i tylko w Bogu człowiek znajdzie prawdę i szczęście, których nieustannie szuka” – czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego (n. 27). Benedykt XVI zauważył natomiast: „Wielu naszych współczesnych mogłoby bowiem uczynić obiekcję, że owego pragnienia Boga wcale nie odczuwają. W dużych częściach społeczeństwa nie jest On już oczekiwany, upragniony, lecz raczej stanowi rzeczywistość, obok której przechodzi się obojętnie, wobec której nie trzeba nawet zdobywać się na wysiłek wyrażenia opinii. W rzeczywistości to, co nazwaliśmy «pragnieniem Boga», nie zanikło całkowicie i pojawia się jeszcze dziś, na wiele sposobów, w sercu człowieka”. A zatem doświadczenie pragnienia, które św. Augustyn określił jako „niespokojne serce”, jest ważne i znaczące w życiu człowieka.

W Księdze Psalmów znajdujemy niezwykłe modlitwy wyrażające pragnienie Boga. W Psalmie 63 [62] autor woła: „Boże, Ty Boże mój, Ciebie szukam; Ciebie pragnie moja dusza, za Tobą tęskni moje ciało, jak ziemia zeschła, spragniona, bez wody” (w. 2). O pragnieniu Boga mówi również Psalm 42 [41]: „Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże! Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego” (w. 2-3a). Warto zauważyć, że w Starym Testamencie „dusza” wyrażona jest terminem nefesz, co w niektórych tekstach oznacza „gardło”, a w wielu innych rozszerza się nawet na całą osobę.

Temat pragnienia Boga był szczególnie bliski św. Augustynowi. W komentarzach do Księgi Psalmów napisał: „Pragnij tego źródła. Biegnij do źródła, tęsknij za źródłem. (...) Nie bądź wolny w bieganiu, biegnij szybko, z niecierpliwością, tęsknij za źródłem. W rzeczywistości wiemy, że jeleń jest bardzo szybki”. Biskup z Hippony z pragnieniem Boga łączył również rzeczywistość modlitwy. „Twoje pragnienie jest twoją modlitwą. Gdy ono nie ustaje, to i modlitwa nie ustaje” – zaznaczył w jednym z komentarzy.

Papież Franciszek natomiast złączył pragnienie Boga z kwestią wiary: „Gdy zabraknie tego pragnienia Boga żywego, wiara może się stać jedynie przyzwyczajeniem, będzie gasła jak ogień, którego już się nie podtrzymuje”. A zatem pragnienie Boga jest ważne w naszym codziennym zjednoczeniu z Nim.

Pytania do teologa prosimy przesyłać na adres: teolog@niedziela.pl .