Pytanie czytelnika: Jakie znaczenie mają słowa „Bierzcie, jedzcie… pijcie”?
Zaproszeniu Jezusa „bierzcie... jedzcie... pijcie...” – powtórzonemu w każdej relacji z Ostatniej Wieczerzy, czyli konsekracji – odpowiada faza celebratywna „Komunii Świętej” lub „obrzędów Komunii Świętej”: całość gestów i modlitw, które wykonywane są pomiędzy Ojcze nasz a modlitwą po Komunii Świętej. Jest to moment kulminacyjny Wieczerzy Pańskiej. (...) Gest łamania chleba przywołuje taki sam gest, wykonany przez Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy zgodnie z żydowskim zwyczajem, który kładł na ojca rodziny obowiązek łamania bochenka chleba i rozdawania kawałków współbiesiadnikom na znak wspólnoty braterskiej, czyli spożywania tego samego chleba. Obecnie kapłan przełamuje hostię, która jest większa, a małą jej cząstkę wkłada do kielicha (= immixtio, czyli zmieszanie postaci), aby ukazać, że Pan jest żywy. Gest łamania posiada zarazem znaczenie – wyłożone przez św. Pawła w Pierwszym Liście do Koryntian (10,17) – że jakkolwiek jesteśmy liczni, stajemy się jednym ciałem, spożywając ten sam Chleb życia, Chrystusa Pana. Łamaniu Chleba towarzyszy śpiew Baranku Boży: w koncelebrach zajmuje ono bowiem więcej czasu, jednak praktykuje się ten śpiew także w innych, mniej licznych zgromadzeniach, a to dla odzyskania jego znaczenia. Jest to śpiew wprowadzony w VI wieku, skierowany wprost do Jezusa Chrystusa, z użyciem tytułu, jakiego używał wobec Niego Jan Chrzciciel, ma więc pochodzenie ewangeliczne.
Obrzęd Komunii Świętej składa się z dwóch etapów. Najpierw kapłan wypowiada po cichu modlitwę i, po ukazaniu hostii zgromadzeniu ze słowami „Oto Baranek Boży...”, spożywa Ciało i Krew Pana. Drugi etap to Komunia Święta wszystkich wiernych, którym rozdaje się w zwykły sposób Ciało Pańskie tylko w znaku chleba, ale z możliwością komunikowania w wielu okolicznościach, także z kielicha. „Jest bardzo pożądane – czytamy w Ogólnym wprowadzeniu do Mszału rzymskiego – aby wierni, podobnie jak kapłan, który jest do tego zobowiązany, przyjmowali Ciało Pańskie z hostii konsekrowanych w czasie danej Mszy Świętej, a w przewidzianych przypadkach (por. OWMR 283) przystępowali do kielicha. Dzięki temu Komunia Święta ukaże się także przez znaki jako uczestnictwo w aktualnie sprawowanej Ofierze” (OWMR 85). Po ukazaniu hostii i zaproszeniu na ucztę Pańską („Błogosławieni zaproszeni...”) oraz odpowiedzi: „Panie, nie jestem godzien...” ustawia się procesja w stronę ołtarza, aby z rąk kapłana, i ewentualnie akolitów, otrzymać „Ciało Chrystusa”: na to stwierdzenie wiary każdy wierny odpowiada: „Amen” i komunikuje. Podczas Komunii wykonuje się śpiew, pomagający wyrażać braterską radość ze wspólnego spożywania Chleba życia.
Fragment z książki Rinaldo Falsiniego, Gesty i słowa Mszy świętej, Wydawnictwo Franciszkanów Bratni Zew, Kraków 2022
