Dzisiejsza uroczystość święceń biskupich ks. prof. Andrzeja Siemieniewskiego, jest doniosłym i ważnym momentem w życiu Kościoła lokalnego. Oto zostaje posłany nowy pracownik, który będzie pełnił posługę biskupią, na niwie Kościoła wrocławskiego. Oto konsekwencja powołania. Jeśli raz powiedziało się Panu Bogu „tak”, to trzeba być gotowym potwierdzić to zawsze, w każdym momencie życia, a w sposób szczególny w momencie święceń biskupich – mówił wtedy podczas uroczystości główny konsekrator abp Marian Gołębiewski.
– Stajesz się Następcą Apostołów, uczestnikiem kolegium biskupiego – przypominał w imieniu kolegów rocznika święceń ks. Ireneusz Alczyk, przekazując zarazem nowemu biskupowi pastorał, w którego zwieńczeniu jest postać Dobrego Pasterza. Życzył przy tym: – Obyś niósł Chrystusowy pokój w nasze szeregi kapłańskie, więcej – w nasze dusze kapłańskie, abyś jak Dobry Pasterz wnosił Chrystusowy pokój między ludzi, poszczególne wspólnoty i całą wspólnotę Ludu Bożego – mówił ks. Ireneusz.
Przypominając te wydarzenia, już jako biskupowi legnickiemu, składamy życzenia: aby każdy dzień życia przynosił doświadczenie tego, że „Bóg jest miłością”.
W nocy z 9 na 10 lutego 1940 roku wiele polskich domów na Podkarpaciu opustoszało. Scenariusz zawsze był taki sam.
Natarczywie walili do drzwi, ludzie mieli na spakowanie chwilę. Pociągiem, w bydlęcych wagonach wywożono ich daleko na Wschód. Deportowano. To słowo do dzisiaj u tysięcy mieszkańców wciąż wywołuje emocje i łzy. Wśród wywiezionych były głównie rodziny wojskowych, urzędników, duchownych i przedstawicieli inteligencji.
W rocznicę śmierci św. Jana Pawła II prezentujemy wzruszający fragment książki Magdaleny Wolińskiej-Riedi „Zdarzyło się w Watykanie”, w którym moment odejścia Ojca Świętego opisuje Massimiliano – ówczesny sanitariusz w Poliklinice Gemelli w Rzymie.
– Prawie dwadzieścia lat temu watykańska służba zdrowia organizowała specjalną ekipę do opieki nad coraz bardziej schorowanym Janem Pawłem II. Pracowałem wtedy w Poliklinice Gemelli w Rzymie. Kilkakrotnie zdarzyło mi się opiekować papieżem podczas jego pobytów w tym szpitalu. Kolega, z którym tam współpracowałem, wymienił moje nazwisko, kiedy kompletowano wspomnianą ekipę. Kilka miesięcy później, w 2002 roku, trafiłem do Watykanu. Był to bez wątpienia trudny czas. Najtrudniejszy w mojej medycznej karierze. W Gemelli, gdzie pracowałem od 1990 roku, kiedy miewałem do czynienia z Ojcem Świętym, to jedynie przez kilka godzin, najwyżej kilka dni. Tutaj ta opieka miała być na stałe, a przy tym nabrała zupełnie innego, bardzo osobistego charakteru.
Alfonso Garciandía, kapelan Sanktuarium San Miguel de Aralar w archidiecezji Pampeluny i Tudeli (Hiszpania), potępił profanację trzech krzyży na drodze prowadzącej do sanktuarium. „Dlaczego krzyż przeszkadza niektórym ludziom?” – zapytał.
Do zdarzenia doszło w nocy z soboty na niedzielę, kiedy dwa z trzech krzyży zostały ścięte „metalowymi narzędziami”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
