...największa kolekcja różańców znajduje się w niepozornym regionalnym muzeum Columbia Gorge Interpretive Center w Stevenson w Stanach Zjednoczonych? Na zwiedzających czeka tam prawie 4 tys. rozmaitych różańcowych koronek, począwszy od tych, których koraliki mają wielkość główki od szpilki, a skończywszy na okazałych, 5-metrowych.
Unikatową kolekcję od 1917 r. gromadził Donald A. Brown (1895 – 1975), założyciel Towarzystwa Historycznego Hrabstwa Skamania. Różaniec urzekł kolekcjonera jako uniwersalna forma sztuki. Równocześnie zainteresował się on Różańcem jako modlitwą, co zaowocowało jego nawróceniem i przyjęciem chrztu w Kościele katolickim w 1929 r. Został także tercjarzem w Trzecim Zakonie Dominikańskim.
Gdy o kolekcji Browna zrobiło się głośno, darczyńcy z całego świata zaczęli przysyłać mu różańce. W zbiorach znajdują się m.in. różaniec pobłogosławiony przez św. Ojca Pio oraz inny, pobłogosławiony przez św. Jana Pawła II. Kolekcjoner przywiązywał duże znaczenie do różańca ofiarowanego przez prezydenta Johna F. Kennedy’ego – jest to mały różaniec z drewnianych paciorków, na którym polityk miał się modlić jako żołnierz podczas II wojny światowej. Innymi ważnymi eksponatami są różańce: Lawrence’a Welka – amerykańskiego muzyka i gwiazdora telewizyjnego, Ala Smitha – pierwszego katolika, który kandydował na prezydenta USA w 1928 r., czy też ten związany z Dagiem Hammarskjöldem – tragicznie zmarłym sekretarzem generalnym Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Donald Brown gromadził kolekcję przez ponad pół wieku. Ostatecznie przekazał ją do muzeum w Stevenson, gdzie możemy ją podziwiać w Galerii Duchowych Poszukiwań na najwyższym piętrze tej placówki.
Ojciec Pio, jeden z największych świętych wszystkich czasów, nieustannie modlił się na różańcu. Zawsze widywano go modlącego się, z różańcem w ręku. Z tego powodu jego współbrat i zarazem biograf o. Alessandro da Ripabottoni oraz abp Paweł Carta określali go „żyjącym różańcem”.
Zamiłowanie do modlitwy różańcowej Ojciec Pio wyniósł z domu rodzinnego, w którym codziennie wieczorem, o stałej porze, rodzice wraz ze wszystkimi dziećmi wspólnie, na klęcząco, odmawiali Różaniec. Jego matka była bardzo pobożna, to samo można powiedzieć o jego ojcu, uważanym za człowieka, który nieustannie odmawiał Różaniec, a zamiłowanie do tej modlitwy przekazał swojemu synowi. Francesco, już jako mały chłopiec, sam odmawiał Różaniec podczas pilnowania owiec pasących się na Piana Romana. W styczniu 1903 roku, kiedy żegnał się z rodziną przed odjazdem do nowicjatu, jego Matka dała mu swój różaniec, który zachował do końca życia. „On dotrzyma ci towarzystwa w miejsce matki” – powiedziała to, żeby upewnić go o opiece Matki Bożej Różańcowej. Źródłem umiłowania modlitwy różańcowej przez św. Ojca Pio była jego miłość do Matki Najświętszej, którą również wyniósł z rodzinnego domu w Pietrelcinie i pogłębiał z każdym dniem w życiu zakonnym. Jego bezgraniczne oddanie Matce Najświętszej zaowocowało pragnieniem całkowitego upodobnienia się do Jej Syna, a także do Niej samej. Usilnie dążył do nabycia cnót określanych jako maryjne, przede wszystkim cnoty pokory, ubóstwa, gotowości do podejmowania ofiar i znoszenia wszelkich cierpień dla wzrostu Królestwa Bożego.
Czterdzieści siedem lat temu zmarł bł. papież Jan Paweł I. Na Stolicy Piotrowej zasiadał zaledwie 33 dni w 1978 roku. Był bezpośrednim poprzednikiem papież Polaka Jana Pawła II, który przejął po nim imię.
Od razu po swym wyborze zdobył sympatię świata. Z przekrzywioną białą piuską na głowie i uśmiechem dziecka "bezradnie" rozkładał ręce w loggii Bazyliki św. Piotra, jakby chciał powiedzieć: "Zobaczcie, co mi zrobili". Włosi poufale nazywali go Gianpaolo.
W kaplicy zamontowano już witraż z oazową symboliką
Ośrodek Szkoleniowo-Formacyjny Myśli Katolicko-Społecznej im. ks. Franciszka Blachnickiego w Zalesiu jest coraz bliższy ukończenia.
Oazowy dom rekolekcyjny k. Bełżyc powstaje na bazie dawnej szkoły. Jest odpowiedzią na tęsknotę członków Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Lubelskiej za własną przestrzenią do modlitwy i odpoczynku, ale też wynikiem owocnej współpracy licznych środowisk i wielu darczyńców. – W starej części budynku zakończył się już remont. W miejscu dawnych klas są m.in. pokoje gościnne z pełnym węzłem sanitarnym, które mogą pomieścić ok. 60 osób, tymczasowe sale konferencyjne, a nawet kaplica, w której znajduje się Najświętszy Sakrament – mówi z radością ks. Jerzy Krawczyk. Archidiecezjalny moderator podkreśla, że dzięki środkom, pozyskanym m.in. z archidiecezji lubelskiej, ale też zaangażowaniu wielu osób, prace w starej części szkoły są na ukończeniu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
