Reklama

Niedziela Małopolska

DIECEZJA TARNOWSKA

Taką siłę ma Syn Gromu

Podążając do św. Jakuba, ludzie się zmieniają. To siła drogi, wiary i modlitwy – stwierdza w rozmowie z Niedzielą ks. Rafał Leszczyński, kombonianin służący pielgrzymom w Palas de Rei, przy Francuskiej Drodze Św. Jakuba.

Niedziela małopolska 30/2021, str. IV

[ TEMATY ]

szlak św. Jakuba

Camino

Archiwum ks. Rafała Leszczyńskiego

przy drodze do Santiago stoi wiele pomników św. Jakuba

przy drodze do Santiago stoi wiele pomników św. Jakuba

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Maria Fortuna-Sudor: Księże Rafale, na czym polega praca kapłana w parafii służącej pielgrzymom?

Ksiądz Rafał Leszczyński: Nasza praca, bo jest nas trzech, polega głównie na zapewnieniu pielgrzymom udziału w Eucharystii. Odprawiamy Msze św. zwane pielgrzymimi, w czasie których każdy celebrans przemawia w kilku językach. Ponadto dajemy możliwość skorzystania z sakramentu pokuty. Oczywiście, tym, którzy takiej posługi potrzebują. Prowadzimy też księgi, do których wpisują się pielgrzymi. Przed pandemią, w ciągu roku zapisało się ok. 200 tys., ale nie wszyscy to czynią, bo nie zawsze chce się im stać w kolejce, zwłaszcza w czerwcu, lipcu, sierpniu, kiedy pielgrzymów jest najwięcej.

Ponadto prowadzimy duszpasterstwo parafialne, bo w Hiszpanii jest mało kapłanów. My na przykład mieszkamy w Palas de Rei, to jest nasza główna siedziba, ale mamy pod opieką 25 kościołów zabytkowych, z kilkusetletnią historią. W tych parafiach mieszkają kilku, kilkunastoosobowe grupy ludzi w podeszłym wieku, bo młodzi, którzy nie widzą tu dla siebie perspektyw, uciekają z tego rolniczego rejonu do wielkich miast.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Kim są dzisiaj pielgrzymi?

Mamy cały przekrój, nie tylko wiekowy, ale 70% pielgrzymów stanowią ludzie młodzi. Jeżeli dzielimy wchodzących na Drogę św. Jakuba na pielgrzymów i turystów, to Europejczycy zdecydowanie częściej są zaliczani do tej drugiej grupy. Pielgrzymuje wielu Koreańczyków, Japończyków, troszkę mniej jest Chińczyków. Można spotkać przedstawicieli Kolumbii, Meksyku, Stanów Zjednoczonych, Kanady. Wśród nich wielu przystępuje do Komunii św., uczestniczy w Eucharystii. Ale najpobożniejsi są Azjaci. Ludzie pielgrzymują na rowerach, na koniach, na kładach... Inni idą z psami i wchodzą z nimi do kościoła, a gdy ich proszę, aby zostawili zwierzę na zewnątrz, stwierdzają, że ich pies jest takim samym pielgrzymem jak każdy. To, na szczęście, pojedyncze przypadki. Spotykam najróżniejszych pielgrzymów, również takich z wózeczkami, a także śmiertelnie chorych…

Poznał Ksiądz pielgrzyma żegnającego się z życiem na drodze do Santiago de Compostela?

Dobrze pamiętam mężczyznę, który miał ok. 60 lat. Był chory na raka. Lekarze dawali mu kilka miesięcy życia. Wyznał, że nie idzie do Santiago, by prosić o uzdrowienie. Przed śmiercią chciał spełnić marzenie, na realizację którego wcześniej nigdy nie miał czasu, bo rodzina, dom, praca, kariera… Zdecydował nie czekać na śmierć w łóżku, wybrał się do Santiago, chociaż nie był pewien, czy tam dojdzie. Gdy go spotkałem w Palas de Rei, a jest to stacja odległa od Santiago 65 km, mówił, że czuje się świetnie. Szedł z plecakiem, żadnych ulg sobie nie robił, bo jak pielgrzymka to pielgrzymka. Nie powiedział, że ten rak ustąpił, ale w naszej księdze umieścił opis tego, co się działo w trakcie jego pielgrzymowania.

Reklama

Miejscem, gdzie dokonują się cuda, są zapewne konfesjonały, przy których zatrzymują się pielgrzymi…

To trudne spowiedzi, połączone z nawróceniami. Przy konfesjonałach pielgrzymi otwierają serca. W ich wyznaniach często wraca m.in. temat aborcji – spowiadają się i kobiety, i mężczyźni, którzy wyznają, że byli przyczyną tego grzechu. Wśród spowiadających się są np. aktorzy filmów porno. Uświadomili sobie, że byli źródłem zgorszenia. Przyznają, że ta praca pozostawiła w ich psychice ślady i szukają możliwości zamknięcia tego etapu życia właśnie przy konfesjonale. Pielgrzymi spowiadają się ze zdrad, z wchodzenia w kolejne związki. Uogólniając, można stwierdzić, że to egzystencjalne sprawy. Przyznam, że gdy zostałem skierowany do posługi dla pielgrzymów, myślałem, że to będzie takie przyjemne, że będę spotykać interesujących ludzi, taka hiszpańska fiesta (uśmiech). Ale nie zdawałem sobie sprawy, że to będzie takie trudne, a nawet obciążające.

Ale historie nawróceń zapewne umacniają w wierze. Są takie, które Ksiądz zapamiętał?

O tym, że takie zmiany nastąpiły, dowiaduję się głównie z korespondencji, bo wielu pielgrzymów pisze do mnie. Pamiętam historię małżeństwa, to była para z Anglii. Oni tę pielgrzymkę potraktowali jak ostatnią deskę ratunku przed rozwodem. W drodze do św. Jakuba się pogodzili, zbliżyli się do Boga, uświadomili sobie sens wspólnego życia małżeńskiego i rodzinnego. Wrócili do domu odmienieni. W liście napisali, że odbudowali relację z Bogiem, między sobą i swoimi dziećmi. Albo historia narkomana. On nie potrafił żyć bez używek. Pielgrzymka pomogła mu się uwolnić od nałogu. Rok później szedł do Santiago ponownie, aby podziękować św. Jakubowi. Przed pandemią poznałem pastorkę Kościoła anglikańskiego. Pamiętam ją ze spotkania w Palas de Rei. Potem napisała, że na drodze do Santiago doznała olśnienia, że przygotowuje się do konwersji. Być może jest już ochrzczona.

Wielu pielgrzymów twierdzi, że na drodze do Santiago de Compostela odnaleźli sens życia.

Podążając do św. Jakuba, ludzie się zmieniają. To siła drogi, wiary i modlitwy. Historia każdego pielgrzyma jest inna. Z pielgrzymki do Santiago de Compostela nikt nie wraca taki sam. Interesująca jest historia młodego Polaka, który skończył studia, miał bardzo dobrą pracę, ale widział wokół siebie pustkę. Więc zwolnił się z tej korporacji i wybrał się do św. Jakuba. Szedł 3 miesiące. Po tej drodze stwierdził, że stał się innym człowiekiem, ma w swym sercu pokój. Po powrocie do Polski znalazł pracę. Ułożyły się też jego sprawy sercowe. Przyznaje, że nie potrafi do końca określić, na jakiej zasadzie te zmiany się dokonały, ale dla mnie tym bardziej jest przekonujący. Bo jeśli człowiek umie to wszystko opowiedzieć, gładko wyjaśnić, to może być różnie z jego wiarygodnością. Ale gdy pielgrzym czuje, że zmiana jest radykalna, to dla mnie jest to świadectwo potwierdzające, że św. Jakub działa…

ponad czasem, narodami i wyznaniami.

O tak, św. Jakub ma moc niesamowitą. Zauważyłem, że my, misjonarze przenosimy góry i morza, żeby tych ludzi, szczególnie młodzież, przyciągnąć do Kościoła, a oni jakże często mają to wszystko w nosie. Tymczasem, mówiąc żartem, kilka kostek sprzed dwóch tysięcy lat złożonych w trumnie w tym grobie, do którego trudno wejść, nie tylko przyciąga miliony ludzi, ale też zmienia ich życie. Taką siłę ma apostoł Jakub, Syn Gromu.

2021-07-20 10:24

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tam, gdzie stanie noga pielgrzyma

Niedziela szczecińsko-kamieńska 19/2022, str. VI

[ TEMATY ]

szlak św. Jakuba

Camino

Wikimedia

Jakubowe muszelki lub strzałki są charakterystycznymoznakowaniem szlaku

Jakubowe muszelki lub strzałki są charakterystycznymoznakowaniem szlaku

Pomorska droga św. Jakuba podzielona jest na 7 części, które obejmują 29 odcinków. W Szczecinie najważniejszym punktem wędrówki jest katedra św. Jakuba Apostoła.

Coraz bliżej wakacje, a wraz z nimi czas wyjazdów – dla wielu także okazja do przeżywania swojej wiary poza codziennymi realiami własnej parafii. Czy wiemy, że potencjalną możliwością jest także wzięcie udziału w wyjątkowej formie pielgrzymowania, jaką jest wędrowanie szlakami św. Jakuba?
CZYTAJ DALEJ

Czy i ja dziś zdołam dostrzec prawdziwie potrzebujących?

2024-12-05 20:50

[ TEMATY ]

adwent

rozważania

św. Ojciec Pio

Adwent z o. Pio

Red.

Prawdziwym nieszczęściem jest duchowa ślepota, stan, kiedy człowiek nie widzi nic poza samym sobą: ani Boga działającego we własnym życiu, ani drugiego człowieka. Jezus przychodząc, otwiera nam oczy. Czy będę miał odwagę wołać do Niego jak niewidomi z dzisiejszej Ewangelii?

„Według wiary waszej niech się wam stanie” – mówi Pan. Jakże rzadko z moją ślepotą, z moją niezdolnością widzenia, przychodzę do Jezusa. Wolę trwać w swej krótkowzroczności, a może nawet zaślepieniu. Dlaczego? Bo przywykłem nie widzieć więcej niż własne sprawy, własny interes, samego siebie. Widzieć więcej oznacza dostrzec i przyjąć nowe wyzwania, oznacza czuć się wezwanym, by kochać bardziej, dawać więcej z siebie. Łatwo jest zamknąć swe oczy i serce.
CZYTAJ DALEJ

Solidarność chce weta prezydenta ws. wolnej Wigilii

2024-12-06 14:50

[ TEMATY ]

NSZZ Solidarność

wolna Wigilia

rózga

weto prezydenta

pracownicy handlu

PAP

Według Solidarności prawo o wolnej Wigilii jest niekorzystne dla pracowników handlu

Według Solidarności prawo o wolnej Wigilii jest niekorzystne dla pracowników handlu

Będziemy wnioskować do prezydenta Andrzeja Dudy o zawetowanie ustawy w sprawie wolnej Wigilii, bo nierówno traktuje pracowników – poinformował PAP szef handlowej Solidarności Alfred Bujara. Ocenił, że nowy przepis, by w grudniu pracownik handlu mógł pracować tylko w dwie niedziele, to fikcja.

Sejm przyjął w piątek poprawki Senatu do nowelizacji ustawy w sprawie wolnej Wigilii. Regulacja trafiła teraz do prezydenta.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję