W celu wzmocnienia naszego organizmu na zimę, Boża apteka ofiaruje nam w prezencie pięknie pachnące kwiaty lipy. Teraz jest najlepszy czas na ich zbiór.
Lipa to drzewo cenione przez narody słowiańskie. Od wieków sadzono je przy dworach i kościołach. Często nasze babcie zbierały jej kwiaty i w okresie jesienno-zimowym przyrządzały cenne lekarstwo dla swojej rodziny.
Kwiaty lipy powinniśmy zbierać przy suchej i słonecznej pogodzie na przełomie czerwca i lipca. W tym celu szukajmy drzew rosnących z dala od ulic, żeby kwiaty nie były zanieczyszczone szkodliwymi substancjami. Najbardziej wartościowe są kwiaty na początku kwitnienia. Należy je suszyć w zaciemnionych i przewiewnych miejscach, a kiedy wyschną, przechowywać w szczelnie zamkniętych słojach albo papierowych torebkach. W ten sposób nie utracą one cennych właściwości leczniczych.
Kwiat lipy był stosowany jako napar „przy chorobach przeziębieniowych, z objawami gorączki, nieżytu dróg oddechowych, ponadto przy nieżycie żołądka i jelit”. Znalazł zastosowanie także w stanach nadmiernego napięcia nerwowego czy przy bezsenności. Łagodzi także ból gardła.
Aby przyrządzić napar z kwiatu lipy, jedną łyżkę ususzonych kwiatów zalewamy jedną szklanką wrzącej wody i odstawiamy na 20 minut do naciągnięcia. Do naparu możemy dodać także łyżeczkę miodu, najlepiej lipowego, i odrobinę soku z cytryny. Pijemy go 3 razy dziennie po jednej szklance między posiłkami.
Napar z kwiatów lipy, w postaci płukanek czy okładów, polecany jest także w celach kosmetycznych, szczególnie dla cery trądzikowej, gdyż łagodzi stany zapalne skóry, ujędrnia ją i wygładza. Wywarem można myć również skórę głowy.
Korzystajmy także z dobrodziejstw miodu lipowego, jest polecany szczególnie osobom cierpiącym na nerwicę, wzmacnia układ odpornościowy, a także jest pomocny przy przeziębieniu, grypie i schorzeniach dróg oddechowych. Pamiętajmy, żeby nie rozpuszczać miodu w zbyt gorącej herbacie, ponieważ wysoka temperatura niszczy jego lecznicze właściwości.
Sądzę, że każda kobieta ma w sobie coś, co sprawia, że jest tajemnicza. Być może w moim przypadku owa tajemniczość bardziej rzuca się w oczy. Pewnie jest tak dlatego, że przez długi czas żyłam niejako w cieniu odwiecznej Tajemnicy, czyli Jezusa z Nazaretu.
Według tradycji kościelnej, sięgającej II wieku, mój mąż Kleofas był bratem św. Józefa. Dlatego też od samego początku byłam bardzo blisko Świętej Rodziny, z którą się przyjaźniłam. Urodziłam trzech synów (Jakuba, Józefa i Judę Tadeusza - por. Mt 27,56; Mk 15,40; 16,1; Jud 1).
Jestem jedną z licznych uczennic Jezusa. Wraz z innymi kobietami zajmowałam się różnymi sprawami mojego Mistrza (np. przygotowywaniem posiłków czy też praniem). Osobiście nie znoszę bylejakości i tzw. prowizorki. Zawsze potrafiłam się wznieść ponad to, co zwykłe i pospolite. Stąd też lubię, kiedy znaczenie mojego imienia wywodzą z języka hebrajskiego. W przenośni oznacza ono „być pięknym”, „doskonałym”, „umiłowanym przez Boga”. Nie chciałabym się przechwalać, ale cechuje mnie spokój, rozsądek, prostolinijność, subtelność i sprawiedliwość. Zawsze dotrzymuję danego słowa. Bardzo serio traktuję rodzinę i wszystkie sprawy, które są z nią związane.
Wytrwałam przy Panu aż do Jego zgonu na drzewie krzyża (por. J 19, 25).
Wiedziałam jednak, że Jego życie nie może się tak zakończyć! Byłam tego wręcz pewna! I nie myliłam się, gdyż za parę dni m.in. właśnie mnie ukazał się Zmartwychwstały - Władca życia i śmierci! Wpatrywałam się w Jego oblicze i wsłuchiwałam w Jego słowa (por. Mt 28,1-10; Mk 16,1-8). Poczułam wtedy radość nie do opisania. Chciałam całemu światu wykrzyczeć, że Jezus żyje!
Czyż nadal jestem tajemnicza? Jestem raczej świadkiem tajemniczych wydarzeń związanych z życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa. One całkowicie zmieniły moje życie. Głęboko wierzę, że mogą one również zmienić i Twoje życie. Wystarczy tylko - tak jak ja - otworzyć się na dar łaski Pana i z Nim być.
Ojciec Święty zadzwonił na Ukrainę, do przebywającego tam kard. Krajewskiego. Chciał wiedzieć, jak przebiega nasza misja - mówi papieski jałmużnik, który już po raz dziesiąty udał się w imieniu Franciszka do tego kraju. „Powiedzieliśmy Papieżowi, że jest bardzo zimno, że marzniemy. Odpowiedział: ‘przecież wiesz, jak należy się rozgrzać’ i udzielił nam swego błogosławieństwa. To on nas rozgrzał tym telefonem i jego błogosławieństwo umacnia nas w tym, że czynimy rzeczy dobre i zgodne z Ewangelią".
Papież Franciszek, przechodzący rekonwalescencję po ciężkiej chorobie, spotkał się w środę w Watykanie z brytyjskim królem Karolem III i jego małżonką królową Kamilą - podało watykańskie biuro prasowe.
W marcu z powodu choroby papieża para królewska odwołała oficjalną wizytę w Stolicy Apostolskiej, która miała się odbyć 8 kwietnia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
