Reklama

Wiara

Świadectwa: Zaufali Sercu Jezusa

Tworzenie nowej, lepszej rzeczywistości zaczyna się od nas samych. Jak wejść na tę drogę? Dobrym początkiem może być poświęcenie rodzin i wspólnot Sercu Bożemu.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Intronizacja jest szczególną formą kultu Bożego Serca. Polega na uroczystym poświęceniu rodzin lub innych wspólnot katolickich Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Odczytania aktu dokonuje się przed szczególnie wyeksponowanym wizerunkiem Serca Bożego – w świątyni lub w domu. Praktyka ta związana jest z objawieniami przekazanymi św. Małgorzacie Marii Alacoque przez Pana Jezusa, który powiedział, że „pragnie być znanym, miłowanym, wielbionym przez ludzi, dlatego udzieli im wielu łask, jeśli Mu się poświęcą”.

– Poświęcenie się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa to – najprościej ujmując – wybranie właściwego kierunku. To dobrowolny wybór pójścia za kimś i za wartościami, które reprezentuje – wyjaśnia o. Robert Więcek, jezuita, propagator idei oddania się Sercu Jezusowemu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W domowym zaciszu

– Dokonaliśmy aktu poświęcenia naszego małżeństwa Sercu Bożemu 9 lat temu. Już na drodze narzeczeńskiej Pan nas do tego przygotowywał. Gdy poznaliśmy treść objawień św. Małgorzaty Marii Alacoque, byliśmy poruszeni tym, że w objawieniach zakonnica otrzymała zalecenie od Boga, aby ludzie zanurzali swoje serca w Sercu Jezusa, bo te nasze są słabe i potrzebują ciągłej przemiany – mówi Agata Grapa.

Reklama

Idąc za pragnieniem oddania się pod panowanie Jezusa, małżeństwo poprosiło o namalowanie obrazu z wizerunkiem Pana wskazującego na swoje przebite Serce. Dzieło zostało umieszczone w najbardziej reprezentacyjnym miejscu w domu – w salonie nad kominkiem – tam, gdzie toczy się życie rodzinne. Zaprzyjaźniony kapłan – o. Władysław Kubik w dniu intronizacji odprawił w domu małżonków Mszę św. Na uroczystości zebrała się także najbliższa rodzina. – Na potrzebę tej chwili sporządziliśmy własny akt, w którym zostawiliśmy miejsce na imiona naszych dzieci. Wówczas byłam w ciąży z pierwszą córką – wspomina p. Agata.

3 czerwca 2012 r. państwo Grapowie zawierzyli Sercu Bożemu swoje małżeństwo i rodzinę, ufając w obietnice pozostawione czcicielom Serca Jezusowego, m.in. to, że Jezus zaradzi wszelkim ich potrzebom.

Pierwszy cud

Zaledwie tydzień później potrzebna była pierwsza Boska interwencja. Po narodzinach córki, w 5. dobie, dziewczynka dostała silnych drgawek. Jej stan zdrowia ulegał pogorszeniu. Lekarze poinformowali rodziców, że dziecko nie będzie mówić ani chodzić do końca życia. – Pamiętam, że tego dnia pojechałem do Krakowa, do bazyliki Najświętszego Serca Pana Jezusa, by za sprawą Serca Bożego i za wstawiennictwem Rozalii Celakówny, czczonej w tym kościele, modlić się o pomoc i uzdrowienie dla córeczki – wspomina Piotr Grapa. – Otrzymaliśmy duże wsparcie. Małgorzata dziś chodzi, mówi. Zmagamy się z trudnościami rozwojowymi dziecka, jednak nie są one takie, jak prognozowano. To był dla nas pierwszy znaczący cud! – podkreśla ojciec.

Reklama

Każda rocznica poświęcenia rodziny Sercu Bożemu przeżywana jest w domu państwa Grapów jako wielkie święto. – Co roku zamawiamy w kościele Mszę św. i uroczyście odnawiamy akt poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa – wyjaśnia p. Agata. Dodaje, że rodzina każdego dnia czyta akt zawierzenia i stara się żyć jego założeniami. – Najistotniejsze jest dla nas to, że nasze serca są rzeczywiście przemieniane na wzór Serca Bożego. Zmienił się nasz styl życia, myślenia, podejmowania decyzji. Oddaliśmy każdy obszar pod panowanie Chrystusa, tj. dom, pracę, finanse, dzięki czemu zupełnie inaczej przeżywamy troski i radości. Nasze życie nie jest wolne od trudów, ale potrafimy zachować dystans, bo wiemy, że jesteśmy w najlepszych rękach – wyznaje młoda mama.

W jaki sposób można jeszcze przeżywać kult Serca Jezusowego w swojej rodzinie lub wspólnocie? Ojciec Robert Więcek podkreśla wagę prostych, konkretnych czynów wykonywanych z miłością: – Może to być codzienne przytulanie dzieci, wręczanie kwiatów żonie w każdą miesięcznicę ślubu, troska o chorego kolegę ze wspólnoty – wymienia duchowny. – Chodzi o dar serca dla drugiego. Wejście w nurt łaski, miłości, którą Bóg chce przez nas przekazać ludziom. To nie ma być kolejne jarzmo, zobowiązanie, ale proste przylgnięcie do Bożego Serca – dodaje. Kapłan zachęca do podjęcia praktyki pierwszych piątków miesiąca z całą rodziną oraz do organizowania wieczornych czuwań w pierwsze czwartki miesiąca, w godz. 23-24, jak polecił św. Małgorzacie Pan Jezus.

Dlaczego warto?

– Żyjemy w czasach, w których małżeństwo i rodzina są szykanowane. Potrzebujemy nie tylko prawnej ochrony, ale również sił do bycia świadectwem dla innych. Możemy odbudować społeczeństwo, opierając jego fundamenty, ściany i dach wyłącznie na Bogu, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych. To nie jest czas chowania się w swoich norkach, ale czas świadczenia o Chrystusie, opowiadania o Nim swoim życiem. Tego właśnie potrzebuje nasz świat – zaznacza o. Więcek.

Zawierzenia rodziny lub wspólnoty Sercu Bożemu można dokonać po Mszy św. w Niedzielę Bożego Miłosierdzia lub w inną niedzielę czy święto. Warto ten dzień rozpocząć wspólnym pacierzem, ubrać odświętnie stół, stworzyć atmosferę sprzyjającą modlitwie. Akt poświęcenia może być przeczytany w kościele lub w domu. Warto umieścić dokument w widocznym miejscu, np. przy wizerunku Serca Jezusa lub na domowym ołtarzyku, tak aby można było codziennie z łatwością odczytywać treść aktu.

Do podjęcia tej praktyki zachęcał również Jan Paweł II, który w liście wręczonym generałowi jezuitów w Paray-le-Monial we Francji (w miejscu życia św. Małgorzaty) napisał: „Spoglądając na Serce Jezusa, serce człowieka uczy się poznawać prawdziwy i jedyny sens własnego życia, uczy się swego przeznaczenia, rozumienia wartości prawdziwie chrześcijańskiego życia, uczy się strzec przed ułomnościami ludzkiego serca, łączenia synowskiej miłości wobec Boga z miłością bliźniego. Tak oto – a jest to prawdziwe zadośćuczynienie, którego oczekuje Serce Zbawiciela – na ruinach nienawiści i przemocy będzie mogła powstać cywilizacja Serca Chrystusa”.

2021-04-06 13:06

Oceń: +11 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Świadectwo: Miłosierdzie Boże jedyną nadzieją

„Nie ma dla człowieka innego źródła nadziei jak Miłosierdzie Boga”.
(Jan Paweł II)

Tymi słowami Ojca Świętego pragnę złożyć podziękowanie za uzdrowienie za wstawiennictwem św. s. Faustyny Kowalskiej. Bóg w swoim niezgłębionym Miłosierdziu przychodzi nam zawsze z pomocą, a szczególnie w najtrudniejszych momentach życia.
CZYTAJ DALEJ

Święty Mateusz - Apostoł i Ewangelista

Niedziela szczecińsko-kamieńska 37/2002

[ TEMATY ]

święty

Grażyna Kołek

Św. Mateusz, apostoł i ewangelista zm. ok.60 r.

Św. Mateusz, apostoł i ewangelista zm. ok.60 r.

21 września obchodzimy święto św. Mateusza, jednego z dwunastu Apostołów, autora pierwszej Ewangelii. Imię Mateusz jest odtworzeniem imienia Matthaios z hebrajskiej formy matthai, pochodzącej od Mattanjahu albo martanja (por. Ezdr 10, 33; 1 Krn 9, 15) i znaczy "dar Boga" .

W Ewangelii św. Marka Mateusz - celnik nosi też drugie semickie imię Lewi, syn Alfeusza (Mk 2, 14-17), podobnie w Ewangelii św. Łukasza ( Łk 5, 27 32). Imię Lewi było znane w Starym Testamencie, ponieważ tak nazywał się syn Jakuba i Lei (Rdz 29, 34; 49, 5).
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV: bądźmy świadkami miłości i pokoju

2025-09-21 10:52

Vatican media

Dzisiaj, w szczególności, Kościół modli się o to, aby przywódcy narodów byli wolni od pokusy wykorzystywania bogactwa przeciw człowiekowi - by nie zamieniali go w broń niszczącą narody - wskazał Papież podczas Mszy św. sprawowanej w watykańskim kościele św. Anny. Wobec dramatów przemocy oraz bezwstydnej obojętności, które dotykają narody nie można być biernym - zaznaczył Leon XIV i zachęcił, aby słowem i czynem głosić, że „Jezus jest Zbawicielem świata, Tym, który wyzwala nas od wszelkiego zła”.

W niedzielę, 21 września Papież sprawował Mszę św. w kościele św. Anny, który znajduje się na terenie Watykanu, tuż przy wejściu od bramy św. Anny. Opiekę duszpasterską w tym miejscu pełnią ojcowie augustianie. Jak zauważył Papież w homilii, jest to miejsce szczególne, „na granicy” Państwa Watykańskiego. Tędy przechodzą wszyscy, którzy wchodzą lub opuszczają Watykan. „Są tacy, którzy przechodzą tu z powodu pracy, inni jako goście lub pielgrzymi, jedni w pośpiechu, inni z niepokojem albo w spokoju ducha. Niech każdy z nich doświadczy, że tutaj są otwarte drzwi i serca - otwarte na modlitwę, słuchanie i miłość!” - zaznaczył Papież.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję