Reklama

Niedziela Częstochowska

„Te Deum” za dar parafii

Dziękuję Bogu za wspólnotę tej parafii – kapłanów i wiernych w wymiarze 40-lecia jej powołania – mówił abp Wacław Depo w parafii Świętych Szymona i Judy Tadeusza Apostołów w Mokrej.

Niedziela częstochowska 13/2021, str. VII

[ TEMATY ]

parafia

Beata Pieczykura/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ciebie, Boga, wysławiamy” – we wspólnocie Kościoła z głębi serc śpiewali wierni wraz z duszpasterzem w parafii Świętych Szymona i Judy Tadeusza Apostołów w Mokrej w duchu wdzięczności za erygowanie tej wspólnoty oraz duchowe i materialne dobro, które stało się jej udziałem. Z tej okazji 21 marca abp Wacław Depo przewodniczył Mszy św.

Odkryć swoje człowieczeństwo

W homilii metropolita częstochowski przypomniał, że „Wielki Post jest czasem łaski i zbawienia, a zarazem szczególnego przestawania z Bogiem w głębi swego serca”. W tym okresie bowiem ważne jest „odkrycie swego człowieczeństwa, które wzięło swój początek z woli Boga Stwórcy”. Zwrócił uwagę na światowy „trend odchodzenia od pojęć, które wynikają z więzi z Bogiem”. – To zanegowanie człowieczeństwa prowadzi do zanegowania Boga, Boga jako Ojca – podkreślił kaznodzieja. Wyjaśnił, dlaczego w 5. niedzielę Wielkiego Postu krzyż jest zasłonięty: – Aby zrozumieć, że nie można zatrzymywać się na krzyżu, ale razem z Chrystusem przez krzyż i śmierć wejść do życia wiecznego przez tajemnicę zmartwychwstania. A tego nie da nam żaden program świata. Dlatego tak walczy się z Bogiem, aby całość życia ludzkiego zamknąć w horyzoncie ziemi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wierne trwanie przy Jezusie

Reklama

– Rocznica to okazja do podziękowania wszystkim, którzy trudzili się przy tworzeniu parafii od początku jej istnienia – powiedział proboszcz ks. Krzysztof Bąkowicz. Dziękował więc Bogu za wszystko, co dokonano przez te lata, m.in. „za budynki i dbałość o nie, dobrodziejów żyjących i zmarłych, wiernym za ich troskę o parafię, za kapłanów, za życzliwych ludzi i życie duchowe naszej wspólnoty parafialnej” z nadzieją, że Boże błogosławieństwo umocni parafian „na dalsze trwanie przy Chrystusie i Jego Matce”. Kapłan przypomniał proboszczów, którzy pracowali w tej parafii oraz najważniejsze działania wynikające z troski o piękno Kościoła, np. wprowadzenie relikwii św. Faustyny Kowalskiej i św. Jana Pawła II, prace remontowe w świątyni oraz częściową renowację zabytkowego, drewnianego kościoła Świętej Trójcy. – Dalsze życie religijne naszej wspólnoty parafialnej polecamy opiece patronów – świętych Szymona i Judy Tadeusza Apostołów. Księże arcybiskupie, prosimy o błogosławieństwo na wierne trwanie przy Jezusie i Jego Kościele – mówił ks. Bąkowicz.

W tajemnicy Kościoła, obok obecności i działania Boga, najważniejsi są ludzie

Podziel się cytatem

Wdzięczność za dom Boży

Parafię w Mokrej erygował bp Stefan Bareła 15 kwietnia 1981 r., a jej pierwszym proboszczem ustanowił ks. Jana Osucha. Konsekracji kościoła w 2003 r. dokonał abp Stanisław Nowak. W tym roku obchody rocznicowe poprzedziły doba eucharystyczna i rekolekcje, wygłoszone przez ks. prał. Kazimierza Bednarskiego, emerytowanego proboszcza parafii św. Stanisława Kostki w Zawierciu. Dodatkowo w uroczystość św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny wierni szczególnie modlili się za ojców i opiekunów rodzin, aby św. Józef wyprosił każdemu z nich łaskę dobrego spełniania wyznaczonych obowiązków, troski o rozwój i świętość własnej rodziny oraz innych osób powierzonych ich opiece. Tak przygotowani wraz z księdzem proboszczem dziękowali za dar parafii.

Zmagający się z pandemią

COVID-19 parafianie zwrócili się do metropolity częstochowskiego i kapłanów: – Zgromadzeni w parafialnym Wieczerniku prosimy o modlitwę w intencji naszej parafii, abyśmy wytrwali w wierze ojców i byli świadkami Chrystusa we współczesnym, zlaicyzowanym świecie.

2021-03-23 19:41

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Góralska parafia w Częstochowie

[ TEMATY ]

parafia

Barbara Kubicka

Położona na wzgórzu nowa świątynia w Parkitce, na dzwonnicy której widnieje zegar z wyraźnie zaznaczoną Godziną Miłosierdzia, jest zauważalna nawet z dalszej okolicy. To kościół pw. Faustyny Dziewicy, w którym 8 października obchodzono odpust ze względu na liturgiczne wspomnienie jego patronki. Jednak wierni przyszli, by świętować jeszcze jedno wydarzenie: właśnie minęło 10 lat, odkąd jest z nimi figura Matki Bożej Ludźmierskiej.

O okolicznościach pojawienia się w parafii figury Królowej Podhala mówi „Niedzieli” jej proboszcz – pochodzący z tamtych terenów ks. Wojciech Pelczarski. – Jeździłem z Częstochowy z Dziećmi Maryi do Ludźmierza na wakacyjne rekolekcje. Robiłem to przeważnie w lipcu, kiedy na miejscu był odpust z okazji święta Matki Bożej Szkaplerznej, odprawiany przez abp. Stanisława Nowaka – opowiada i dodaje, że obecny arcybiskup senior diecezji częstochowskiej w swoim czasie – do roku 1963 – czyli roku koronacji Matki Bożej Ludźmierskiej, był wikariuszem w Jej sanktuarium na Podhalu i przygotowywał swoich wiernych do tego uroczystego wydarzenia. – Po jednym z takich odpustów ksiądz arcybiskup zasugerował mi, żebym porozmawiał z ówczesnym kustoszem tamtejszego sanktuarium ks. Tadeuszem Juchasem i poprosił o taką figurę. Zaznaczył jednak, że nie chodzi o taką małą, jaka jest np. w Ameryce, ale o dużą. I tak się zaczęło – informuje kapłan.
CZYTAJ DALEJ

Boże Ciało i wianki

Niedziela łowicka 21/2005

www.swietarodzina.pila.pl

Boże Ciało, zwane od czasów Soboru Watykańskiego II Uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jest liturgicznym świętem wdzięczności za dar wiecznej obecności Jezusa na ziemi. Chrześcijanie od początków Kościoła zbierali się na łamaniu Chleba, sławiąc Boga ukrytego w ziemskim chlebie. Święto jest przedłużeniem Wielkiego Czwartku, czyli pamiątki ustanowienia Eucharystii. A z tego wynika, że uroczystość ta skryta jest w cieniu Golgoty, w misterium męki i śmierci Jezusa.

Historia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. W klasztorze w Mont Cornillon, w pobliżu Liege we Francji, przebywała zakonnica Julianna, która wielokrotnie miała wizję koła na wzór księżyca, a na nim widoczną plamę koloru czarnego. Nie rozumiała tego, więc zwróciła się do przełożonej. Gdy ta ją wyśmiała, Julianna zaczęła się modlić i pewnego razu usłyszała głos, oznajmiający, że czarny pas na tarczy księżyca oznacza brak osobnego święta ku czci Eucharystii, które ma umocnić wiarę, osłabioną przez różne herezje. Władze kościelne sceptycznie odnosiły się do widzeń prostej Zakonnicy. Jednak kolejne niezwykłe wydarzenie dało im wiele do myślenia. W 1263 r. w Bolsenie, niedaleko Rzymu, kapłan odprawiający Mszę św. zaczął mieć wątpliwości, czy to możliwe, aby kruchy opłatek był Ciałem Pańskim. I oto, gdy nastąpił moment przełamania Hostii, zauważył, że sączy się z niej krew i spada na białe płótno korporału na ołtarzu. Papież Urban IV nie miał już wątpliwości, że to sam Bóg domaga się święta Eucharystii i rok po tym wydarzeniu wprowadził je w Rzymie, a papież Jan XXII (1334 r.) nakazał obchodzić je w całym Kościele. Do dziś korporał z plamami krwi znajduje się we wspaniałej katedrze w Orvieto, niedaleko Bolseny. Wybudowano ją specjalnie dla tej relikwii. W Polsce po raz pierwszy święcono Boże Ciało w 1320 r., za biskupa Nankera, który przewodził diecezji krakowskiej. Nie było jednak jeszcze tak bogatych procesji, jak dziś. Dopiero wiek XVI przyniósł rozbudowane obchody święta Bożego Ciała, zwłaszcza w Krakowie, który był wówczas stolicą. Podczas procesji krakowskich prezentowały się proporce z orłami na szkarłacie, obecne było całe otoczenie dworu, szlachta, mieszczanie oraz prosty lud z podkrakowskich wsi. W czasie procesji Bożego Ciała urządzano widowiska obrzędowe lub ściśle teatralne, aby przybliżyć ich uczestnikom różne aspekty obecności Eucharystii w życiu. Nasiliło się to zwłaszcza pod koniec XVI wieku, kiedy przechodzenie na protestantyzm znacznie się nasiliło i potrzebna była zachęta do oddania czci Eucharystii. W okresie rozbiorów religijnemu charakterowi procesji Bożego Ciała przydano akcentów patriotycznych. Była to wówczas jedna z nielicznych okazji do zademonstrowania zaborcom żywej wiary. W procesjach niesiono prastare emblematy i proporce z polskimi godłami, świadczące o narodowej tożsamości. Najpiękniej jednak Boże Ciało obchodzono na polskiej wsi, gdzie dekoracją są łąki, pola i zagajniki leśne. Procesje imponowały wspaniałością strojów asyst i wielką pobożnością prostego ludu, wyrażającego na swój sposób uwielbienie dla Eucharystii. Do dziś przetrwał zwyczaj zdobienia ołtarzy zielonymi drzewami brzóz i polnymi kwiatami. Kiedyś nawet drogi wyścielano tatarakiem. Do dziś bielanki sypią też przed kroczącym z monstrancją kapłanem kolorowe płatki róż i innych kwiatów. Boże Ciało to również dzień święcenia wianków z wonnych ziół, młodych gałązek drzew i kwiatów polnych. Wieniec w starych pojęciach Słowian był godłem cnoty, symbolem dziewictwa i plonu. Wianki z ruty i kwiatów mogły nosić na głowach tylko dziewczęta. Na wsiach wierzono, że poświęcone wianki, powieszone na ścianie chaty, odpędzają pioruny, chronią przed gradem, powodzią i ogniem. Dymem ze spalonych wianków okadzano krowy, wyganiane po raz pierwszy na pastwisko. Zioła z wianków stosowano też jako lekarstwo na różne choroby. Gdzieniegdzie do poświęconych wianków dodawano paski papieru, z wypisanymi słowami czterech Ewangelii. Paski te zakopywano następnie w czterech rogach pola, dla zabezpieczenia przed wszelkim złem. Dziś Boże Ciało to jedna z niewielu już okazji, aby przyodziać najpiękniejszy strój świąteczny - strój ludowy. W Łowickiem tego dnia robi się tęczowo od łowickich pasiaków. Kto wie, czy stroje ludowe zachowałyby się do dziś, gdyby nie możliwość ich zaprezentowania podczas uroczystości kościelnych. Chwała zatem i wielkie dzięki tym duszpasterzom, którzy kładą nacisk, aby asysty procesyjne występowały w regionalnych strojach. Dzięki temu procesje Bożego Ciała są jeszcze wspanialsze, okazalsze, barwniejsze. Ukazują różnorodność bogactwa sztuki ludowej i oby tak było jak najdłużej. W ostatni czwartek oktawy Bożego Ciała, oprócz święcenia wianków z ziół i kwiatów, szczególnym ceremoniałem w naszych świątyniach jest błogosławieństwo małych dzieci. Kościoły wypełniają się najmłodszymi, często także niemowlętami, by i na nich spłynęło błogosławieństwo Boże. Wszak sam Pan Jezus mówił: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego” (Mk 10, 13-15).
CZYTAJ DALEJ

Jest symbolem pielgrzymowania z Chrystusem

2025-06-19 21:23

Biuro Prasowe AK

    - Dzisiaj chcemy zanieść Jezusa w procesji i pokazać wszystkim, żeby widzieli, że dzięki Ciału Pana mamy życie Boże w sobie – mówił bp Jan Zając w czasie Mszy św. na wzgórzu wawelskim przed centralną procesją Bożego Ciała w Krakowie.

Bp Jan Zając, w czasie homilii nawiązał do cudownego rozmnożenia chleba odczytywanego dziś podczas liturgii. – Jezus nigdy nie zrezygnuje z niesienia pomocy — jest przecież „Bogiem z nami”, jest tym, który przychodzi zbawiać — mówił krakowski biskup pomocniczy senior, zaznaczając, że Jezusowi wystarczyło to „niewiele”, co mieli uczniowie, żeby nakarmić tłumy. – Kiedy to, co mamy, mimo tego, że jest małe i słabe, pragniemy oddać Jezusowi, okaże się, że to wystarczy. Eucharystia karmi nas odrobiną chleba, która staje się pokarmem dającym moc, gdy oddajemy ją Bogu. Ufamy, że to, co jest nasze — nawet małe, nikłe, słabe — staje się przez Jezusa ubogacone mocą i miłością Bożą — mówił biskup, podkreślając, że „misterium Jezusa dokonuje się stale — trwa, jeśli tylko przywołujemy Go i naśladujemy”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję