W Krościenku w wigilię Zesłania Ducha Świętego osoby odpowiedzialne za Ruch Światło-Życie spotkali się na modlitwie, by w jedności słuchać i otwierać się na działanie Ducha Świętego.
Symbolem tej jedności jest zapalona świeca. Od niej zapala się świece, które z Krościenka, duchowej stolicy oazy, trafiają do poszczególnych diecezji. W każdej z nich odbywa się tzw. diecezjalna oaza matka. Tak było i u nas. W ramach tego wydarzenia była sprawowana w łódzkiej archikatedrze Msza św. rozesłania. Podczas niej abp Grzegorz Ryś mówił, że Chrystus posłał swoich uczniów, by poszli do owiec, które poginęły z domu Izraela. My jesteśmy posłani, abyśmy poszli do tych, którzy oddalili się od Chrystusa i Kościoła.
W wyniku bardzo dynamicznie zmieniającej się sytuacji epidemicznej tegoroczne oazy młodzieżowe będą miały, w przeważającej mierze, charakter stacjonarny. Odbędą się w parafiach, w których młodzi formują się w ciągu roku. W taki sposób będzie można zmniejszyć ryzyko niepotrzebnego mieszania się z osobami z innych rejonów, co w obecnych warunkach nie byłoby korzystne.
Mottem przewodnim rekolekcji stacjonarnych jest hasło: „Wspólnota”. W ostatnim czasie młodzież żyła w „świecie zdalnym i wirtualnym”. Z relacji wielu młodych ludzi wynikało, że taki świat im nie wystarcza. Potrzebują drugich, wspólnoty. I taką wspólnotą jest Kościół.
Reklama
Studenci formujący się w naszej diecezji wyjadą na rekolekcje do diecezji zamojsko-lubaczowskiej, gdzie będą prowadzeni duchowo przez diakonię (kadrę) międzydziecezjalną. W tym roku szczególna uwaga będzie poświęcona animatorom, którzy swoje rekolekcje będą przeżywać na górskich szlakach Gorców od 24 lipca do 1 sierpnia. To grupa osób, od której wiele zależy w Ruchu Światło-Życie.
KODA – Kurs Oazowy Dla Animatorów – to propozycja dla tych, którzy ukończyli podstawową formację oraz dla najstarszej grupy młodzieży. Jest to przygotowanie zarówno od strony duchowej, ale także od strony pedagogicznej i psychologicznej do prowadzenia spotkań w grupach. Kurs zaplanowany jest na okres 2-12 sierpnia w Grotnikach.
Tegoroczne rekolekcje dla rodzin nie odbędą się w tradycyjnej formie. Rodziny mają zaproszenie do przeżywania tego czasu w swoich domach – koncentracji na najbliższych i odnalezienia inspiracji do tego, by bardzo osobiście wykorzystać czas wakacji na spotkanie z Jezusem w kręgu tych, których się kocha. W tę ideę wpisują się także słowa metropolity łódzkiego z homilii wygłoszonej do członków Ruchu Światło-Życie, gdzie podkreślił, że jeśli nie potrafimy zadbać o ewangelizację własnego domu, to być może wszystkie ambicje ewangelizacyjne w stosunku do całego świata są ucieczką od tego, co jest naszym pierwszym zadaniem.
Ten rok, ze względu na pandemię, jest inny od pozostałych. Założyciel Ruchu Światło-Życie, sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki, uczył zawsze, żeby nie uciekać do utopijnej rzeczywistości. Również w tym roku oaza chce pomóc swoim członkom i innym odnaleźć Pana Boga najbardziej jak to jest możliwe w sytuacji, w jakiej żyjemy.
Tajemnica Boga, która jest tematem naszego rozważania, to na drodze wiary wspaniała prawda o Bogu, który kocha człowieka, prawda objawiona przede wszystkim przez Jezusa Chrystusa. Jego życie, Jego historia, którą poznajemy na kartach Ewangelii, to w rzeczywistości wielka opowieść o Ojcu, który tak umiłował człowieka, że nie cofnął się przed najwyższą ofiarą, aby ocalić go od nieszczęścia wiecznego. Jezus Chrystus powiedział nam, że Bóg jest miłością, że nas miłuje, że jest naszym Ojcem. Nakazał nam mówić do Niego: „Ojcze”. I właśnie Pan Jezus nam mówił, że jest to Ojciec kochający, który na nikogo się nie gniewa, dla wszystkich ma kochające serce. Który sprawia, że słońce wschodzi i zachodzi nad złymi i dobrymi. Ojciec miłosierdzia, który już w czasach Starego Testamentu kazał mówić o Nim, że jest zawsze pełen miłości: „Chociażby matka o tobie zapomniała, to Ja o tobie nie zapomnę” (Iz 49, 15); „Umiłowałem cię miłością odwieczną” (Jer 31,3); „bo góry mogą się rozstąpić i pagórki zachwiać, ale miłość Moja od ciebie nie odstąpi” (Iz 54,10). Jakże to ważne, aby w to uwierzyć! Św. Jan Ewangelista powiada: „A myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma do nas” (1 J 4,16). Czy moglibyśmy wszyscy w tej chwili powtórzyć, że wierzymy w Boga, który nas miłuje, wierzymy miłości, jaką Bóg ma do nas? Czasem, niestety, trudno jest tak powiedzieć, kiedy spotykamy nadmiar zła na ziemi.
Czytamy następnie, że Samarytanin: „Podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem”. To również ważne przesłanie, które płynie do nas z dzisiejszej Ewangelii. Mówi ono, że nie wystarcza tylko sama chęć pomagania. Ważne jest, aby pomagać mądrze, aby pomoc, którą chcemy nieść, była dostosowana do warunków, sytuacji i potrzeb osoby pokrzywdzonej.
Powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?» On rzekł: «Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego». Jezus rzekł do niego: «Dobrze odpowiedziałeś. To czyń, a będziesz żył». Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?» Jezus, nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”. Kto z tych trzech okazał się według ciebie bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź i ty czyń podobnie!»
Lepiej uczestniczyć we Mszy św. w języku, którego się nie rozumie, czy połączyć się ze swoją parafią poprzez transmisję? Co jeśli tam, gdzie spędza się urlop, nie ma możliwości udziału w Eucharystii i czy poza Polską obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych? Na te i inne pytania poszukujemy odpowiedzi z ks. dr. Stanisławem Szczepańcem.
Wakacje to czas, gdy wielu udaje się na zasłużony wypoczynek. Destynacje urlopowe – zarówno te bliższe, jak i dalsze – z różnych przyczyn mogą stanowić wyzwanie z perspektywy praktykowania wiary w warunkach innych niż te codzienne. – Czas urlopu jest ważny i potrzebny. Wielu myśli o nim przez wiele miesięcy. Planuje, wybiera, realizuje. Człowiek wierzący w tych działaniach pamięta o Bogu – podkreśla ks. dr Stanisław Szczepaniec. Wraz z przewodniczącym Archidiecezjalnej Komisji ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego, a jednocześnie konsultorem Komisji Konferencji Episkopatu Polski ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, poruszamy kwestie, o których warto pamiętać, planując wakacyjne wyjazdy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
