Reklama

Niedziela Małopolska

Tyniec: odbyło się błogosławieństwo nowego opata

W sobotę wieczorem w kościele św. Piotra i Pawła w Opactwie Benedyktynów w Tyńcu odbyła się uroczysta benedykcja - błogosławieństwo nowego opata Szymona Hiżyckiego OSB. Obrzędowi przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski.

[ TEMATY ]

opactwo

Jacek Zelek

O. Szymon Hiżycki OSB

O. Szymon Hiżycki OSB

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W homilii podczas sprawowanej Mszy św. kard. Dziwisz podkreślił, że o. Szymona Hiżyckiego do Tyńca doprowadziła droga wiary, w której tylko pryzmacie można właściwie zrozumieć powołanie do życia konsekrowanego. „Ojciec Szymon zaczyna dziś nową odpowiedzialną drogę miłości i służby, bo takie jest zadanie każdego opata. Ma być ojcem wspólnoty, ma być dla niej oparciem i punktem odniesienia” – wskazywał metropolita krakowski.

Hierarcha powiedział, że opat jest wsparciem dla braci, by szukali i znajdowali Boga w modlitwie i pracy w myśl sprawdzonego i bliskiego im programu „Ora et labora!”. Dodał, że taki styl życia wymaga przypomnienia, gdyż na krakowskiej ziemi wielu zagubionych ulega pokusie radykalnej samowystarczalności bez Boga. „Wrażliwy opat wsłuchuje się ze swą wspólnotą w niepokoje dzisiejszego świata i solidarnie towarzyszy mu modlitwą oraz dobrymi dziełami” – przypomniał.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Purpurat zaznaczył, że w teraźniejszości naznaczonej podziałami i przemocą potrzebne jest wyraźne świadectwo braterstwa, solidarności i jedności. „Wspólnoty życia konsekrowane stanowią swoiste laboratorium relacji interpersonalnych opartych nie na więzach krwi, lecz na Jezusie Chrystusie i jego Ewangelii jako programie życia i działania” – podkreślił metropolita krakowski.

Kard. Dziwisz wskazał, że opat jest zwornikiem zakonnej jedności i zarazem symbolem miłosierdzia. „Ojcze Szymonie, a więc w imię Boże! Towarzyszy Ci nasza modlitwa, abyś udźwignął ciężar, jaki na Twoje barki wkłada dziś Chrystus” – zapewnił nowego opata metropolita krakowski.

W ramach obrzędu nowy opat tyniecki otrzymał od metropolity krakowskiego pierścień opacki, będący znakiem wierności wspólnocie, pastorał, wskazujący na przełożonego jako na zwierzchnika klasztoru, wpatrzonego we wzór Dobrego Pasterza oraz pektorał, przypominający o godności zastępcy Chrystusa, jaką uroczyście objął w momencie tej ceremonii.

Reklama

W uroczystości uczestniczyli współbracia nowego opata, przedstawiciele benedyktynów spoza Tyńca, siostry benedyktynki, przedstawiciele innych zgromadzeń, parafianie opactwa oraz rodzinnej miejscowości o. Szymona, a także przedstawiciele władzy, m.in. wojewoda Jerzy Miller i marszałek województwa małopolskiego Marek Sowa.

Zgodnie z regułą św. Benedykta opat pełni w klasztorze kluczową rolę, przewodząc wspólnocie i stanowiąc widzialny znak jej wewnętrznej jedności. Dlatego też liturgia przewiduje specjalny ryt pobłogosławienia opata u początku jego rządów. Obrzęd ten nazywany jest benedykcją i stanowi publiczny akt uznania przez Kościół charyzmatu ojcostwa duchowego opata.

O. Szymon Hiżycki OSB jest najmłodszym opatem w historii powojennego Tyńca. 74. przełożony benedyktyńskiego opactwa jest doktorem teologii – specjalizuje się w zakresie starożytnego monastycyzmu. Jego kadencja potrwa 8 lat.

2015-03-22 12:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czy łowimy?

[ TEMATY ]

opactwo

cystersi

Wielokrotnie osoby odwiedzające nasze Opactwo zadają pytanie w jaki sposób zostaje się cystersem? W jaki sposób można wstąpić do klasztoru? Czy jest jakiś nabór?

„Procedurę” wstąpienia do klasztoru cysterskiego najlepiej określić słowem „rozeznanie”. Nie chodzi tylko o to, że człowiek pukający do furty ma chęć bycia jednym z nas, nie chodzi także o to, że do rozwoju tego miejsca potrzeba ludzi, bo trzeba zadbać o klasztor, jego byt i bieżące funkcjonowanie.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Pielgrzymi z diecezji bielsko-żywieckiej dotarli do Łagiewnik

2024-05-04 16:28

Małgorzata Pabis

    Do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach w piątek 3 maja dotarła 12. Piesza Pielgrzymka diecezji bielsko-żywieckiej.

    Na szlaku, liczącym około stu kilometrów, 1200 pątnikom towarzyszyło hasło „Tulmy się do Matki Miłosierdzia”. Po przyjściu do Łagiewnik pielgrzymi modlili się w bazylice Bożego Miłosierdzia w czasie Godziny Miłosierdzia i uczestniczyli we Mszy świętej, której przewodniczył i homilię wygłosił bp Piotr Greger.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję