Pytanie czytelnika: Skończyłam 70 lat i słyszałam, że w moim wieku nie muszę już pościć i mogę jeść mięso w piątki. Jak to jest z tym postem w Kościele?
Odpowiedź eksperta
Nasza katolicka wrażliwość podpowiada, że w piątki należy pościć. Co to tak naprawdę oznacza? Kiedy należy przestrzegać postu ścisłego? Warto się zastanowić nad pojęciami wstrzemięźliwości i postu, bo choć wydają się podobne, to jednak istnieje między nimi różnica.
Zarówno wstrzemięźliwość, jak i post są zaliczane do dzieł pokutnych. Oczywiście, dni i okresy pokutne są pojęciami szerszymi i obejmują wszystkie piątki w roku i wszystkie dni Wielkiego Postu, jednak szczególnym obowiązkiem wiernych jest zachowanie postu i wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych. Wstrzemięźliwość należy zachować we wszystkie piątki całego roku, chyba że w danym dniu przypada jakaś uroczystość.
Post – określany tradycyjnie ścisłym – obowiązuje w Środę Popielcową oraz w Wielki Piątek, czyli we wspomnienie Męki i Śmierci Pana Jezusa. W te dni obowiązuje również wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych.
Podziel się cytatem
Kogo obowiązuje prawo o wstrzemięźliwości i poście?
Duszpasterze i rodzice zobowiązani są do tego, aby pouczać wiernych o dziełach pokutnych, a także wprowadzać wszystkich w ducha autentycznej pokuty. Nie wszyscy wierni jednak są zobowiązani do zachowania wstrzemięźliwości i postu.
Wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych obowiązuje tych wiernych, którzy ukończyli 14. rok życia. Do postu zobowiązane są osoby pełnoletnie aż do rozpoczęcia 60. roku życia.
Podziel się cytatem
Grzech ciężki czy lekki?
W wielu pytaniach dotyczących postu i wstrzemięźliwości pojawia się kwestia konsekwencji grzechu – czy jest on lekki, czy może ciężki. Zgodnie z odpowiedzią Kongregacji z 24 lutego 1967 r. przekroczenie prawa kościelnego w tym zakresie bez wyraźnego motywu usprawiedliwiającego jest grzechem ciężkim.
W najbliższy piątek [2 lutego] przypada Święto Ofiarowania Pańskiego, podczas której obowiązuje w piątek wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Wyjątkiem może być sytuacja, gdy udzielona zostanie dyspensa przez biskupa diecezjalnego.
„Piątkowa wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych nie obowiązuje tylko w piątki, w które wypada uroczystość (por. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 1251). Zgodnie z „Tabelą pierwszeństwa dni liturgicznych”, zawartą w „Ogólnych normach roku liturgicznego i kalendarza” w Mszale Rzymskim (str. [84]), w roku liturgicznym występują dwie oktawy, które mają różną rangę: oktawa Wielkanocy w randze uroczystości (grupa I - znosi “post piątkowy”) oraz oktawa Narodzenia Pańskiego w randze święta (grupa II - nie znosi “postu piątkowego”).
Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.
Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
Z sandomierskiego Rynku Starego Miasta wyruszyła uroczysta procesja z palmami, rozpoczynając obchody Niedzieli Palmowej.
Wierni zgromadzili się pod figurą Matki Bożej, gdzie Biskup Krzysztof Nitkiewicz poświęcił przyniesione palmy, a następnie odczytany został fragment Ewangelii o wjeździe Jezusa do Jerozolimy. Po modlitwie uformowała się procesja, która przeszła do bazyliki katedralnej, gdzie celebrowana była Msza świętą pod przewodnictwem Biskupa Ordynariusza.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
