Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Nauka bezwarunkowej miłości

Na cmentarzu wojennym w Banachach – w związku z 80. rocznicą wybuchu II wojny światowej oraz bitwą pod Banachami – miały miejsce uroczystości w dniu 22 września

Niedziela zamojsko-lubaczowska 41/2019, str. 4-5

[ TEMATY ]

historia

poświęcenie

Joanna Ferens

Poświęcenie i odsłonięcie pomnika

Poświęcenie i odsłonięcie pomnika

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W okresie działań wojennych we wrześniu 1939 r. Banachy należały do powiatu biłgorajskiego. Tutaj osiemdziesiąt lat temu toczyły się walki związane z bitwą o Biłgoraj i osłanianiem wycofywania się Armii „Kraków” i Armii „Lublin” w kierunku wschodnim. Stoczone pod Banachami od 13 do 16 września 1939 r. potyczki Wojska Polskiego z oddziałami niemieckimi były niezwykle zacięte. 14 września 12. Pułk Piechoty z 6. Dywizji Piechoty pod dowództwem ppłk. Mariana Strażyca po długim i męczącym marszu zza Sanu dotarł do miejscowości Banachy. W tym samym dniu podczas postoju pułk został zbombardowany przez niemieckie lotnictwo. Zginęło wówczas 2 oficerów i 27 żołnierzy. Dnia 15 września 73. Pułk Piechoty z 23. Dywizji Piechoty grupy operacyjnej „Jagnin”, maszerujący w straży tylnej dywizji, zaskoczył i rozbił w Banachach oddział piechoty niemieckiej z baterią artyleryjską. Następnego dnia „Jagnin” zaskoczył w Banachach niemiecką kompanię kolarzy, otoczył ją i zniszczył. Dobitnie pisał o tym dowódca 23. Dywizji Piechoty płk Władysław Powierzy: „Przebieg walk pod Banachami i Biłgorajem w Puszczy Solskiej świadczy o tym, jak nasz żołnierz, aczkolwiek przemęczony i głodny, palił się do walki zaczepnej. W Puszczy Solskiej dochodziło do zaskoczeń i pięknych walk spotkaniowych, których przebieg wykazywał, że mimo śmiertelnego zmęczenia, żołnierz nasz zachował wspaniałą postawę”.

Pamięć i modlitwa

Reklama

Proboszcz parafii w Starym Bidaczowie, ks. Rudolf Karaś wyjaśniał, iż celem uroczystości jest przede wszystkim pamięć i modlitwa. – Banachy jest to miejscowość, która leży na trasie między Biłgorajem a Harasiukami. To właśnie tam znajduje się mały cmentarz wojskowy, gdzie spoczywają żołnierze, którzy w 1939 r. znaleźli się w tych okolicach. Jaki więc cel mają takie uroczystości? Kiedyś znalazłem słowa, które pięknie odpowiadają na to pytanie: „Wojsko i naród. Awers i rewers tej samej historii. Obowiązek żołnierza wobec państwa kończy się wraz z jego śmiercią, ale obowiązek państwa wobec swych żołnierzy nie kończy się nigdy”. Jest to coś naturalnego, że państwo powinno się zatroszczyć przede wszystkim o pamięć o tych ludziach. Ta uroczystość ma również charakter religijny, bo państwo ma zapewnić pamięć, a państwo to obywatele. Naszym chrześcijańskim obowiązkiem jest modlitwa w intencji tych żołnierzy, szczególnie ta najdoskonalsza, jaką jest Eucharystia – wskazał ks. Karaś.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Cena wolności

Uroczystości rozpoczęły się od odsłonięcia i poświęcenia nowego Pomnika Żołnierzy Poległych w Bitwie pod Banachami, następnie poszczególne delegacje władz parlamentarnych, samorządowych i poszczególnych jednostek złożyły pod nim wieńce i kwiaty. Dalsza część uroczystości miała miejsce na cmentarzu wojennym, gdzie w intencji spoczywających na nim żołnierzy została odprawiona Msza św., którą sprawował pasterz diecezji zamojsko-lubaczowskiej, bp Marian Rojek.

– Nie możemy zapominać o korzeniach – mówił podczas homilii ksiądz biskup – Korzenie nawiązują do tradycji, do tego, co przeżył indywidualny człowiek, ale i cały naród. Stąd płynie także przesłanie, siła, przestroga i mądrość na dzień dzisiejszy i na przyszłość. Wspominając wydarzenia trudne i bolesne dla historii Polski sprzed osiemdziesięciu lat, wpisujące się w kampanię wrześniową, uświadamiamy sobie, jaką ofiarę zapłacono za wolność Ojczyzny – wskazał bp Rojek.

Reklama

Biskup ordynariusz w rozmowie podkreślał, że wszyscy mamy dług wdzięczności wobec żołnierzy, którzy wywalczyli nam wolność za cenę swojego życia. – Tu możemy sobie przypomnieć słowa, którymi przestrzegał nas św. Jan Paweł II, abyśmy nie zapominali o korzeniach, bo to one nawiązują do tradycji i do tego, czego doświadczyliśmy. I to, co dzisiaj tutaj świętujemy, te wydarzenia bolesne i trudne dla naszej historii, uświadamiamy sobie, że ci ludzie, którzy tutaj zginęli, oddali swoje życie za Ojczyznę, za jej wolność i niepodległość, która ma oparcie na fundamencie chrześcijańskim, pochodzącym od samego Pana Boga. To, co tutaj świętujemy, to jest oddanie czci i hołdu tym żołnierzom, którzy tu walczyli i ginęli, ale także przypomnienie, jaką wartość dla nich stanowiła Ojczyzna, Bóg i honor. Cieszę się, że widzę tutaj dużo młodych ludzi, dzieci, gdyż oni tutaj szczególnie tym duchem patriotyzmu się umacniają. Musimy sobie też szczerze powiedzieć, że nas wolność Polski niewiele kosztowała, gdyż nikt z nas nie zapłacił takiej ceny, jak ci żołnierze, którzy tutaj spoczywają. Dlatego modlitwa i pamięć jest to nasz obowiązek i nasz dług wobec tych zmarłych żołnierzy – tłumaczył bp Rojek.

W miejscu walki

Chcemy w szczególny sposób upamiętnić żołnierzy, którzy tutaj walczyli i ginęli – mówił wójt gminy Harasiuki, Krzysztof Kiszka. – W tym roku jest wyjątkowa uroczystość. Spotykamy się, aby złożyć hołd żołnierzom poległym tutaj w czasie walk II wojny światowej, kiedy to Armia „Kraków” toczyła zacięte walki z najeźdźcą hitlerowskim. W tym roku te obchody są szczególne, gdyż wybudowaliśmy nowy pomnik i odnowiliśmy cmentarz wojenny, co mówi o tym, że nasza społeczność lokalna w szczególny sposób dba o to miejsce, zarówno duchowo, jak i materialnie. Jesteśmy dumni z naszych przodków, chcemy im podziękować za wolność i w szczególny sposób ich upamiętnić – podkreślił wójt.

Reklama

– Czułam, że muszę tu być, że to mój obowiązek, bo jestem częścią całego narodu – tłumaczyła przewodnicząca Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą, senator Janina Sagatowska. – To jest moja ziemia. Jestem zawsze tam, gdzie dzieją się ważne rzeczy dla naszego narodu, a szczególnie kiedy należy oddać hołd ludziom, dzięki którym dziś cieszymy się błękitem spokojnego nieba w pięknej, rozwijającej się Ojczyźnie, w której możemy swobodnie rozmawiać. Jak mogę tu nie być z narodem, którego jestem cząstką? Wiem, że musimy tu uklęknąć, pochylić się, pomodlić się o ich szczęście wieczne. Przyjeżdżam tu z wdzięcznością, że jesteśmy w takim miejscu na kuli ziemskiej, gdzie możemy spokojnie i bezpiecznie żyć, wychowywać dzieci i każdego dnia cieszyć się wolnością – podkreśliła senator.

– Ważna jest pamięć i oddanie czci tym, dla których wolna i suwerenna Polska była dobrem największym. Ale to świadectwo odwagi i poświęcenia naszych przodków to także testament, który musimy wypełnić. Żyjąc w wolnej Polsce musimy budować silny, spójny wewnętrznie kraj i musimy budować dobrobyt, tworzyć skonsolidowane społeczeństwo, które oprze się wszelkim trudnościom i by nasz kraj się rozwijał i był domem dla każdego obywatela – zaznaczał Rafał Weber, wiceminister infrastruktury.

Po Eucharystii został odczytany apel poległych i oddana salwa honorowa, zaś wydarzenie zakończył program artystyczny w wykonaniu dzieci i młodzieży z Publicznej Szkoły Podstawowej z Huty Krzeszowskiej. Wydarzenie zostało zorganizowane przez Wójta Gminy Harasiuki we współpracy z parafią pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Starym Bidaczowie.

2019-10-08 14:19

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

500-lecie boćkowskiej parafii

Boćki to miejscowość, która istnieje od 1509 r., kiedy to król Zygmunt I Stary nadał Iwanowi (Iwaszce) Sapieże dobra i zezwolił na osadzenie n. Nurcem miasteczka na prawie magdeburskim. Boćki uzyskały prawa miejskie. Sapieha był sekretarzem Wielkiego Księstwa Litewskiego i pierwszym wojewodą podlaskim. On też ufundował w 1513 r. pierwszy drewniany kościół, a pracę duszpasterską powierzono ks. Aleksemu

W czasie wojen szwedzkich na przełomie 1659/1660 r. Boćki i kościół zostały doszczętnie zniszczone przez wojska moskiewskie. W 1703 r. na miejscu poprzedniego kościoła zbudowano kolejny, drewniany, dzięki staraniom ks. Kazimierza Sturzymowskiego, proboszcza boćkowskiego. Kościół ten w 1828 r. został zamknięty, gdyż groził zawaleniem, a potem całkowicie rozebrany (1850 r.). Na jego miejscu stoi do dziś w parku żelazny krzyż, ufundowany już współcześnie przez parafian w 1916 r.
CZYTAJ DALEJ

Święty Mikołaj - „patron daru człowieka dla człowieka”

Niedziela łowicka 49/2004

[ TEMATY ]

święty

WD

Obraz św. Mikołaja w ołtarzu głównym

Obraz św. Mikołaja w ołtarzu głównym

6 grudnia cały Kościół wspomina św. Mikołaja - biskupa. Dla większości z nas był to pierwszy święty, z którym zawarliśmy bliższą znajomość. Od wczesnego dzieciństwa darzyliśmy go wielką sympatią, bo przecież przynosił nam prezenty. Tak naprawdę zupełnie go wtedy jeszcze nie znaliśmy. A czy dziś wiemy, kim był Święty Mikołaj? Być może trochę usprawiedliwia nas fakt, że zachowało się niewiele pewnych informacji na jego temat.

Około roku 270 w Licji, w miejscowości Patras, żyło zamożne chrześcijańskie małżeństwo, które bardzo cierpiało z powodu braku potomka. Oboje małżonkowie prosili w modlitwach Boga o tę łaskę i zostali wysłuchani. Święty Mikołaj okazał się wielkim dobroczyńcą ludzi i człowiekiem głębokiej wiary, gorliwie wypełniającym powinności wobec Boga. Rodzice osierocili Mikołaja, gdy był jeszcze młodzieńcem. Zmarli podczas zarazy, zostawiając synowi pokaźny majątek. Mikołaj mógł więc do końca swoich dni wieść dostatnie, beztroskie życie. Wrażliwy na ludzką biedę, chciał dzielić się bogactwem z osobami cierpiącymi niedostatek. Za swoją hojność nie oczekiwał podziękowań, nie pragnął rozgłosu. Przeciwnie, starał się, aby jego miłosierne uczynki pozostawały otoczone tajemnicą. Często po kryjomu podrzucał biednym rodzinom podarki i cieszył się, patrząc na radość obdarowywanych ludzi. Mikołaj chciał jeszcze bardziej zbliżyć się do Boga. Doszedł do wniosku, że najlepiej służyć Mu będzie za klasztornym murem. Po pielgrzymce do Ziemi Świętej dołączył do zakonników w Patras. Wkrótce wewnętrzny głos nakazał mu wrócić między ludzi. Opuścił klasztor i swe rodzinne strony, by trafić do dużego miasta licyjskiego - Myry.
CZYTAJ DALEJ

Panie, uczyń z nas narzędzia Twojej miłości, jak uczyniłeś je z Najświętszej Dziewicy Maryi

2024-12-06 09:14

[ TEMATY ]

adwent

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Spotkanie Maryi z aniołem podkreśla rolę i sens Jej istnienia. Poprzez Jej powołanie Bóg chce nam powiedzieć, że jest On ostatecznym sensem i powodem naszego istnienia. Że wyłącznie w Nim ukryty jest ostateczny, najgłębszy sens tego wszystkiego, co nas spotyka, naszego cierpienia, naszych zmagań o lepsze życie, naszego zabiegania o pokój, zgodę, pojednanie, ale także naszego cierpienia itd. W Maryi i w jej słowach – Jakże się to stanie? – Bóg staje się bliski naszym lękom o przyszłość.

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej anioł.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję