Podczas głównych uroczystości na Świętym Krzyżu zgromadziło się 3 484 pielgrzymów z diecezji kieleckiej, radomskiej i sandomierskiej. W tym roku organizatorzy przygotowali dwanaście tras o różnym stopniu trudności i długości – od 2,5 km aż do 40 km. Można było nimi spokojnie pielgrzymować na Święty Krzyż. Najliczniejszą trasę – „Benedyktyńską” z Nowej Huty przemierzyło 667 osób. Najdłuższą – „Mocarnym szlakiem” z Kielc szło 13 osób. Najkrótszą – 2,5-kilometrową trasą „Rodzinną” wędrowało 99 osób.
W rajdzie brało udział 213 opiekunów grup: 142 wychowawców i nauczycieli, 49 księży, 13 sióstr zakonnych oraz 9 seminarzystów. Na czele pielgrzymów rowerowych z Kielc – jak co roku – przybył bp Marian Florczyk. Celem pątników było dziękczynienie przy relikwiach Drzewa Krzyża Świętego za mijający sezon turystyczny i wędrowniczy.
Centralnym punktem pielgrzymowania była Msza św., której przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz, ordynariusz sandomierski. Koncelebrowali: bp Jan Piotrowski – ordynariusz Kielecki, bp Marian Florczyk – bp pomocniczy diecezji kieleckiej, Ojcowie Oblaci – gospodarze sanktuarium oraz wielu kapłanów. Homilie wygłosił bp Piotrowski, który m.in. powiedział: – Jest wielu chrześcijan, którzy uspokajają swe sumienie, całując Chrystusa w pięknie dzieł sztuki i obiektów muzealnych. Natomiast znieważają, kaleczą lub okradają Chrystusa żywego, jakim jest ich brat. Tajemnica krzyża była od zawsze i taką pozostanie na zawsze – tajemnicą odkupieńczej miłości Boga, który ukochał nas bezwarunkowo w swoim Synu Jezusie Chrystusie.
Uroczysta Eucharystia była dziękczynieniem za św. Jana Pawła II – Honorowego Przewodnika Świętokrzyskiego. Pielgrzymi modlili się także o błogosławieństwo Boże dla Ojca Świętego Franciszka, uczestników rajdu i ich rodzin oraz przewodników świętokrzyskich Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.
Mam nadzieję, że wizyta papieża spowoduje, że filipińskie chrześcijaństwo stanie się mniej sloganowe i plakatowe a bardziej stanie się przykładem autentycznego świadectwa miłości Chrystusa, który jest wierny w swojej miłości i kocha grzesznika, nigdy go nie osądza i nie odrzuca - uważa ks. Dariusz Drzewiecki, marianin. Polski misjonarz od ponad 3 lat pracujący w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w El Salvador koło Cagayan de Oro na filipińskiej wyspie Mindanao w rozmowie z KAI mówi m. in. o religijności Filipińczyków, najważniejszych wyzwaniach stojących przed Kościołem i społeczeństwem i oczekiwaniach wobec papieskiej wizyty.
KAI: Filipiny są już gotowe na przyjęcie papieża Franciszka?
6 grudnia cały Kościół wspomina św. Mikołaja - biskupa. Dla większości z nas był to pierwszy święty, z którym zawarliśmy bliższą znajomość. Od wczesnego dzieciństwa darzyliśmy go wielką sympatią,
bo przecież przynosił nam prezenty. Tak naprawdę zupełnie go wtedy jeszcze nie znaliśmy. A czy dziś wiemy, kim był Święty Mikołaj? Być może trochę usprawiedliwia nas fakt, że zachowało się niewiele pewnych
informacji na jego temat.
Około roku 270 w Licji, w miejscowości Patras, żyło zamożne chrześcijańskie małżeństwo, które bardzo cierpiało z powodu braku potomka. Oboje małżonkowie prosili w modlitwach Boga o tę łaskę i zostali
wysłuchani. Święty Mikołaj okazał się wielkim dobroczyńcą ludzi i człowiekiem głębokiej wiary, gorliwie wypełniającym powinności wobec Boga.
Rodzice osierocili Mikołaja, gdy był jeszcze młodzieńcem. Zmarli podczas zarazy, zostawiając synowi pokaźny majątek. Mikołaj mógł więc do końca swoich dni wieść dostatnie, beztroskie życie. Wrażliwy
na ludzką biedę, chciał dzielić się bogactwem z osobami cierpiącymi niedostatek. Za swoją hojność nie oczekiwał podziękowań, nie pragnął rozgłosu. Przeciwnie, starał się, aby jego miłosierne uczynki pozostawały
otoczone tajemnicą. Często po kryjomu podrzucał biednym rodzinom podarki i cieszył się, patrząc na radość obdarowywanych ludzi.
Mikołaj chciał jeszcze bardziej zbliżyć się do Boga. Doszedł do wniosku, że najlepiej służyć Mu będzie za klasztornym murem. Po pielgrzymce do Ziemi Świętej dołączył do zakonników w Patras. Wkrótce
wewnętrzny głos nakazał mu wrócić między ludzi. Opuścił klasztor i swe rodzinne strony, by trafić do dużego miasta licyjskiego - Myry.
Na potrzebę prawdziwego głoszenia Ewangelii, a nie „paplania”, które jest jego przeciwieństwem, wskazał Ojciec Święty podczas spotkania z Siostrami Karmelitankami Posłanniczkami Ducha Świętego.
Papież Franciszek, nawiązując do przeżywanego przez zakon jubileuszu 40. rocznicy założenia oraz do trwającej Kapituły Generalnej, wskazał na potrzebę codziennego zaangażowania w służbę ewangelizacji oraz przekazywanie Słowa Bożego. „Głoszenie Ewangelii całemu światu jest misją wszystkich chrześcijan” - podkreślił Ojciec Święty. Jednocześnie przestrzegł przed zbędną „paplaniną”, która jest przeciwieństwem głoszenia Dobrej Nowiny. Dodał, że „paplanina” jest zawsze „potępieniem drugiego”. Zachęcił także, aby pomóc tym, którzy popadają w „gadulstwo”, by jak najszybciej się z niego „wydostali”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.