Od kilku tygodni na warszawskie ulice powracają komunistyczne nazwiska. Ze słupów i budynków zdejmowane są niebieskie tabliczki z patronami, którzy walczyli o niepodległość na rzecz tych, którzy pielęgnowali podległość wobec Moskwy. Swoją ulicę straciła m. in. Danuta Siedzikówna ps. Inka, mjr Dekutowski ps. Zapora i mjr Bernaciak ps. Orlik. – Usunięcie komunistów i nadanie nowych patronów m.in. z podziemia antykomunistycznego było wyrazem dziejowej sprawiedliwości. Przecież to oni walczyli o naszą wolność i sprzeciwili się sowieckiej dominacji – mówi Filip Frąckowiak, warszawski radny i członek Komisji ds. Nazewnictwa Miejskiego.

Sprawa nie jest nowa, bo zaczęła się od ustawy o IPN, który miał wskazać miejsca i ulice do zdekomunizowania, bo upamiętniają zdrajców naszej niepodległości. Choć powstała lista takich ulic w Warszawie, to jednak rządząca stolicą Platforma Obywatelska nic z tym nie zrobiła. Gdy upłynął czas na zamiany nazw ulic, sprawę w swoje ręce wziął wojewoda mazowiecki Zdzisław Sipiera, który wydał zarządzenie zmieniające nazwy stołecznych ulic. Oprócz Żołnierzy Wyklętych komunistycznych patronów zastąpiły takie postacie jak m.in.: Zbigniew Romaszewski, prezydent Lech Kaczyński, Jacek Kaczmarski, Zbigniew Herbert, czy powstaniec z Getta Warszawskiego Marek Edelman. Władze Warszawy nie zgodziły się z zarządzeniem wojewody i jego decyzję zaskarżyły do sądu. – Wszyscy doskonale wiemy, że chodzi im przede wszystkim o usunięcie al. Lecha Kaczyńskiego. Oni wolą mieć al. Armii Ludowej – mówi Frąckowiak.

Sąd nie podważył samej dekomunizacji ulic, ale uznał, że zarządzenie wojewody było za słabo uargumentowane i na tej podstawie uchylił jego decyzję. – To można było łatwo odkręcić. Wystarczyło te nowe niekomunistyczne nazwy przegłosować np. na Radzie Miasta i w ten sposób uniknęlibyśmy wstydu i dodatkowych kosztów na produkcję tablic i ponowny montaż komunistycznych patronów – tłumaczy Cezary Jurkiewicz, szef klubu PiS w Radzie Warszawy.