Reklama

Niedziela Podlaska

Jubileusz

Równolatka Niepodległej

Niedziela podlaska 51/2018, str. V

[ TEMATY ]

urodziny

100‑lecie niepodległości

Radosław Jancewicz

Maria Grygoruk ma 100 lat

Maria Grygoruk ma 100 lat

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W pierwszą niedzielę Adwentu 2 grudnia br., jubileusz 100. rocznicy urodzin obchodziła nasza Babcia Maria Grygoruk ze wsi Lady, z gminy Czyże, w powiecie Hajnówka, w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Narwi, najrozleglejszej parafii diecezji drohiczyńskiej.

Początek

Dostojna Jubilatka przyszła na świat 1 grudnia 1918 r. w Ladach, w rodzinie Leona Wiszniewskiego i Anny z domu Poskrobko, jako jedna z dziewięciorga rodzeństwa, z których troje zmarło we wczesnym dzieciństwie, a sześcioro przeżyło. Maria była czwartą spośród sześciorga rodzeństwa, mając czterech braci i jedną siostrę, która przeżyła 102 lata.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Jubilatka jest zatem „rówieśniczką” Polski, odradzającej się po odzyskaniu niepodległości 11 listopada 1918 r. i jej życie nierozłącznie związane jest z burzliwą i radosną historią dziejów ostatniego stulecia Polski. W latach dziecięcych Babcia Maria ukończyła szkołę podstawową w Leniewie i z tych czasów pamięta wiele wierszy, które recytuje do dzisiaj. Pamięcią wraca też do czasów młodości i pobytu w okresie międzywojennym u swego wujka ks. Jana Poskrobko w Warszawie – był budowniczym kościoła na ul. Kawęczyńskiej w Warszawie i proboszczem kościoła św. Floriana i św. Michała Archanioła na Pradze w Warszawie (obecnej katedry diecezji warszawsko-praskiej). Mogła wówczas, przechodząc mostem Kierbedzia na drugą stronę Wisły, podziwiać Stare Miasto i wsłuchiwać się w cudowne głosy najznakomitszych przedwojennych polskich śpiewaków, w Teatrze Wielkim – w Polskiej Operze Narodowej.

Małżeństwo

W ostatnią niedzielę karnawału – 27 lutego 1938 r. poślubiła Pawła Grygoruka i zamieszkała w tej samej wsi, ale przeszła do domu swego męża. Doczekała się dwóch synów i córki, pięciorga wnuków i dwojga prawnucząt. Mroczne i niespokojne czasy II wojny światowej przeżyła w swojej rodzinnej wsi, będąc świadkiem zmagań wojennych i zajmowania Polski, dwukrotnie przez sowietów – w 1939 i 1944 r., a w 1941 r. przez Niemców. To m.in. ze względu na wybuch II wojny światowej, niespokojne czasy i znaczną odległość do kościoła parafialnego w Narwi (12 km), była zmuszona wraz z mężem ochrzcić pierwszego syna Wacława, urodzonego 7 września 1939 r., w cerkwi greckokatolickiej w pobliskim Kuraszewie. We wspomnieniach Jubilatki pojawiają się wątki związane ze stosunkami narodowościowymi panującymi w okresie międzywojennym, jak i podczas II wojny światowej między Polakami, Żydami i Białorusinami zamieszkującymi te tereny. Często wspomina, że przyjeżdżając do kościoła w Narwi zatrzymywali się u Żydów, tam też kupowali sukno, wyrabiali wełnę czy szyli ubrania. Stosunki międzyludzkie były bardzo dobre, wszyscy żyli zgodnie.

Katolickie wychowanie

Reklama

Jubilatka wychowywała się od najmłodszych lat w rodzinie katolickiej i głęboko religijnej. W tym duchu starała się wychować swoje dzieci i wnuki. Gdy była w pełni sił, co niedziela starała się być na Mszy św., chociaż nierzadko musiała dojść pieszo 1 lub 2 km do przystanku, by następnie autobusem udać się do kościoła.

Z perspektywy wnuków niezapomniany był odpust, związany ze świętem Matki Bożej z Góry Karmel, tzw. Szkaplerznej, sławnym w całej okolicy od Hajnówki, przez Bielsk Podlaski, Zabłudów, Topolany, Uhowo, aż do Białegostoku. Z tych bowiem miejscowości przybywali nasi krewni, aby w gronie rodzinnym przeżywać uroczystości religijne ku czci Matki Bożej, a następnie wspólnie spędzać radosne chwile nad rzeką Narew i w domu.

Dzisiaj drogiej Jubilatce, ze względu na wiek i stan zdrowia trudno dotrzeć do kościoła w Narwi, dlatego co niedziela uczestniczy we Mszy św. transmitowanej przez Radio Maryja albo telewizję publiczną bądź TV Trwam. Codziennie odmawia swoje modlitwy, ofiarując je w różnych intencjach, wypraszając innym i sobie potrzebne łaski, także za dwóch zmarłych synów. Z wielką życzliwością odnosi się do kapłanów Kościoła katolickiego. Jest wdzięczna wszystkim kapłanom, którzy służyli za jej życia w narewskiej parafii, za to, że nieśli Boga i podtrzymywali wiarę i patriotyzm wśród podlaskiego ludu. Swoje podziękowania w sposób szczególny Jubilatka składa na ręce obecnego proboszcza z Narwi ks. Zbigniewa Niemyjskiego, który zawsze jest gotów spieszyć z posługą sakramentalną, co jest bardzo ważne zwłaszcza w życiu ludzi starszych i chorych.

Urodzinowe uroczystości

Reklama

Wreszcie nadszedł ten dzień 1 grudnia br., kiedy to Babcia ukończyła 100 lat. Nazajutrz odbyły się uroczystości urodzinowe w kameralnym gronie, w domu wnuczki na tym samym podwórzu, gdzie od blisko 50 lat mieszka. Uroczystość rozpoczęła się dziękczynną Mszą św. w intencji Jubilatki koncelebrowaną przez ks. Zbigniewa Niemyjskiego i ks. Zdzisława Jancewicza (wnuka Jubilatki), który przewodniczył liturgii. W słowie Bożym ksiądz proboszcz nawiązał do sensu rozpoczętego czasu adwentowego oczekiwania i gotowości na spotkanie z Panem, a odwołując się do życiorysu Jubilatki podkreślił, jak ważną rolę w życiu człowieka odgrywa wiara i zaufanie Bogu, gdyż tylko one mogą pomóc w przeżywaniu radości, a zwłaszcza doświadczeń, które niesie za sobą życie, a szczególnie tak długie życie.

Następnie były życzenia od wójta Gminy Czyże, zastępcy kierownika USC w Czyżach oraz od dyrektora Placówki Terenowej Oddziału Regionalnego KRUS w Hajnówce. Wójt przekazał także życzenia od Prezesa Rady Ministrów oraz od Wojewody Podlaskiego. Warto wspomnieć, że życzenia dostojnej Jubilatce przesłał także Prezydent RP Andrzej Duda, na które Babcia odpisała, zapraszając Prezydenta do udziału w uroczystości. Po życzeniach od księdza proboszcza, który przekazał również życzenia od bp. Tadeusza Pikusa, ordynariusza diecezji oraz życzeniach od rodziny i gości, wszyscy zasiedli do stołu.

Jubilatka wszystkim podziękowała i dzielnie przeżyła dzień pełen wrażeń. Należy wspomnieć, że cieszy się bardzo, gdy ją ktoś odwiedza, a mimo podeszłego wieku jest niezwykle sprawna intelektualnie. Stan zdrowia może nie zawsze jest najlepszy, ale pamięć ma bardzo dobrą. Babcia Maria żywo interesuje się tym, co dzieje się w świecie, tym bliskim i tym dalekim, lubi dyskutować i opowiadać, a także pytać o różnorakie zagadnienia religijne, polityczne czy gospodarcze.

Życzymy dostojnej Jubilatce dalszych lat życia w tak dobrej kondycji, dużo wytrwałości, cierpliwości oraz miłości i dobroci ze strony najbliższych. Niech Bóg błogosławi, a Maryja otacza opieką.

2018-12-18 11:05

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nie ma solidarności bez miłości

Gdybyśmy dziś, po wielu latach, mieli wskazać osobę, która najpełniej ucieleśniała w sobie idee Solidarności, z pewnością byłby to ks. Jerzy Popiełuszko

Kiedy w sierpniu 1980 r. rozpoczął się strajk solidarnościowy w Hucie Warszawa, jedną z pierwszych spraw, którymi zajęli się robotnicy, było znalezienie kapłana, który odprawiłby dla nich Mszę św. w zakładzie pracy. W ten sposób pojawił się tam ks. Jerzy Popiełuszko. Tak wspominał później tamte chwile: „Tego dnia i tej Mszy św. nie zapomnę do końca życia. Szedłem z ogromną tremą. Już sama sytuacja była zupełnie nowa. Co zastanę? Jak mnie przyjmą? Czy będzie gdzie odprawiać? Kto będzie czytał teksty, śpiewał? Takie, dziś może naiwnie brzmiące pytania nurtowały mnie w drodze do fabryki. I wtedy, przy bramie, przeżyłem pierwsze wielkie zdumienie. Gęsty szpaler ludzi – uśmiechniętych i spłakanych jednocześnie, i oklaski. Myślałem, że Ktoś Ważny idzie za mną. Ale to były oklaski na powitanie pierwszego w historii tego zakładu księdza przekraczającego jego bramę. Tak sobie wtedy pomyślałem – oklaski dla Kościoła, który przez trzydzieści parę lat wytrwale pukał do fabrycznych bram. Niepotrzebne były moje obawy – wszystko było przygotowane: i ołtarz na środku placu fabrycznego, i krzyż, który potem został wkopany przy wejściu, przetrwał ciężkie dni i stoi do dzisiaj otoczony ciągle świeżymi kwiatami, i nawet prowizoryczny konfesjonał. Znaleźli się też lektorzy. Trzeba było słyszeć te męskie głosy, które niejednokrotnie przemawiały niewyszukanymi słówkami, a teraz z namaszczeniem czytały święte teksty. A potem z tysięcy ust wyrwało się jak grzmot: «Bogu niech będą dzięki!». Okazało się, że potrafią też śpiewać, o wiele lepiej niż w świątyniach. Przedtem była jeszcze spowiedź. Siedziałem na krześle, plecami niemal opierając się o jakieś żelastwa, a te twarde chłopy w usmarowanych kombinezonach klękały na asfalcie zrudziałym od smarów i rdzy”.
CZYTAJ DALEJ

Papież Franciszek pozdrowił pielgrzymów na Placu św. Piotra

„Dobrej niedzieli dla wszystkich. Bardzo dziękuję” - powiedział Ojciec Święty, który niespodziewanie pojawił się na koniec Mszy św. sprawowanej z okazji Jubileuszu Osób Chorych i Pracowników Służby Zdrowia.

Po zakończeniu Mszy św. odczytano komunikat w różnych językach: „Jego Świątobliwość Papież Franciszek serdecznie pozdrawia wszystkich, którzy wzięli udział w tej celebracji, dziękując im z całego serca za modlitwy wznoszone do Boga w intencji jego zdrowia. Życzy, aby pielgrzymka jubileuszowa przyniosła obfite owoce. Udziela im apostolskiego błogosławieństwa, obejmując nim również bliskich, chorych i cierpiących, a także wszystkich wiernych, którzy dzisiaj się zgromadzili”.
CZYTAJ DALEJ

Głos Boga jest pierwszym źródłem życia

„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.

Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję