Bardzo głęboki w wielorakich przejawach zarówno duchowych, jak i podejmowanych inicjatywach jest rok stulecia Objawień Matki Bożej w Fatimie. Dobiegają końca Misje Fatimskie, które objęły swym oddziaływaniem ponad 270 parafii stanowiących Kościół szczecińsko-kamieński. Wśród trwałych znaków pochylenia się nad orędziem maryjnym zapraszającym nas do przemiany serca, zadośćuczynienia za grzechy świata, przylgnięcia do Niepokalanego Serca Maryi są także liczne figury Matki Najświętszej, które królować będą w świątyniach, ale i również na zewnątrz. Tak właśnie stało się w podgryfińskim Pniewie.

Parafia w Pniewie jest jedną z najmłodszych w naszej archidiecezji, gdyż powstała w 2003 r. po wybudowaniu przez śp. ks. prał. Bronisława Kozłowskiego kościoła w Pniewie, który został dedykowany świętemu naszych czasów – Ojcu Pio. Pierwszym i jedynym jak dotąd proboszczem jest tutaj ks. kan. Józef Dudek, kapłan o sercu maryjnym, który w ramach umacniania orędzia fatimskiego jest także w gronie kapłanów głoszących Misje Fatimskie. Wiele inicjatyw w parafii podjętych zostało ku rozwijaniu kultu Matki Bożej i dokładnemu wsłuchiwaniu się w Jej matczyny głos wzywający do poprawy ludzkiego życia. Przed kościołem w Pniewie już od wielu lat zaprasza do modlitwy blisko 4-metrowa postać Chrystusa Króla.

Pragnieniem serca ks. proboszcza Józefa było, aby po drugiej stronie placu kościelnego postawić kapliczkę z wizerunkiem Bogurodzicy. Do realizacji tego dzieła przyczyniła się tegoroczna I Komunia św. dzieci z całej parafii, które jako dar ołtarza ofiarowały Figurę Maryi Niepokalanej mierzącą 180 cm wysokości. W ten sposób zrodziła się myśl, aby umiejscowić ją w specjalnie przygotowanej kapliczce tuż przy alejce wiodącej do kościoła. Sama kaplica została pomyślana jako wotum Roku Fatimskiego. Jej autorem został zaprzyjaźniony z parafią rzeźbiarz z Czarnego Dunajca Józef Bukowski, który z niezwykłą precyzją wykonał ją z drzewa modrzewiowego o wysokości 2,80 m, a usadowiona została na postumencie o wysokości 80 cm.

Uroczystościom poświęcenia Figury Maryi Niepokalanej, przeniesienia jej do kapliczki i poświęcenia przewodniczył abp Andrzej Dzięga. W słowie powitania ks. kan. Józef Dudek, proboszcz parafii w Pniewie, nawiązując do głębokiej symboliki obecności Maryi w życiu człowieka oraz orędzia z Fatimy, przypomniał słowa Dzieci Fatimskich, a szczególnie Łucji: „Czy ja będę w niebie? Sumienie nam odpowiada, co zrobiłem ku temu i co czynię. Ale uczysz nas, Maryjo, drugiego pytania: Czy Hiacynta i Franciszek będą w niebie? To pytanie o naszych bliźnich. To miłość okazywana drugiemu człowiekowi. To dlatego dajesz nam różaniec do rąk i wzywasz do modlitwy różańcowej”.

W słowie Bożym, uświadamiając zbawczą rolę Maryi w dziejach świata, Celebrans nawiązał do Jej objawień i wynikającej z nich odpowiedzialności za budowanie własnej świętości: „Maryja, która weszła w dzieje świata, przez Boga zapowiedziana, poczęta niepokalanie, narodzona w radości, wierna i całkowicie oddana Bogu, nieustannie powtarzała: «Oto Ja służebnica Pańska!». Czyniła to do krzyża, a potem aż do Wniebowzięcia. A teraz w dziejach świata, gdy jest pośród nas tyle zła i grzechu, przychodzi, by nas ostrzec. Poczytaj o przyjściu do Indian w Guadalupe, dostrzeż Jej przyjście w La Salette, gdy płakała jak Matka, która widzi, jak Jej dzieci straciły rozeznanie dobra i zła. Przyszła w Lourdes, by wspomóc chorych, ale wlać nadzieję tym, którzy nie rozumieją, dlaczego trzeba cierpieć. Przyszła w Gietrzwałdzie i mówiła o potrzebie modlitwy, cierpliwości, wierności Bogu i o potrzebie zachowania tożsamości w swojej narodowej rodzinie. Przyszła i w Fatimie, aby mówić o tym, że trzeba zachować wiarę, przestrzec przed błędami, prosić o różaniec, nabożeństwa pięciu pierwszych sobót miesiąca, o medytację nad tajemnicami różańcowymi. Macie tu w kościele figurę Fatimską, macie na zewnątrz krzyż misyjny oraz od paru lat Figurę Chrystusa, gdy rozpoczynaliśmy w ten sposób drogę, aby uznać Chrystusa za Pana i Króla w życiu naszych pokoleń. A teraz dopełnijmy tych ważnych treści umieszczeniem Jej Niepokalanej Figury w Kaplicy Fatimskiej wykonanej pod Tatrami, niejako prawie na Krzeptówkach, aby przypominała o świętości życia i aby matczynym sercem otaczała życie parafii i całego świata”.