Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Niech sercami naszymi rządzi Jezus Chrystus!

Niedziela szczecińsko-kamieńska 28/2017, str. 1, 8

[ TEMATY ]

Szczecin

uroczystość

Adam Szewczyk

Procesja z Najświętszym Sakramentem wyruszyła z kościoła św. Andrzeja Boboli do sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie

Procesja z Najświętszym Sakramentem wyruszyła z kościoła św. Andrzeja Boboli do sanktuarium Najświętszego
Serca Pana Jezusa w Szczecinie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tradycyjnie już wierni Szczecina, jak i goście z wielu innych parafii naszej archidiecezji uczestniczyli w liturgicznych obchodach uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa, przypadającej w piątek po 2. niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego. Celebrację ku czci Serca Jezusowego rozpoczęto Nieszporami u Ojców Jezuitów w parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Szczecinie. Modlitwom, którym przewodniczył abp Andrzej Dzięga, towarzyszył obrzęd uroczystego błogosławieństwa dwunastu kandydatów do posługi nadzwyczajnego szafarza Komunii św., pochodzących z różnych parafii archidiecezji, w tym trojga braci z Towarzystwa Chrystusowego. Wcześniej Ksiądz Arcybiskup w krótkim słowie odniósł się do istoty uroczystości, przypominając o randze Bożej miłości, jej niezmierzonej głębi. „Taki jest Bóg, który po prostu nie przestaje, nie może nie kochać, chce kochać i kocha (…). Tak jak kwiat szuka słońca, tak jak dzień szuka światła, tak my szukamy miłości Boga. Serca Bożego szukają poszczególni ludzie, szukają całe wspólnoty, szukają rodziny i szukają całe narody. Także narody dzisiejszego świata i dzisiejszej Europy. To tym narodom została dana głębsza łaska poznania prawdy o miłości Serca Jezusowego i te narody Europy, które tę miłość Serca Jezusowego rozpoznają i podejmują, są umocnione Bożą mocą i Bożym życiem” – mówił Ksiądz Arcybiskup.

Nawiązując do utrwalanej już latami tradycji świętowania uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kościele ziemi szczecińskiej, zachęcał, by poprzez ten akt głębiej wchodzić w miłość Boga i tę miłość pokazywać jako możliwą także dla człowieka: „Wstajemy i my w tej szczególnej modlitwie idąc ulicami miasta z Najświętszym Sakramentem (…). Rozpoczął to doświadczenie abp Marian Przykucki, który w tej tradycji w Poznaniu wyrósł, który ją niósł w sercu, i który ją wpisał w duchowość naszego miasta i tej ziemi, że w uroczystość Serca Jezusowego idąc (…), dziękujemy i się zawierzamy”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Szczególny apel abp Dzięga wystosował również do grupy przyszłych szafarzy Komunii św., zwracając się do nich słowami: „Także wy, drodzy Bracia, którzy stajecie do posługi nadzwyczajnego szafarza Najświętszego Sakramentu, pamiętajcie – dotykać będziecie miłości, miłości nieskończonej, tajemnicy obecności, tajemnicy przebaczenia, tajemnicy życia i tej tajemnicy, która jest życiem i miłością, i przebaczeniem, i nadzieją będziecie udzielać tym, którzy o to będą was prosić, którzy zechcą z waszej ręki i waszą modlitwą umocnieni tę łaskę przyjmować!”.

Bezpośrednio po modlitwie brewiarzowej licznie zgromadzeni wierni wraz z duchowieństwem, otuleni promiennym blaskiem płaszcza Najświętszego Sakramentu ruszyli w procesji ulicami Szczecina ku sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa, by Ucztą Eucharystyczną zwieńczyć uroczystą celebrację. Najświętsze Ciało Pana Jezusa do kolejnych stacji nieśli: abp Andrzej Dzięga, następnie bp Henryk Wejman, po nim ks. prał. Aleksander Ziejewski oraz wikariusz generalny Chrystusowców ks. Bogusław Burgat. Tuż przed Eucharystią w sanktuarium NSPJ miał miejsce akt uroczystego poświęcenia i zawierzenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Jezusowemu.

Podczas Mszy św., której przewodniczył Metropolita Szczecińsko-Kamieński, słowo Boże wygłosił bp Henryk Wejman. Zachęcał w nim do refleksji nad kultem Najświętszego Serca Pana Jezusa. „Przedmiot tego kultu – mówił bp Wejman – zawiera się w tym bardzo prostym, ale jakże nośnym i głębokim w treść pojęciu: serce. W każdej kulturze serce jest symbolem nie tylko uczuć, ale także rozumu, woli i pamięci człowieka. Oznacza po prostu całego człowieka. W języku biblijnym serce jest symbolem rozumnej i wolnej osobowości człowieka oraz miejscem podejmowania przez niego decyzji i ich oceny z jego strony. Ale jest to także miejsce, gdzie on spotyka się z Bogiem (…). O ile w przypadku człowieka jego serce jest siedliskiem dobra, może też być i zła moralnego, o tyle w sytuacji Pana Boga oznacza ono wielką miłość wobec każdego z nas”.

Przywołując słowa papieża Piusa XII z encykliki poświęconej kultowi NSPJ, bp Wejman przypomniał, iż Serce Jezusa jest naturalnym znakiem i symbolem Jego miłości do rodzaju ludzkiego. Stąd zatem z tej „niepojętej i bezgranicznej miłości Chrystusa do każdego z nas” wypływa „treść nabożeństwa z naszej strony do Najświętszego Serca”. Słowami św. Jana Ewangelisty zachęcał do wzbudzania w naszych sercach postaw otwartości i miłości wobec drugiego człowieka: „Jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować” (1 J 4,11). Na miłość można odpowiedzieć tylko miłością i to w stylu miłości Chrystusowej, czyli ofiarną i bezinteresowną. Kończąc, bp Wejman zaapelował, byśmy nie pozwolili, aby naszymi sercami kiedyś zawładnął egoizm – „Niech rządzi nimi Jezus Chrystus, niech On wciąż staje się centrum naszego życia osobistego, rodzinnego, parafialnego, społecznego, narodowego, ale także i politycznego!”.

2017-07-06 10:26

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Chcesz się wyciszyć?

Niedziela szczecińsko-kamieńska 36/2023, str. II

[ TEMATY ]

Szczecin

Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża

Wspólnota absolwentów Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego działająca przy Centrum Formacji Świeckich przy Wspólnocie Sióstr Uczennic Krzyża zaprasza na kolejne – już VIII Rekolekcje Liturgiczne.

Odbędą się one w dniach 15-17 września br. w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym, prowadzącym będzie o. Augustyn Zygmunt, franciszkanin – gwardian i proboszcz parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Brodnicy, a zarazem kustosz sanktuarium św. Antoniego z Padwy, były ojciec duchowny seminarium Zakonu Braci Mniejszych prowincji poznańskiej.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Smagła Góralko z Rusinowej Polany, módl się za nami...

2024-05-05 20:50

[ TEMATY ]

Rozważania majowe

Wołam Twoje Imię, Matko…

Karol Porwich/Niedziela

Po kilku dniach wędrówki powracamy na gościnną ziemię krakowską. Z dzisiejszego „przystanku” ucieszą się miłośnicy gór, zwłaszcza Tatr.

Rozważanie 6

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję