Mierzący 2,4 m wysokości i ważący 120 kg pomnik św. Jana Pawła II stanął w niedzielę 16 października – w 38. rocznicę wyboru Papieża Polaka na Stolicę Piotrową – przy wejściu głównym kościoła św. Jana Chrzciciela w Żelisławicach
Figura powstała w Nowej Soli, a jej fundatorami są członkowie miejscowego Kółka Rolniczego na czele z Kazimierzem Nowakiem, któremu przedsięwzięcie to w sposób szczególny leżało na sercu. Aktu poświęcenia pomnika przy licznym udziale parafian oraz zaproszonych Gości podczas uroczystej Eucharystii dokonał proboszcz parafii, ks. Marek Majchrzak.
Uroczystość swoją obecnością ubogacili: burmistrz Miasta i Gminy Siewierz Zdzisław Banaś wraz z małżonką, radny Rady Powiatu Będzińskiego Jan Mucha, sołtys Żelisławic Alicja Bieniek, sołtys sołectwa Leśniaki Zofia Machura, Rycerze Kolumba z Siewierza, druhowie jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej w Leśniakach oraz Orkiestra Dęta Ochotniczej Straży Pożarnej w Żelisławicach. W kościele uczniowie miejscowego Zespołu Szkolno-Przedszkolnego zaprezentowali program słowno-muzyczny nawiązujący do Osoby i Pontyfikatu polskiego Świętego Papieża. Po poświęceniu pomnika złożono kwiaty, a na koniec Goście oraz parafianie mogli kosztować żelisławickich babeczek, które nawiązywały do słynnych wadowickich kremówek.
– Pierwsza myśl o pomniku ku czci św. Jana Pawła II zrodziła się wiosną bieżącego roku, a dojrzewała latem, by jesienią zrealizować te plany i zamierzenia. Budowę pomnika zainicjowali członkowie tutejszego Kółka Rolniczego. Delegacja naszych parafian wybrała figurę św. Jana Pawła II z żywicy epoksydowej, która umieszczona została na marmurowym postumencie. Na nim umieszczono napis: „Św. Jan Paweł II 18 maja 1920 r. – 2 kwietnia 2005 r.”. Jest także herb papieski oraz upamiętnieni Fundatorzy. Dzieło w całości powstało z ofiar członków Kółka Rolniczego, których pragnieniem było pozostawić potomnym dzieło na wieczną rzeczy pamiątkę – mówi proboszcz żelisławickiej wspólnoty, ks. Marek Majchrzak.
Budzi sumienia, rodzi pytania
Wybór padł na Papieża Polaka. To właśnie Ojca Świętego parafianie zapragnęli mieć przy swojej świątyni, aby w tym trwałym materiale i w widocznym miejscu Jego Osoba, Pontyfikat, dzieła, które pozostawił po sobie przypominały obecnym i przyszłym pokoleniom, że jest Ktoś, kto patrzy na nas z Domu Ojca i stale nam błogosławi. Ksiądz Proboszcz podczas uroczystości poświęcenia papieskiego monumentu zaznaczał, że pomnik św. Jana Pawła II powinien budzić sumienia i rodzić pytania, na jakich wartościach tutejsi mieszkańcy budują swoje życie. Zachęcał też do zatrzymywania się przy nim na chwilę modlitwy i refleksji. Prosił, by mieszkańcy dbali o niego i patrzyli gospodarskim okiem na wszystko, co się wokół niego dzieje.
Znaki i symbole
Warto zaznaczyć, że nowo powstały papieski pomnik to niejedyny znak w tej wspólnocie parafialnej przypominający Ojca Świętego. W prezbiterium kościoła to właśnie św. Jan Paweł II znalazł swoje miejsce w malowidle ściennym, obok m.in. św. s. Faustyny. W oknach żelisławickiej świątyni znajduje się witraż poświęcony polskiemu Papieżowi, a w kościele – figurka Ojca Świętego. W żelisławickiej wspólnocie są też stypendyści Dzieła Nowego Tysiąclecia.
Dokładnie dziś mija 20. rocznica ogłoszenia listu Jana Pawła II „Rosarium Virginis Mariae” (O różańcu). Na Jasną Górę papież ofiarował własnoręcznie podpisany tekst. Specjalny dar został tu przekazany 6 XI 2002r. podczas Jasnogórskiego Apelu. - To wyraz szczególnego umiłowania tego miejsca i nadziei Kościoła związanych z tym Sanktuarium - podkreślano. Różańcowe tajemnice światła odmawiane będą w Kaplicy Matki Bożej o godz. 16.15.
- Wolą Ojca Świętego jest, aby ten egzemplarz został przekazany do Sanktuarium Jasnogórskiego i tam przechowywany - napisał w liście do metropolity częstochowskiego abp Stanisława Nowaka, ks. prał. Joseph Barbieri.
Bazylika Santa Maria Maggiore – najważniejsza świątynia dedykowana Matce Bożej
Wśród wielu uroczystości, świąt i wspomnień Najświętszej Maryi Panny, jakich wiele jest w ciągu roku liturgicznego, dowolne wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi jest nieco zapomniane, już przez sam fakt, że jest ono dowolne. Święto imienia Maryi zaczęto obchodzić w Hiszpanii, ale dopiero po zwycięstwie odniesionym przez Jana III Sobieskiego pod Wiedniem, 12 września 1683 r. papież bł. Innocenty XI, na wniosek polskiego króla rozciągnął jego obchód na cały Kościół katolicki. Zgodnie z tradycją i żydowskim zwyczajem Matka Boża cztery dni po swoim urodzeniu otrzymała imię Maryja. Ponieważ Jej urodziny obchodzimy 8 września, stąd 12 września przypada wspomnienie nadania Najświętszej Dziewicy imienia Miriam. To hebrajskie imię oznacza „być pięknym lub wspaniałym”, zaś w języku aramejskim, którym posługiwano się w Palestynie w czasach Jezusa i Maryi, imię to występuje w znaczeniu „Pani”. Gdy zsumujemy znaczenia tego imienia w języku hebrajskim i aramejskim, otrzymamy tytuł „Piękna Pani”. Zatem Maryja to „Piękna Pani”, i tak jest ona nazywana od najdawniejszych czasów. Potwierdziły to badania archeologiczne przeprowadzone w Grocie Nazaretańskiej pod kierownictwem o. Bellarmimo Bagattiego. Największą niespodzianką było wydobycie kamienia z napisem: EMAPIA. To skrót greckiego wyrażenia: „Chaire Maria” (Bądź pozdrowiona, Maryjo). To jedne z najstarszych dowodów czci oddawanej Maryi, Matce Bożej. Po przeprowadzeniu zaś wnikliwych badań archeolodzy doszli do wniosku, że znaleziska te są fragmentami najstarszej świątyni chrześcijańskiej w Nazarecie. Znaleziono tam również dwa inne napisy z końca I wieku. Drugi z nich zawiera dwa słowa: „Piękna Pani”. Kiedy czytamy relacje osób widzących Matkę Bożą, np. św. Katarzyny Labouré, św. Bernadety Soubirous czy Dzieci z Fatimy, wszystkie te osoby nazywają Maryję Piękną Panią. Przejdźmy teraz do samego wspomnienia Najświętszego Imienia Maryi. Wyżej powiedziano, że bł. Innocenty XI wspomnienie to rozciągnął na cały Kościół na wiosek naszego Króla Polski. W 1683 r. potężna turecka armia groziła całej Europie, w tym Stolicy Apostolskiej. Pewny siebie Sułtan Mehmed IV rozmyślał, jak to uczyni z Bazyliki św. Piotra stajnię dla swoich rumaków. Wydawało się, że nie ma już ratunku ani dla oblężonego Wiednia i całego chrześcijaństwa. W tym ciężkim położeniu bł. Innocenty XI wysłał posła do Jana III Sobieskiego z prośbą, aby pośpieszył na odsiecz, podobne poselstwo wysłał cesarz austriacki. Jednak Sejm, mając na uwadze pusty skarb i wyczerpany wojnami kraj, wahał się. Wtedy to spowiednik króla św. Stanisław Papczyński dzięki Maryi ostatecznie przekonał króla oraz sejm. Matka Boża ukazała się św. Stanisławowi i zapewniła o zwycięstwie. Kazała iść pod Wiedeń i walczyć. Założyciel Marianów wystąpił wobec króla, senatu, legata papieskiego i przemówił tymi słowami: „Zapewniam cię, królu, Imieniem Dziewicy Maryi, że zwyciężysz i okryjesz siebie, rycerstwo polskie i Ojczyznę nieśmiertelną chwałą”. Sobieski idąc na odsiecz Wiednia, zatrzymał się na Jasnej Górze. Wstępował też po drodze do innych sanktuariów maryjnych, aby błagać Maryję o pomoc. 12 września Sobieski przed bitwą uczestniczył w dwóch Mszach św., w tej drugiej służąc bł. Markowi d’Aviano jako ministrant. Przystąpił do Komunii św. i leżąc krzyżem, wraz z całym wojskiem ufnie polecał się Matce Najświętszej. Chcąc, aby wszystko działo się pod Jej znakiem, dał rycerstwu hasło: „W imię Panny Maryi – Panie Boże, dopomóż!”. Polska jazda z imieniem Maryi na ustach ruszyła do ataku, śpiewając „Bogurodzicę”. Armia turecka licząca ok. 200 tys. żołnierzy uciekała przed 23 tys. polskiej jazdy. Atak był tak piorunujący i widowiskowy, że wojska cesarza austriackiego opóźniły swoje uderzenie, żeby podziwiać szarżę naszej husarii. Tego dnia zginęło 25 tys. Turków, a Polaków tylko jeden tysiąc.
Do zaufania łasce Bożej i „łasce stanu” zachęcił Papież uczestników watykańskiego kursu dla nowych biskupów. Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej podało informację o zamkniętej części audiencji, podczas której Leon XIV odpowiadał na pytania biskupów. „Modlę się za was, Kościół docenia wasze ‘tak’, nie jesteście sami, razem niesiemy ten ciężar i razem głosimy Ewangelię Jezusa Chrystusa” – powiedział Ojciec Święty.
Papież podkreślił, że ważne jest trwanie blisko Pana Boga, zachowanie czasu na modlitwę, życie w bezwarunkowym zaufaniu Duchowi Świętemu, który jest źródłem ich powołania. Zachęcił biskupów, by nie zrażali się pierwszymi trudnościami. Prosił ich o zachowanie bliskości z wiernymi i księżmi, o okazywanie względem nich miłosierdzia i stanowczości, kiedy jest to konieczne.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
