Reklama

Niedziela Wrocławska

Październik miesiącem Różańca Świętego

Idea Żywego Różańca wywodzi się od Pauliny Jaricot – mieszkanki Lyonu, która na skutek ciężkiej choroby i śmierci matki postanowiła poświęcić swoje życie służbie Bogu. Dziewczyna, która od młodych lat zafascynowana była misjami, postanowiła znaleźć dla nich modlitewne wsparcie. 27-latka założyła więc Żywy Różaniec, gdzie w miejsce dawnych dziesiątek proponuje grupy liczące po 15 osób, z których każda zobowiązuje się codziennie odmówić dziesiątek różańca rozważając wylosowaną uprzednio tajemnicę

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nieodmówienie różańca nie jest grzechem, lecz utratą zasługi, którą otrzymują wszyscy biorący udział w tym wspólnym wysiłku. Wspólna jest więc także radość, jaką przynosi wysłuchana prośba. O różańcu wiele nauczał Ojciec Święty Jan Paweł II. Różaniec kształtował jego sposób myślenia i działania. Papież Polak jako pierwszy w historii zaproponował reformę różańca, to przecież on wprowadził jego nową część – Tajemnice Światła. Jan Paweł II wielokrotnie powtarzał, że odmawianie różańca oznacza wejście do szkoły Maryi i uczenie się od Niej, Matki i Uczennicy Chrystusa, w jaki sposób dogłębnie i w całej pełni przeżywać wymagania wiary chrześcijańskiej. Zachęcał wszystkich, a w szczególny sposób rodziny chrześcijańskie, aby podążając codzienną drogą wierności, szukały w różańcu umocnienia i oparcia. W październiku 1987 r. do wiernych zebranych przy ul. Franciszkańskiej 3 w Krakowie mówił: ,,Weźmy znowu do rąk, najdrożsi bracia i siostry, różaniec, aby wyrazić naszą cześć dla Maryi, aby nauczyć się od Niej, jak być pilnym uczniem Boskiego Mistrza, aby wyprosić Jej niebieską opiekę tak w naszych codziennych potrzebach, jak i przy wielkich problemach, które nękają Kościół i całą ludzkość”.

Czas dla różańcowych róż

Reklama

Różaniec to nie tylko ukochana modlitwa Papieża Polaka. Modlą się nim członkowie wspólnot Żywego Różańca istniejące prawie w każdej parafii. Wrocławska parafia pw. Ducha Świętego poszczycić się może gronem wiernych przynależących do 15 róż. – Cieszę się, że do tej pięknej wspólnotowej modlitwy włączyło się aż tyle osób – mówi Małgorzata Cieniawska, zelatorka róży św. Barbary. Każda z róż (do której przynależy 20 osób) ma swojego patrona. Patronują tu m.in. św. Jadwiga, św. Maria de Mattias, św. Anna, św. Kinga, czy święci Józef i Stanisław Kostka. Każdy członek Żywego Różańca codziennie odmawia jedną dziesiątkę danej tajemnicy. Dzięki temu w ciągu dnia róża różańcowa odmawia cały różaniec, co przekłada się na wypraszane łaski. Raz w miesiącu (w każdą pierwszą jego niedzielę) następuje zmiana tajemnic różańca. Wszyscy członkowie zebrani w parafii po nieszporach wymieniają tajemniczki, które uprzednio poświęcone są przez kapłana – opiekuna grup modlitewnych. W parafii Ducha Świętego opiekunem róż różańcowych jest ks. Leszek Bajorski. Członkowie wspólnoty za każdym razem modlą się w intencjach powierzonych Apostolstwu Modlitwy przez Papieża na dany miesiąc.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Droga duchowego doskonalenia

Nie w każdej parafii róże mają swoich patronów. Tak jest m.in. we wrocławskiej parafii pw. św. Maurycego, gdzie różom przypisane są numery. Urszula Lis przynależy do róży nr 9. – Do naszej wspólnoty przynależę od kilkunastu lat. Wraz z naszą zelatorką Teresą Chowaniec-Łomską w każdy wtorek i niedzielę spotykamy się w kościele św. Łazarza, który przynależy do naszej parafii – mówi. – Aktualnie jednak spotykamy się w kościele parafialnym, ponieważ świątynia pomocnicza jest restaurowana – dodaje. Co cenne do parafii przynależy także róża męska, której przypisany jest nr 3, a jej zelatorem jest Marian Tarnowski. – Modlitwa różańcowa jest dla członków Żywego Różańca rodzajem podpory, to droga do doskonalenia duchowego – podkreśla pani Teresa. Jak mówił Jan Paweł II – jest ona wielką pomocą dla człowieka naszego czasu. Sprowadza pokój i skupienie, wprowadza nasze życie w tajemnice Boże i sprowadza Boga do naszego życia.

* * *

IV Archidiecezjalna Pielgrzymka Członków Żywego Różańca

W ramach realizacji programu „Nowe życie w Chrystusie” oraz Roku Miłosierdzia Bożego i 1050-lecia Chrztu Polski 8 października br. odbędzie się IV Archidiecezjalna Pielgrzymka Członków Żywego Różańca do Metropolitalnego Sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary w Bardzie Śląskim.

Celem pielgrzymki jest integracja tych tak bardzo ważnych w życiu Kościoła wspólnot modlitewnych na terenie naszej archidiecezji. Uczestnictwo w pielgrzymce będzie też wymownym świadectwem wiary i nadziei oraz zachętą do codziennej, systematycznej modlitwy różańcowej w ramach przynależności do Parafialnych Kół Żywego Różańca. Wiemy, jak mocno prosiła o modlitwę na różańcu Matka Najświętsza podczas objawień w Lourdes i Fatimie, a także na innych miejscach. Pielgrzymka ta będzie też przygotowaniem duchowym do przeżywania Roku Fatimskiego z racji 100-lecia objawień Matki Bożej w Fatimie.

Porządek pielgrzymki:
Godz. 10.30 – Wprowadzenie i podanie intencji pielgrzymki
Godz. 11.00 – Msza św. koncelebrowana z homilią w Bazylice Matki Bożej Strażniczki Wiary, pod przewodnictwem bp. Andrzeja Siemieniewskiego
Godz. 12.00 – Prelekcja nt.: „Maryja w tajemnicach różańca”
Godz. 12.30-13.15 – Czas na herbatę i posiłek
Godz. 13.15 – Modlitwa różańcowa szlakiem kaplic różańcowych

2016-09-29 08:52

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nocne z Bogiem rozmowy

Noc jest męską porą. Bóg lubi mówić wtedy mężczyźnie ważne rzeczy. Tak było np. z Samuelem. W Pierwszej Księdze Samuela Bóg wezwał młodego chłopca do słuchania. Do bycia Jego uczniem. I działo się to właśnie nocą. Pamiętacie też pewnie nocną rozmowę Jezusa z Nikodemem.
CZYTAJ DALEJ

Zasłonięty krzyż - symbol żalu i pokuty grzesznika

Niedziela łowicka 11/2005

[ TEMATY ]

Niedziela

krzyż

Wielki Post

Karol Porwich/Niedziela

Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów. Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek. Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
CZYTAJ DALEJ

Głos Boga jest pierwszym źródłem życia

„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.

Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję