Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

W nowym sanktuarium św. Marii Magdaleny

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jezus rzekł do niej: „Mario!”. A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: „Rabbuni!” to znaczy: Nauczycielu! Rzekł do niej Jezus: „Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”. Poszła Maria Magdalena, oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział»” (J 20, 16-18). Apostołka Apostołów, ta, której wiele wybaczono, ponieważ bardzo umiłowała, ta, która pierwsza zobaczyła Zmartwychwstałego Pana, a także szczególna orędowniczka ziemi biłgorajskiej – św. Maria Magdalena, która patronuje również parafii w Puszczy Solskiej, w Biłgoraju.

Pierwszy dzień uroczystości

Od Mszy św. wieczornej 21 lipca w Biłgoraju rozpoczęły się uroczystości odpustowe ku czci św. Marii Magdaleny, podczas których 22 lipca kościół parafialny został podniesiony do rangi sanktuarium diecezjalnego dekretem pasterza naszej diecezji bp. Mariana Rojka. Jednak zanim to nastąpiło, parafianie i goście zgromadzili się na Mszy św. za zmarłych parafian, której przewodniczył bp Mariusz Leszczyński. W homilii Ksiądz Biskup nawoływał do modlitwy o otwartość serca i sumienia. – Trzeba się modlić o nowe oczy i o nowe uszy, aby słyszeć to, co mówi Jezus, by słyszeć to, co mówi Jego Kościół, by słyszeć to, co mówi serce i sumienie, by słyszeć to, co mówią nam nasi bliscy zmarli, których za chwilę odwiedzimy, by usłyszeć to, co nam mówi nasza patronka, św. Maria Magdalena – powiedział podczas homilii bp Leszczyński. Ponadto Ksiądz Biskup odniósł się do kultu św. Marii Magdaleny, żywego na ziemi biłgorajskiej, i apelował o jego gruntowne odnowienie i umocnienie. Dawał także świętą za przykład osoby, która bezgranicznie ukochała Jezusa i Mu zawierzyła. Mówił także o przykładzie jej życia i nawróceniu, które spowodowało spotkanie na jej drodze Chrystusa. Po Mszy św. wierni przeszli w procesji na cmentarz parafialny, gdzie pod przewodnictwem bp. M. Leszczyńskiego modlono się o życie wieczne dla zmarłych parafian.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Śladami patronki

Główne uroczystości odpustowe rozpoczęły się od przejścia z kościoła parafialnego do kapliczki – miejsca objawień św. Marii Magdaleny, specjalnie na tę okazję został również zamknięty ruch uliczny. W liturgię uroczystości wprowadził uczestników o. Sławomir Zieliński, franciszkanin, który głosił również trzydniowe rekolekcje poprzedzające te wyjątkowe chwile. – Dzień dzisiejszy wpisze się historię tego lokalnego Kościoła, wpisze się w historię wiary każdego z nas, gdyż sanktuarium to miejsce święte, to miejsce, gdzie świętość będziemy poznawać i gdzie się jej będziemy uczyć od św. Marii Magdaleny, która będzie prowadzić nas do Zmartwychwstałego Chrystusa – mówił o. Zieliński.

Następnie głos zabrał proboszcz parafii, a także już kustosz sanktuarium św. Marii Magdaleny, ks. dziekan Witold Batycki. – Uroczystość nadania kościołowi parafialnemu w Puszczy Solskiej godności sanktuarium diecezjalnego jest dla nas – kapłanów, parafian, mieszkańców ziemi biłgorajskiej – wielką radością oraz potwierdzeniem tego, że to miejsce zostało wskazane i wybrane przez samego Boga, a św. Maria Magdalena jako naoczny świadek Męki Chrystusa na krzyżu, a później zwiastunka radosnej nowiny od wieków została przeznaczona przez samego Boga na patronkę i orędowniczkę Biłgoraja. Jesteśmy i stoimy w miejscu, gdzie za wstawiennictwem świętej dokonało się wiele cudów potwierdzonych notarialnie. Jest to jedyne miejsce w świecie, gdzie dokonało się objawienie św. Marii Magdaleny. Dziś znów stajemy przy jej kapliczce, by sprawować Ofiarę Eucharystyczną. Naszą radość z podniesienia miejscowej świątyni do godności sanktuarium diecezjalnego przychodzi nam przeżywać w rocznicę 400-lecia objawień świętej w tym miejscu, w Roku Miłosierdzia i w 1050. rocznicę przyjęcia przez Polskę chrztu oraz w czasie Światowych Dni Młodzieży. Do tej kumulacji ważnych rocznic i zdarzeń należy dodać fakt, że od tego roku, decyzją Ojca Świętego Franciszka, liturgiczne wspomnienie św. Marii Magdaleny zostało podniesione do rangi święta. Odczytujemy to jako kolejny znak dany nam od Boga. Cieszę się, że tak licznie się tu gromadzimy i razem możemy się modlić – mówił kustosz sanktuarium, witając wszystkich i dziękując im za obecność i manifestację wiary.

Reklama

Dekret ustanawiający sanktuarium

Najważniejszym i kulminacyjnym punktem odpustu było uroczyste odczytanie dekretu, w którym Ksiądz Biskup ustanowił kościół parafialny diecezjalnym sanktuarium św. Marii Magdaleny.

Dekret odczytał kanclerz Kurii Diecezjalnej ks. Michał Maciołek: „Uznając szczególne znaczenie tej świątyni i rozwiniętego przy niej duszpasterstwa, dla rozwoju i umocnienia wiary w Boga Miłosiernego oraz miłości do Kościoła Chrystusowego, jak też podkreślając, że jest to jedyne odnotowane historycznie miejsce w Polsce, a być może i w świecie, w którym objawiła się św. Maria Magdalena, niniejszym zgodnie z przepisem kanonu 1230 Kodeksu Prawa Kanonicznego ustanawiam Sanktuarium św. Marii Magdaleny w kościele parafialnym św. Magdaleny w Biłgoraju. Sanktuarium to jako szczególne miejsce kultu i doświadczenia Bożych łask otrzymuje przywilej uzyskania odpustu zupełnego przez wiernych, którzy, nawiedzając to święte miejsce, odmówią pobożnie «Ojcze nasz» i «Wierzę» w następujących dniach: w uroczystość tytularną, czyli 22 lipca, a także raz w roku, w dzień dowolnie wybrany przez każdego wiernego przybywającego do sanktuarium oraz ilekroć biorą udział w pielgrzymkach organizowanych grupowo”.

Po odczytaniu dekretu bp Marian Rojek i bp senior Jan Śrutwa poświęcili obraz zatytułowany „Rabbuni!”, będący pamiątką tej uroczystości, a następnie chór parafialny „Cantate Deo” pod kierownictwem organisty Ireneusza Pietrzniaka odśpiewał wyjątkowy i podniosły Akatyst do św. Marii Magdaleny.

Reklama

Słowo Pasterza

Uroczystościom przewodniczył pasterz naszej diecezji bp Marian Rojek, który odprawił Sumę odpustową i wygłosił słowo Boże. W okolicznościowej homilii podkreślał, jak ważny jest to dzień dla całej wspólnoty parafialnej, ale również dla całej diecezji. Ponadto Ksiądz Biskup pokazywał św. Marię Magdalenę jako wzór szczerego nawrócenia i prawdziwej miłości do Chrystusa. – Św. Maria Magdalena chce, byśmy na Jej wzór rozmiłowali się w naszym Panu i Bogu, a ponieważ miłość oczekuje od każdego z nas czystości, szlachetności myśli, pragnień serca, życia i postawy, dlatego chciejmy na nowo zanurzyć siebie w nieskończonym Bożym Miłosierdziu, abyśmy na wzór św. Marii Magdaleny zostali oczyszczeni, uświęceni i uzdatnieni do modlitwy. Warto tu na nią spojrzeć jako na nosicielkę nadziei przed i po Zmartwychwstaniu.

To ona przynależy do najważniejszych świadków Jezusa Chrystusa. Św. Maria Magdalena to poświadczycielka Chrystusa, jest ona w swojej postawie przekonująca, wyrazista, pociągająca za sobą. Jej klarowność, jej zaufanie i całkowite oddanie, obecność, odwaga, wytrwałość, a także wiara – to wszystko i jeszcze więcej porywa nas do dawania naszego świadectwa o Chrystusie. Tej wiary można się właśnie w tym miejscu od niej uczyć. Maria Magdalena mówi do każdego z nas z tego jej sanktuarium, tu, w naszej zamojsko-lubaczowskiej diecezji: „Nie smuć się! Nie poddawaj się bezsilności! Chrystusowa łaska jest z tobą i cię ochroni, mówię wam z radością i przekonaniem o tym, bo sama widziałam, sama spotkałam Zmartwychwstałego Pana i On mi to powiedział! Dlatego nie lękajcie się, lecz w każdym położeniu za wszystko wychwalajcie Boga i Jemu za wszystko dziękujcie na wzór św. Marii Magdaleny – podkreślał Ksiądz Biskup.

Reklama

Dziękczynienie wiernych

W uroczystościach uczestniczyło ponad 50 kapłanów z naszej diecezji, w tym dwóch biskupów, licznie zgromadzona służba liturgiczna, dzieci i młodzież, chór, orkiestra dęta, przedstawiciele władz samorządowych, miejscowi parafianie oraz pielgrzymi, którzy do biłgorajskiego sanktuarium Apostołki Apostołów – jak tradycja zwykła określać św. Marię Magdalenę – przybyli z naszego regionu. Na zakończenie wierni przeszli z powrotem na plac kościelny i w uroczystej procesji składali Bogu dziękczynienie za ten wielki dar, jakim jest sanktuarium diecezjalne.

Uroczystości odpustowe trwały do późnych godzin nocnych. Po południu w sanktuarium św. Marii Magdaleny z koncertem muzyki sakralnej wystąpił Chór Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Bezpośrednio po nim miała miejsce Msza św., której przewodniczył bp Jan Śrutwa. Podkreślając wyjątkowość tego dnia, Ksiądz Biskup powiedział: – Właśnie dzięki takim jak św. Maria Magdalena mamy takie radosne chwile, jak ta dzisiejsza. To właśnie z racji odpustu świętej mamy dzień pełny wydarzeń i pięknych, radosnych i historycznych chwil. Bierzmy z niej przykład i nie zapominajmy też o naszej państwowości, o początkach naszej wiary sprzed 1050 laty, a św. Maria Magdalena niech będzie nam orędowniczką w budowaniu wiary i ojczyzny – wzywał bp Śrutwa.

Po Eucharystii o. Sławomir Zieliński poprowadził nowennę do św. Marii Magdaleny, zaś późnym wieczorem odbył się Wieczór Chwały i Uwielbienia, podczas którego posługę muzyczną pełnił Zespół Razem za Jezusem.

2016-08-04 10:39

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Afiliacja sanktuarium

Niedziela lubelska 20/2019, str. 1

[ TEMATY ]

sanktuarium

Agnieszka Marek

W sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej można uzyskać takie same odpusty, jak w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie

W sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej można uzyskać takie same odpusty, jak w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie

Dla sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej Patronki Nowej Ewangelizacji trzecia niedziela wielkanocna okazała się wyjątkowym dniem. Abp Stanisław Budzik ogłosił dekret kard. Stanisława Ryłko, archiprezbitera bazyliki Santa Maria Maggiore, potwierdzający duchowe pokrewieństwo lubelskiego sanktuarium i rzymskiej bazyliki. Jak podkreślił kustosz i proboszcz ks. prał. Józef Dziduch, jest to kolejne wydarzenie o randze historycznej, po intronizacji łaskami słynącego obrazu w kościele pw. Matki Bożej Różańcowej, ustanowieniu sanktuarium i nałożeniu koron papieskich, które odbyło się z inicjatywy Metropolity Lubelskiego.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Watykan: papież będzie przewodniczył procesji Bożego Ciała na tradycyjnej trasie

2024-05-04 12:54

[ TEMATY ]

Watykan

Grzegorz Gałązka

2 czerwca b.r. w niedzielą po uroczystości Bożego Ciała Ojciec Święty będzie o godzinie 17.00 przewodniczył Mszy św. w bazylice św. Jana na Lateranie, a następnie procesja przejdzie do bazyliki Santa Maria Maggiore, zaś Ojciec Święty udzieli tam błogosławieństwa eucharystycznego - poinformowało Biuro Papieskich Ceremonii Liturgicznych.

O ile wcześniej papieże przewodniczyli procesjom Bożego Ciała na placu św. Piotra, to Paweł VI przewodniczył im w poszczególnych parafiach Rzymu. Natomiast św. Jan Paweł II wprowadził zwyczaj ich odbywania w czwartek Bożego Ciała na trasie między bazylikami św. Jana na Lateranie i Matki Bożej Większej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję