Reklama

Konający Jezus słucha i rozdaje łaski

W bazylice mniejszej św. Marcina z Tours w Pacanowie od wielu stuleci czczona jest słynąca łaskami figura Pana Jezusa Konającego z ok. XIII wieku. Trudno oderwać wzrok od cierpiącego Chrystusa. Nieznany artysta oddał chwilę konania Jezusa, ostatnie Jego tchnienie w odkupieńczym dziele człowieka

Niedziela Ogólnopolska 30/2015, str. 28-29

Katarzyna Dobrowolska

Przed figurą Pana Jezusa Konającego modlili się władcy i możni

Przed figurą Pana Jezusa Konającego
modlili się władcy i możni

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Według pobożnego przekazu, krucyfiks z Pacanowa jest jednym z trzech, które płynęły Wisłą. Jeden znajduje się w Mogile, drugi – w archikatedrze św. Jana w Warszawie, a trzeci został w Pacanowie. W 1265 r. książę Bolesław Wstydliwy nadał osadzie Pacanów prawa miejskie. Jak poświadczają źródła, kościół erygował biskup krakowski Maur w 1110 r., na prośbę fundatora Siemiana z rodu Niegodziców. Po drugiej świątyni gotyckiej z II poł. XIII wieku zostały jedynie zręby. W 1600 r. dobudowano do fasady świątyni dzwonnicę, a dziesięć lat później – kaplicę św. Anny, ufundowaną przez Mikołaja Zebrzydowskiego.

Sława Pacanowa

Pierwotnie figura była czczona w drewnianej kaplicy Świętego Krzyża na przedmieściach Pacanowa. W 1615 r. krucyfiks przeniesiono do świątyni parafialnej. W 1633 r. proboszcz książnicki Sebastian Żegalicz ufundował przy kościele czworoboczną kaplicę, zwieńczoną kopułą, w której umieszczono figurę Jezusa Konającego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Do Pacanowa pielgrzymowali władcy i możni: żona Bolesława Wstydliwego – Kunegunda, św. Kinga, Władysław Jagiełło, Stefan Batory, Zygmunt III Waza, a także Józef Piłsudski i Lech Wałęsa. Uroczystości odpustowe ze śpiewem pieśni opowiadających o Męce Pańskiej przyciągały przed laty rzesze wiernych. Dziś jest mniej pielgrzymów, ale kult nie słabnie. Setki wotów wokół figury świadczą o łaskach i wysłuchanych tutaj modlitwach.

Reklama

Pacanów upodobał sobie pisarz Kornel Makuszyński. Zachwycił się miłością Jezusa do człowieka, dobrem i pięknem bijącym z tego miejsca. Miasteczko uczynił centrum przygód najpopularniejszego chyba wśród dzieci Koziołka Matołka. W pobliżu kościoła stoi dziś Europejskie Centrum Bajki im. Koziołka Matołka.

Setki listów i wiele łask

Kustosz sanktuarium – ks. Leszek Ignacy Domagała zbiera wszelkie prośby i intencje, które napływają w listach z Polski i ze świata, i przedstawia je Panu Jezusowi Konającemu. W kaplicy sprawowane są często Msze św. błagalne i dziękczynne.

– Kiedy tutaj przyjechałem, we wrześniu 2011 r., przyszedł do mnie pewnego dnia po południu mężczyzna z prośbą o Mszę św. w intencji jego umierającej żony i dziecka. Początkowo powiedziałem, że odprawię o godz. 18. Jednak on nalegał, mówił, że może być za późno, ponieważ lekarze stwierdzili, że stan jest bardzo poważny. Poszedłem do kościoła i sprawowałem Eucharystię. On został jeszcze po Mszy św. i modlił się w kaplicy. W listopadzie ten mężczyzna podbiegł do mnie z dzieckiem na ręku i mówi: „Proszę Księdza, taką mam córę!”. Powiedział, że Bóg uratował jego żonę i dziecko. Przyjechał podziękować za tę łaskę Panu Jezusowi Konającemu w Pacanowie – relacjonuje ks. Domagała. – W 2013 r. modliliśmy się wszyscy o zdrowie dla 11-letniego Janka Gwiazdy z Krakowa, który uległ poważnemu wypadkowi – opowiada. Modlitwy zamawiano w wielu miejscach, a dziadkowie z pobliskich Rataj poprosili ks. Domagałę o modlitwę za Jasia przed Panem Jezusem Konającym. Rodzice poświadczyli – dziecko w cudowny sposób z dnia na dzień odzyskiwało siły i zdrowie. Takich historii jest więcej.

Poraziła ich światłość z krzyża

Reklama

Świątynia wiele razy była niszczona, ale kaplica z figurą przetrwały. W 1906 r. pożar strawił cały kościół i wszystkie ołtarze. Odbudowaną świątynię konsekrował bp Franciszek Sonik w 1936 r. Podczas okupacji, w 1944 r. kościół został zniszczony ponownie w ostrzale artyleryjskim. W niewytłumaczalny sposób ocalała jedynie kaplica z krucyfiksem. Wpadli do niej sowieccy żołdacy i chcieli sprofanować cudowny krucyfiks oraz zagrabić wota. Zostali jednak oślepieni i porażeni bijącym od krzyża światłem. „Tam jest Mocny Bóg. Nie dał się wziąć! Stalin mówił, że nie ma Boga, a w Pacanowie jest Mocny Bóg” – powtarzali. Wydarzenia te poświadczyli Aniela Wnuk ze Skroczkowa i Jan Lolo, którzy złożyli zeznania pod przysięgą.

Ocal nas, przecież Ty jesteś cudowny!

Pan Jezus Konający z Pacanowa uratował również od śmierci z rąk Niemców ok. 300 mieszkańców Pacanowa w pobliżu Słupi. Mieli być rozstrzelani na moście w Szczucinie. – Panie Jezu z Pacanowa, ratuj nas! Przecież Ty jesteś cudowny. Ocal nas! – modlili się głośno, ufni w moc Boga. Jedna kobieta wyrwała się z tłumu i pobiegła wołać o pomoc księdza proboszcza. On zwrócił się do radzieckiego czołgisty o wystrzelenie z działa dwóch pocisków w stronę Niemców. Wystrzał przestraszył ich, pomyśleli, że lada moment ruszy front radziecki, i odstąpili od zamiaru egzekucji. Mieszkańcy zostali uratowani – opowiadał były proboszcz ks. Lucjan Sito. O tym wydarzeniu przypomina krzyż wotywny.

Od 2008 r. bazylika mniejsza

Reklama

Po wojnie ks. proboszcz Adam Adamek podjął się wraz z wiernymi odbudowy kościoła. Świątynia jest orientowana na planie prostokąta z wydłużonym absydą prezbiterium, z przylegającymi zakrystią i kaplicą św. Anny z obrazem z drugiej połowy XVI wieku. Kościół wieńczy dzwonnica. W ołtarzu głównym – ceramiczna figura Matki Bożej stojącej na półksiężycu i depczącej węża – szatana. Prezbiterium i nawy zdobi polichromia Macieja Makarewicza z 1963 r. Namalował on także stacje Drogi Krzyżowej. W 2008 r. kościół został uhonorowany przez papieża Benedykta XVI tytułem bazyliki mniejszej. W 900-lecie świątyni, 14 września 2008 r., podczas uroczystości Podwyższenia Krzyża Świętego, decyzję tę ogłosił kard. Józef Glemp.

Pan Jezus nigdy nie jest sam

Kościół jest cały dzień otwarty i chyba nie ma chwili, aby ktoś nie modlił się w kaplicy. W Złotej Księdze Próśb i Łask, prowadzonej od końca XIX wieku, pątnicy dziękują za dar narodzin upragnionego dziecka, za uratowanie z nieszczęść i wypadków, za uzdrowienie z choroby, za uwolnienie z nałogów. Proszą o zdrowie dla siebie i bliskich, o pracę, zgodę i miłość w rodzinie, o wiarę.

Od wielu lat sanktuarium ma przywilej sprawowania Drogi Krzyżowej we wszystkie piątki w roku. Otoczenie bazyliki sprzyja modlitwie i rozmyślaniu. Obok plebanii znajduje się dom pielgrzyma – dla chcących skorzystać z noclegu. Pątnicy chętnie zatrzymują się przed Drogą Krzyżową „Siedem słów z krzyża”. Ostatnio powstały również Dróżki Siedmiu Boleści Maryi.

Pan Jezus Konający z Pacanowa znany jest od wielu lat w Polsce i na świecie. Ks. Domagała zachęca do modlitwy do Konającego Jezusa. Często powtarza, że Miłosierny Bóg upodobał sobie to miejsce i w małym Pacanowie okazuje swą moc i hojnie rozdaje łaski.

* * *

Msze święte:
Niedziela: 7.30, 10.00, 12.00, 16.00
Dzień powszedni: 7.00, 18.00 (czas letni), 17.00 (czas zimowy)

Kontakt: tel. (41) 376-54-42

Odpusty parafialne:
Św. Anny – 26 lipca
Podwyższenia Krzyża Świętego – 14 września
Św. Marcina – 11 listopada
Wielki Piątek

2015-07-21 11:36

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dzień Dziecka Utraconego

2025-10-14 12:37

[ TEMATY ]

Dzień Dziecka Utraconego

spotkania rodzin

Tomasz Lewandowski

Pomnik Dziecka Utraconego na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu

Pomnik Dziecka Utraconego na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu

15 października przypada Dzień Dziecka Utraconego. W całym kraju w okolicy tego dnia odbywają się pochówki dzieci utraconych, modlitwy przy ich grobach oraz spotkania rodzin, które doświadczają żałoby. Dzień ten skłania też do refleksji nad tym, jak prawnie i psychologicznie wspierać rodziców.

Dzień Dziecka Utraconego obchodzony jest w wielu krajach i w Polsce 15 października. Data nie jest przypadkowa: gdyby ciąża rozpoczęła się 1 stycznia, jej rozwiązanie przypadłoby mniej więcej właśnie około połowy października. Po raz pierwszy dzień ten został ustanowiony w Stanach Zjednoczonych w 1988 r. Pomysłodawczynią upamiętniania dzieci utraconych przed narodzinami była Robyn Bear, która sama kilkakrotnie poroniła, a jedno z jej dzieci zmarło właśnie 15 października. W Polsce Dzień Dziecka Utraconego obchodzony jest od 2006 r.
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa z Avila - życiowa mistyczka

Niedziela łódzka 41/2007

[ TEMATY ]

święta

François Gérard, "Św. Teresa”

Św. Teresa Wielka z Ávila – piękna kobieta, „teolog życia kontemplacyjnego”

Św. Teresa Wielka z Ávila – piękna kobieta, „teolog życia kontemplacyjnego”
Czy czytali Państwo „Drogę doskonałości” św. Teresy z Avila, reformatorki żeńskich klasztorów karmelitańskich, mistyczki i wizjonerki? A jej listy pisane do osób duchownych i świeckich? To zaskakująca literatura. Autorka, święta i doktor Kościoła, żyjąca w XVI w. w Hiszpanii, ujawnia w niej nadzwyczajną trzeźwość umysłu oraz wiedzę o świecie i człowieku. Jej znajomość ludzkiej, a szczególnie kobiecej natury, z pewnością przydaje się i dziś niejednemu kierownikowi duchowemu. Trapiona chorobami, prawie nieustannie cierpiąca, św. Teresa zwraca się do swoich sióstr językiem miłości, wolnym od pobłażania, ale świadczącym o głębokim rozumieniu i nadprzyrodzonym poznaniu tego, co w człowieku słabe, i może stanowić pożywkę dla szatańskich pokus. Po latach pobytu w klasztorze św. Teresa podjęła trudne dzieło reformy żeńskich wspólnot karmelitańskich. Dostrzegła niedogodności i zagrożenia wynikające z utrzymywania dużych zgromadzeń, zaproponowała więc, aby mniszki całkowicie oddane na służbę Chrystusowi mieszkały w małych wspólnotach, bez stałego dochodu, zdane na Bożą Opatrzność, ale wolne od nadmiernej troski o swe utrzymanie. Zadbała także o zdrowie duchowych córek, nakazując, aby ich skromne siedziby otoczone były dużymi ogrodami, w których będą pracować i modlić się, korzystając ze świeżego powietrza i słońca. Te wskazania św. Reformatorki pozytywnie zweryfikował czas i do dziś są przestrzegane przy fundacji nowych klasztorów. Oczywiście, główna troska św. Teresy skierowana była na duchowy rozwój Karmelu. Widziała zagrożenia dla Kościoła ze strony proponowanych przez świat herezji. Cóż może zrobić kobieta? - pytała świadoma realiów. Modlitwa i ofiara jest stale Kościołowi potrzebna. Kobieta, przez daną jej od Boga intuicję i wrażliwość, potrafi zaangażować nie tylko swój umysł, ale i serce na służbę Bożej sprawy. W życiu ukrytym i czystym, przez modlitwę i ufność może ona wyprowadzić z Serca Jezusa łaski dla ludzi. Jak korzeń schowany w ziemię czerpie soki nie dla siebie, ale dla rośliny, której część stanowi, tak mniszka za klauzurą Karmelu podtrzymuje duchowe życie otaczającego świata. Dąży do zażyłości z Panem nie dla zaspokojenia własnych pragnień, lecz dla Królestwa Bożego, aby Stwórca udzielał się obficie stworzeniu, karmiąc je łaską i miłością. Tak widziała to św. Teresa i tak postrzegają swe zadanie dzisiejsze karmelitanki. Modlą się za Kościół, za grzeszników i ludzi poświęconych Bogu, narażonych na potężne i przebiegłe zasadzki złego, aby wytrwali i wypełnili swoje powołanie. Szczęśliwe miasto, w którym Karmel znalazł schronienie. Szczęśliwa Łódź. Pełne wiary, wolne od strapień doczesnych, mieszkanki Karmelu potrzebują wszakże naszego wsparcia, materialnej ofiary, dziękczynnej modlitwy. W przededniu święta Założycielki Karmelu terezjańskiego, w roku poprzedzającym 80. rocznicę obecności Karmelitanek Bosych w Łodzi przy ul. św. Teresy 6, ku nim zwracamy spojrzenie. Niech trwa wymiana darów.
CZYTAJ DALEJ

Żadna forma przemocy nie jest właściwa dla dziecka – ks. Wojciech Rzeszowski o kampanii „Dzieciństwo bez przemocy”

2025-10-15 08:47

Grażyna Kołek

Przemoc wobec dzieci pozostaje poważnym wyzwaniem dla całego społeczeństwa, także dla Kościoła. Potrzebna jest dalsza edukacja społeczna. Żadna forma przemocy względem dzieci nie jest właściwa, a wychowanie oparte na karach fizycznych czy presji emocjonalnej nie przynosi dobrych owoców - zaznacza ks. dr Wojciech Rzeszowski. W rozmowie z KAI kierownik Biura Delegata KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży podkreśla, że Kościół w Polsce aktywnie współpracuje z organizacjami pozarządowymi, m.in. z Fundacją Dajemy Dzieciom Siłę, w ramach akcji „Dzieciństwo bez przemocy”. Dodaje, że proces tworzenia struktur ochrony dzieci w Kościele trwa już od ponad dekady - powstały wytyczne Konferencji Episkopatu Polski oraz prowadzone były liczne szkolenia pod kierunkiem specjalistów z Centrum Ochrony Dziecka.

Anna Rasińska (KAI): Kościół w Polsce już po raz drugi włącza się w kampanię „Dzieciństwo bez przemocy”. Dlaczego to zaangażowanie jest tak ważne?
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję