Znowu piszę wiersze do Pani!/Dlaczego/ Sama do końca nie wiem tego/ Jakaś niewidzialna siła/ Do tego pisania mnie przymusiła/ Bo tak już jest z samotnymi kobietami/ Że chciałyby się z kimś podzielić troskami/ Samotne kobiety jeżeli radości mają/ To one bardzo rzadko się zdarzają/ Przemilczę swoje cierpienia/ Niechaj Pan Bóg w radości je przemienia/ Bardzo bym chciała/ Aby Szanowna Pani to przeczytała/ Aby samotni ludzie to usłyszeli/ I też do Szanownej Pani napisać chcieli.
Zdradzę Wam/ Dobrze że Siostrę mam/ Razem się modlimy/
I razem wszystkiego co dobre Szanownej Pani życzymy.
Władysława
Wiersze Pani Władysławy ukazały się w Almanachu poetyckim z Tarnowskich Gór. A do mnie pisze ona regularnie listy, i też – wierszem. Więc chciałam się pochwalić, jaką to mam wspaniałą i wierną Korespondentkę... To takie miłe, jak sobie pomyślę, że gdzieś tam, na drugim krańcu Polski, czasami ktoś o mnie pamięta, o mnie wspomni. Ja też jestem „samotną kobietą” i dokładnie wiem, o czym myśli Pani Władysława, gdy pisze o tym. Tyle że ja nie mam siostry, a brat już nie żyje. I tylko taka jest między nami różnica, Pani Władysławo!
Słuchanie, a jeszcze bardziej słyszenie siebie nawzajem, to wejście na wspólną drogę Bożego prowadzenia - piszą biskupi polscy w Liście do kapłanów na Wielki Czwartek 2025 roku.
„Kościół, który idzie, głosi, spotyka się z prześladowaniem, musi rozeznawać bieżące sytuacje i zmieniające się okoliczności, a także mierzyć się z grzechem w sobie i z przebaczeniem dla prześladowców” - piszą biskupi w Liście, dodając zarazem, że „nie ma i nie było takiego Kościoła, w którym pielęgnuje się święty spokój i zamyka się w czterech ścianach”. „Gdyby Bóg miał w swoich planach taki Kościół, nie posyłałby Ducha Świętego. Zesłanie Ducha nie pozwala uczniom zostać w strachu i zamknięciu” - zwracają uwagę biskupi.
Ciekawym porównaniem jest proces tworzenia fortepianów Steinway, które powstają po długim i skomplikowanym procesie, pełnym wyzwań. Podobnie jak drewno, które musi przejść przez wiele prób, aby stać się instrumentem muzycznym o doskonałym brzmieniu, tak i nasze życie, poddane cierpieniu, może stać się źródłem piękna i dobra. Przykłady wielkich artystów i myślicieli, którzy zmagali się z problemami psychicznymi, pokazują, że cierpienie może być drogą do głębszego zrozumienia i twórczości.
Przykład życia Adama Chmielowskiego, znanego jako Brat Albert, ilustruje jak cierpienie może prowadzić do odkrycia głębszego sensu życia. Choć jego życie było pełne trudności, w tym utraty rodziców i zmagania z chorobą psychiczną, to właśnie przez te doświadczenia odkrył swoje powołanie do służby najbiedniejszym. Jego decyzja o porzuceniu kariery malarskiej na rzecz pomocy innym pokazuje, jak cierpienie może być przekształcone w coś pięknego i wartościowego.
- Życzę wszystkim doświadczenia mocy tej najdłużej opowiadanej historii o nadziei, byście byli mocnym ogniwem w tym łańcuchu opowiadającym tę historię. To jest możliwe tylko wtedy, kiedy sami dacie się wyzwolić Bogu - mówił kard. Grzegorz Ryś podczas Ekumenicznej Drogi Krzyżowej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
