Niedaleko Birmingham stanie największy chrześcijański pomnik w Anglii
Największy chrześcijański pomnik w Wielkiej Brytanii o nazwie „Wieczna ściana wysłuchanych modlitw” powstanie w Coleshill niedaleko Birmingham w Anglii – podał w poniedziałek dziennik „Times”. Wysoki na ponad 50 metrów pomnik, symbolizujący moc modlitwy, ma zostać ukończony w 2028 roku.
Pomnik w kształcie wstęgi Moebiusa stanie między autostradami M6 i M42, i ma być widoczny z odległości kilku kilometrów. Będzie składać się z miliona cegieł, a każda z nich będzie symbolizować historię kogoś, kto twierdzi, że jego modlitwa została wysłuchana.
- To dobry moment, aby zbudować pomnik nadziei, trwałe świadectwo mocy modlitwy, zachowując chrześcijańskie dziedzictwo naszego kraju – powiedział w rozmowie z „Timesem” pomysłodawca projektu Richard Gamble, były kapelan klubu piłkarskiego Leicester City.
Według twórców projektu pomnik może przyciągnąć ok. 250 tys. zwiedzających rocznie. Chęć pomocy w budowie, która ma się rozpocząć w tym tygodniu, zadeklarowało ok. 120 tys. osób ze 125 krajów. Koszt przedsięwzięcia oszacowano na 40 mln funtów; kwotę tę uzyskano dzięki zbiórce publicznej, brakuje jednak 5,7 mln funtów na powstanie parkingu i centrum dla turystów.
„Times” podał, że z dokumentów planistycznych wynika, iż niektórzy przedstawiciele lokalnych władz „wyrażali zaniepokojenie, że inwestycja może wiązać się z ryzykiem wykluczenia osób niewyznających wiary chrześcijańskiej”. W odpowiedzi twórcy projektu przekonywali, że choć pomnik ściśle wiąże się z chrześcijaństwem, to „będzie miał znacznie szersze grono odbiorców wśród wyznawców innych religii, a także osób niewierzących (…) ponieważ jest przede wszystkim dziełem sztuki w przestrzeni publicznej”.
170 lat temu papież Pius IX bullą „Universalis Ecclesiae” przywrócił hierarchię kościelną w Anglii. Utorował tym samym drogę do odrodzenia wiary katolickiej na tym terenie i znacznego dynamizmu w budowaniu kościołów. W nawiązaniu do tego wydarzenia ukazała się książka dziennikarki Eleny Curti, w której rzuca ona światło na 50 niezwykłych katolickich kościołów w Anglii i Walii.
George Stack, arcybiskup Cardiff i przewodniczący Komitetu ds. Dziedzictwa Konferencji Episkopatu Anglii i Walii, publikację określa mianem „przełomowej”.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
Rękopis, skradziony z Archiwum Ceremoniarzy Papieskich, zostanie zwrócony do Archiwum Apostolskiego Watykanu we wtorek 11 listopada. Papież używał tego formularza podczas konsystorzy do nadawania tytułów kardynalskich. Rękopis odzyskali karabinierzy z jednostki ds. ochrony dziedzictwa kulturowego.
Skradziony rękopis formularza z czasów pontyfikatu papieża Grzegorza XVI (1831-1846), , używany przez papieża podczas konsystorzy do nadawania tytułów kardynalskich, został odzyskany. 11 listopada zostanie przekazany Archiwum Apostolskiemu Watykanu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
