Reklama

Niedziela Częstochowska

Dom nadziei

Dom Samotnej Matki i Dziecka w Żarkach prowadzony przez Siostry Nazaretanki obchodzi w tym roku 25-lecie istnienia. Przez ten czas troskliwą opiekę znalazło tu 266 dziewcząt, które zbyt wcześnie zostały matkami

Niedziela częstochowska 7/2015, str. 4-5

[ TEMATY ]

dom samotnej matki

Archiwum ks. S. Gasińskiego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Inspiracją do budowy domu była notatka w „Niedzieli” o tym, że w diecezji kieleckiej zaadaptowano pomieszczenia dawnej plebanii na Dom Samotnej Matki. – Byłem wtedy wikarym w parafii świętych Szymona i Judy Tadeusza w Żarkach – wspomina ks. prał. Stanisław Gasiński. – Kiedy przeczytałem tę notatkę, pomyślałem, że taka placówka potrzebna jest także u nas. Rozmawiałem na ten temat z ks. Janem Wilkiem – dyrektorem Wydziału Duszpasterstwa Rodzin, a następnie z bp. Stanisławem Nowakiem. Pomysł został zaakceptowany – opowiada „Niedzieli”.

Pierwszym problemem, który trzeba było rozwiązać, to znalezienie terenu pod budowę. – Szukałem odpowiedniego miejsca – mówi ks. Gasiński. – W grę wchodziła działka w Masłońskiem, blisko zalewu, potem w Koziegłowach. Obie propozycje upadły. Kiedy powstał pomysł zbudowania domu w obecnym miejscu, potrzebna była zgoda radnych z Żarek. Przekonałem ich do tego tak skutecznie, że uchwała zapadła jednogłośnie. Kolejnym problemem była zgoda Urzędu Wojewódzkiego w Częstochowie, ale i tam udało się uzyskać pozytywną decyzję. Co prawda chciano ją potem unieważnić, ale poprosiłem „Niedzielę” o nagłośnienie tej sprawy i urząd zaakceptował taką inwestycję. Zgoda pozostała – podsumowuje.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Problemy z materiałami budowlanymi, z wykonawcami były chlebem powszednim wszystkich, którzy w tamtych latach podejmowali się budowy. – Warto przypomnieć, że dom powstał dzięki pomocy wielu życzliwych ludzi – podkreśla ks. Gasiński. – Fundamenty wylewała jednostka wojskowa, finansowo pomagały osoby prywatne z kraju i zagranicy. W 1988 r. zostałem przeniesiony do Praszki, gdyż zatwierdzano tam plany zagospodarowania przestrzennego dotyczące budowy 20-tysięcznego osiedla mieszkaniowego i trzeba było wszczepić się w te plany z budową kościoła. Ale wtedy Dom Samotnej Matki w Żarkach był już prawie gotowy – mówi na koniec.

Całodobowy dyżur

– Pierwsza młoda matka zgłosiła się 6 stycznia 1990 r., w którym to dniu była poświęcona kaplica i odprawiona pierwsza Msza św. – mówi s. Karolina. Pracujące tutaj siostry odebrały to jako znak, że ten dom jest tutaj potrzebny.

Reklama

Placówek tego rodzaju w Polsce jest niewiele. Siostry Nazaretanki prowadzą jeszcze dwie: w Krakowie i Elblągu. Dom w Żarkach podlega obecnie Caritas Archidiecezji Częstochowskiej. Warunki są kameralne; jest tu miejsce dla 10 dziewcząt. Opiekują się nimi 4 siostry: s. Karolina – kierownik placówki, s. Beata – psycholog, s. Bożena – pielęgniarka i s. Rosa – kucharka. Praca sióstr jest trudna i odpowiedzialna. Mają pod opieką dziewczęta pozbawione w tej trudnej dla nich sytuacji wsparcia bliskich: rodziny i ojca dziecka.

Trafiają tu dziewczęta z całej Polski, najczęściej 15-17-letnie. Dom zapewnia im nie tylko dach nad głową i wyżywienie, ale przygotowuje do dorosłego życia. Dziewczęta kontynuują naukę w gimnazjum lub w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w Żarkach. Siostry, które na mocy postanowienia sądu sprawują nad nimi pieczę, chodzą na wywiadówki i rozmowy z nauczycielami. Gdy podopieczna urodzi dziecko, starają się, by otrzymała indywidualny tok nauczania, ponieważ łączenie zajęć w szkole z opieką nad niemowlęciem przerasta możliwości większości dziewcząt.

Tak jak w każdym domu, konieczna jest praca wychowawcza, siostry stawiają wymagania, uczą odpowiedzialności. W większości przypadków trzeba zaczynać od podstaw: utrzymania porządku w swoim pokoju, sprzątania wspólnych pomieszczeń, gotowania prostych potraw, przestrzegania regulaminu dnia. Oprócz trudu wychowania ważna jest też troska o zdrowie przyszłych matek. Siostry dbają, by podopieczne regularnie zgłaszały się do lekarza i wykonywały zlecone badania, są z nimi przy porodzie, potem uczą opieki nad dzieckiem. Konieczne jest wsparcie siostry psycholog, bo dylematy, które stoją przed młodymi matkami, są tak trudne, że niejeden dorosły by ich nie udźwignął.

Reklama

W pracę z podopiecznymi wpisane są również katechezy i opieka ojca kapelana, który odprawia niedzielne Msze św., chętnym zapewnia możliwość korzystania z sakramentu pojednania, dzieciom udziela chrztu św., a mamy przygotowuje do przyjęcia sakramentu bierzmowania.

– Młoda matka może przebywać w naszej placówce przez ok. rok – wyjaśnia s. Karolina. – Staramy się im pomóc w usamodzielnieniu, ale nasze możliwości w załatwieniu mieszkania, pracy i żłobka dla dziecka są ograniczone. Dlatego 18. urodziny podopiecznej, kiedy powinna już mieć perspektywę samodzielności, są trudnym momentem dla niej i dla nas. Ale każda sprawa jest rozpatrywana indywidualnie i podopieczna, która nie ma dokąd pójść z małym dzieckiem, zostaje u nas dłużej.

Ratować życie

Dom, jak każdy dom, ma potrzeby materialne. Ostatnio, dzięki pomocy jednej z fundacji, wymieniono balustradę przy schodach i odnowiono klatkę schodową, zakupiono również telewizor. Przy tak dużej liczbie użytkowników częstej wymiany wymaga sprzęt AGD – przede wszystkim pralki, odkurzacze, czajniki elektryczne. Pilnie potrzebny jest remont kotłowni. Caritas planuje także zainstalowanie solarów, aby obniżyć koszty eksploatacji. – Dzięki Bożej Opatrzności w najtrudniejszych chwilach niespodziewanie dociera do nas materialna pomoc – wspomina s. Karolina. – Kiedy w środku zimy popsuł się piec centralnego ogrzewania, a nie było pieniędzy na jego remont, niespodziewanie do drzwi zadzwoniło młode małżeństwo, mówiąc, że chcieliby złożyć ofiarę pieniężną na nasz dom.

Sprawdziła się też akcja „Pieluszka dla maluszka”, dzięki której do domu docierają nie tylko pampersy i środki czystości, ale mleko i ubranka dla dzieci.

– Bywa bardzo trudno, ale zawsze pamiętamy, że każde życie jest święte. Trzeba je chronić i ratować, niezależnie od warunków, w jakich się poczęło – wspomina s. Karolina. – Ale mamy też chwile radości, kiedy dawne podopieczne piszą do nas listy z podziękowaniem za pomoc w trudnym momencie życia, przysyłają zdjęcia dzieci. Kiedy dowiadujemy się, że założyły szczęśliwe rodziny i dobrze sprawdzają się w roli matek, wiemy, że warto pełnić przy nich nasz nieustający dyżur – 24 godziny na dobę przez siedem dni w tygodniu – kończy swoją wypowiedź.

2015-02-12 13:23

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Siostra Anna Bałchan robi smalec, żeby zbudować coś dobrego

Akcja "Smalczyk" ma wesprzeć inicjatywę "Budujemy coś dobrego" - w Katowicach powstaje Centrum Opiekuńczo-Rozwojowe im. Św. Józefa. Będzie to żłobek i przedszkole, dla których priorytetami są zdrowy rozwój dzieci, zorientowanie na tworzenie więzi rodzinnych, przestrzeń integracji międzypokoleniowej i wsparcie lokalnej społeczności, w tym samotnych matek.

- Zbieramy na budowę żłobka i przedszkola. Borykamy się już z trudnością, jaką jest zalewanie nowego budynku. Potrzebne są działania, które sporo kosztują. Potrzebujemy jeszcze trzech milionów, by przygotować to miejsce. Potrzebujemy wsparcia ludzi dobrej woli. Jako cegiełkę na wsparcie naszej zbiórki robię smalec. Myślę, że kojarzy się on z domem z domem, kiedy robiły to nasze mamy i babcie. Taki dobry, swojski - mówi w rozmowie z KAI s. Anna Bałchan.

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Zatęsknij za Eucharystią

2024-03-28 23:37

Marzena Cyfert

Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył bp Maciej Małyga

Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył bp Maciej Małyga

Tęsknimy za różnymi rzeczami (…) Czy kiedyś jednak tęskniłem za przyjęciem Komunii świętej? To jest chleb pielgrzymów przez świat do królestwa nie z tego świata – mówił bp Maciej Małyga w katedrze wrocławskiej.

Ksiądz biskup przewodniczył Mszy Wieczerzy Pańskiej. Eucharystię koncelebrowali abp Józef Kupny, bp Jacek Kiciński oraz kapłani z diecezji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

iv>

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję