Mieszcząca się w Centrum Informacji Turystycznej przy ul. Piotrkowskiej „Galeria 87” zaprosiła niedawno na znakomitą wystawę fotografii Tomasza Sobczaka pt. „Sacrum pejzażem malowane”.
Autor jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie ASP im. Władysława Strzemińskiego). Dyplomy z malarstwa i projektowania ubioru uzyskał w 1982 r. Działa jako artysta malarz, scenograf teatralny i filmowy, ilustrator książek, fotografik. Miał ponad 50 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Opublikował dwa tomiki poetyckie („Wędrujący dom” i „Parę rozmów temu”). Jest pracownikiem dydaktycznym Instytutu Architektury Tekstyliów Politechniki Łódzkiej. Uczy rysunku, malarstwa i fotografii.
Na wspomnianej wystawie zaprezentował 21 fotogramów. Wszystkie powstały w Łodzi, a ponad połowa z nich w obszarze kultury chrześcijańskiej – w świątyniach i na zewnątrz nich, na cmentarzach (katolickim, ewangelickim, prawosławnym). Pozostałe prace na podobnej zasadzie związane są z kulturą żydowską. Cała ekspozycja okazała się więc spójna pod względem koncepcyjnym.
Sobczak w swych zdjęciach-obrazach ujawnia naturę poetycką. Sacrum, a więc świętość, lokuje w sferze niedopowiedzenia, wieloznacznego symbolu, tajemnicy. Obiektyw aparatu skierowuje bardziej na detal, aniżeli całość obiektu. Odpowiedni nastrój, a zarazem efekty malarskie osiąga dzięki przemyślanej kompozycji fotogramów, mistrzowskiemu operowaniu światłocieniem, także całkowitemu podporządkowaniu sobie techniki zdjęciowej – na przykład wówczas, gdy z padających kropli deszczu potrafi wykreować nieomal impresjonistyczną aurę. W ujęciu artysty tytułowy pejzaż (rozumiany szeroko) polega na ukazaniu splatania się przyrody z wytworami rąk ludzkich, tak samo jak i zaakcentowaniu współistnienia życia i śmierci. Młoda paproć wyrastająca ze szczeliny cmentarnego muru jest tu wymownym przykładem.
Zapewne temat sacrum nie byłby realizacyjnie możliwy bez najwyższej sprawności warsztatowej. Tomasz Sobczak w pełni się z postawionego sobie zadania wywiązał.
Styczniowe dni wypełniają wspomnienia o zmarłym w grudniu wybitnym polskim kompozytorze, twórcy muzyki filmowej Wojciechu Kilarze. Także Łódź, miasto kultury i nauki włączyło się w tę ogólnopolską akcję, wyprzedzając niejako to bolesne wydarzenie. W Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, w nowej Sali Koncertowej przy ul. Żubardzkiej 2a, 6 grudnia 2013 odbył się wernisaż wystawy fotografii ukazujących kompozytora, jakiego prawie nikt nie znał – „Wojciech Kilar – teraz, teraz i... amen”. Autorem zdjęć jest Zdzisław Sowiński, operator filmowy, reżyser i scenarzysta, absolwent Wydziału Operatorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Teatralnej i Telewizyjnej w Łodzi, przez wiele lat związany z katowickim oddziałem TVP, autor wielu filmów dokumentalnych, w tym poświęconego kompozytorowi „Wojciech Kilar. Credo”. W czasie wernisażu Zdzisław Sowiński dzielił się refleksjami ze spotkań z kompozytorem, którego znał od czasów stanu wojennego. „Wojciech Kilar jest autorytetem moralnym, świadkiem wiary i przykładem gorącego patriotyzmu – mówił. – Ważnym miejscem była dla niego Jasna Góra. Czerpał tam wiele inspiracji do swojej twórczości i siły duchowe. Podkreślał, że Jasna Góra jest dla niego jak tlen”.
To on był gwarantem nawrócenia Szawła dla pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej Jerozolimy. Z Apostołem Narodów odbył pierwszą podróż apostolską.
Święty Barnaba urodził się na Cyprze w żydowskiej rodzinie z pokolenia Lewiego. Jego imię oznacza: „Syn Pocieszenia”. Miał należeć do grona 72 uczniów Pana Jezusa. Był krewnym św. Marka Ewangelisty. Po nawróceniu Szawła Barnaba przygarnął go i przyprowadził do Apostołów w Jerozolimie. Wraz ze św. Pawłem udali się następnie do Antiochii, gdzie pozyskali dla Chrystusa wielką liczbę wiernych. Później, razem ze św. Markiem, jako towarzysz św. Pawła Apostoła udał się Barnaba w pierwszą podróż misyjną na Cypr, a stamtąd do Azji Mniejszej. Na początku drugiej podróży apostolskiej Paweł i Barnaba toczyli spór, gdyż Barnaba zamierzał zabrać w charakterze towarzysza Marka, a Paweł nie chciał, ponieważ młodzieniec odłączył się od nich podczas poprzedniej podróży. Właśnie dlatego Barnaba powrócił z Markiem na Cypr, gdzie miał pozostać jako pierwszy biskup. Tertulian przypisuje mu autorstwo Listu do Hebrajczyków. Zdaniem Benedykta XVI, jest to prawdopodobne, bo „pochodząc z plemienia lewitów, Barnaba mógł być zainteresowany tematem kapłaństwa. A List do Hebrajczyków wyjaśnia nam w sposób niezwykły kapłaństwo Jezusa”.
Alkoholizm to choroba przewlekła, która niesie ze sobą poważne konsekwencje zdrowotne, społeczne i psychiczne. Dotyka nie tylko osoby uzależnionej, ale także jej najbliższych – rodziny, przyjaciół, współpracowników. Skuteczne leczenie wymaga kompleksowego podejścia, determinacji pacjenta oraz odpowiednio dobranych metod terapeutycznych. Jedną z najczęściej stosowanych form wspomagania terapii uzależnień w Polsce jest wszywka alkoholowa Esperal. Na czym polega to rozwiązanie, czy rzeczywiście jest skuteczne, oraz kiedy warto zdecydować się na zaszycie alkoholowe? Przeczytaj, by poznać odpowiedzi.
Regularne spożywanie alkoholu w nadmiernych ilościach prowadzi do uzależnienia fizycznego i psychicznego. Organizm zaczyna funkcjonować w rytmie dostarczanego etanolu, a jego brak wywołuje szereg objawów abstynencyjnych, takich jak drżenie rąk, lęk, bezsenność czy napady agresji. Alkohol wpływa destrukcyjnie na wątrobę, trzustkę, serce, układ nerwowy oraz psychikę. Osoba uzależniona często traci kontrolę nad własnym życiem, zaniedbuje obowiązki, pogarsza relacje rodzinne, a niekiedy traci pracę lub popada w konflikt z prawem. Dlatego leczenie alkoholizmu nie powinno być odkładane na później – im szybciej zostanie wdrożona terapia, tym większe szanse na powrót do zdrowia i trzeźwego życia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
