Jezus wyszedł z Samarii i udał
się do Galilei. Jezus wprawdzie
sam stwierdził, że prorok nie
doznaje czci we własnej ojczyźnie.
Kiedy jednak przybył do Galilei,
Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ
widzieli wszystko, co uczynił
w Jerozolimie w czasie świąt.
I oni bowiem przybyli na święto.
Następnie przybył powtórnie do
Kany Galilejskiej, gdzie przedtem
przemienił wodę w wino.
A w Kafarnaum mieszkał pewien
urzędnik królewski, którego syn
chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei,
udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego
syna: był on bowiem już umierający. Jezus rzekł do niego:
«Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie».
Powiedział do Niego urzędnik królewski: «Panie, przyjdź,
zanim umrze moje dziecko». Rzekł do niego Jezus: «Idź,
syn twój żyje». Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział
do niego, i szedł z powrotem. A kiedy był jeszcze w drodze,
słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje.
Zapytał ich o godzinę, o której mu się polepszyło. Rzekli mu:
«Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka».
Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, o której Jezus
rzekł do niego: «Syn twój żyje». I uwierzył on sam i cała jego
rodzina. Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia
z Judei do Galilei.
Reklama
Wiele różnych emocji i postaw można w tym fragmencie
dostrzec. Podobnie jest w moim – różnym przecież – życiu.
Jezus jest tu jakby lekko zniecierpliwiony brakiem wiary,
mimo że nie zawsze są znaki. Ojcu umierającego chłopca
spieszy się, ale bardzo mu zależy na uzdrowieniu syna, niezbyt
przejmując się rozterkami innych. Jan, autor Ewangelii,
wpada w jakby zachwyt, pokazując, że to już kolejny cud Jezusa.
Każdy ma swoje troski, problemy, przeżycia. Jezusowi
chodzi dzisiaj o wiarę pomimo… No bo łatwo jest wierzyć, że woda może stać się lodem, kiedy się zobaczy, co się stanie,
gdy temperatura spadnie poniżej zera. Łatwo jest przekonać
się, że Bóg ma moc uzdrawiania, gdy po modlitwie ktoś
od lat siedzący na wózku nagle wstaje. Ale Jezusowi chodzi
dzisiaj o coś zupełnie innego. Wiara ma być relacją i trwaniem
przy Bogu, nawet – a zwłaszcza – wtedy, gdy nic się nie
dzieje. Szara codzienność jest dużo trudniejsza od świąt, fajerwerków,
atrakcji, rewelacji. Chociaż różne mam dni, różne
emocje mi towarzyszą, jestem zaproszony do bycia z Bogiem
w każdej z tych sytuacji. W innym fragmencie Ewangelii
czytamy: „Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu
wszystko, co zdziałali i czego nauczali” (Mk 6, 30). Dlatego
jestem zaproszony do tego, by to, co dziś przeżywam, opowiedzieć
Jezusowi. Bez ściemniania, kolorowania, ale szczerze,
tak jak to przeżywam. On z pewnością, choć to wszystko
wie, wysłucha.
Jezus już czeka na Twoją codzienność. Z czym dzisiaj
pójdziesz do Niego?
Homilia abp Józefa Kupnego metropolity wrocławskiego wygłoszona 11 maja we wrocławskiej katedrze:
Za chwilę otrzymacie święcenia, odtąd, umocnieni darem Ducha Świętego, będziecie pomagać biskupowi i jego prezbiterom w posłudze Słowa, ołtarza i miłości. Będziecie głosić Ewangelię, przygotowywać ofiarę eucharystyczną i rozdzielać wiernym Ciało i krew Pańską. Oprócz tego, na polecenie biskupa będziecie mogli głosić kazania i przekazywać Boża naukę wierzącym i niewierzącym, przewodniczyć modlitwom, udzielać chrztu, nosić wiatyk do ciężko chorych i przewodniczyć obrzędom pogrzebu. Uświęceni przez nałożenie rąk, które pochodzi od Apostołów, będziecie pełnić dzieła miłosierdzia w moim imieniu. Jednak zanim to się stanie, idąc za radą św. Pawła zawartą w 1 Liście do Koryntian, przypatrzcie się powołaniu waszemu. Jak pisze Apostoł, wg oceny ludzkiej niewielu tam mędrców, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców. Wybrał to, co niemocne, aby możnych poniżyć. I to, co nieszlachetnie urodzone, wg świata, to co wzgardzone i to co w ogóle nie jest, wyróżnił Bóg, aby to, co jest, unicestwić tak, by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga.
Prawdziwym grzechem jest żyć przekonaniem, że gdzie indziej żyje się lepiej, wygodniej, przyjemniej. Przekonanie, jakoby „wszędzie było dobrze tylko nie we własnym domu”.
W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”».
Sąd Apelacyjny w Lublinie utrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Radomiu skazujący ginekologa na rok pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata. Lekarz musi także zapłacić 6 tys. zł na rzecz Skarbu Państwa tytułem kosztów postępowania - informuje Ordo Iuris.
W 2019 r. do lekarza zgłosiła się kobieta w ciąży. Ginekolog poinformował pacjentkę o możliwości i sposobie przeprowadzenia aborcji. Następnie umówił się z nią na konkretny dzień, kiedy aborcja miała zostać wykona oraz przyjął na jej poczet korzyść majątkową w wysokości 4 tys. zł. Tuż przed przeprowadzeniem aborcji do gabinetu lekarskiego wszedł jednak detektyw wynajęty przez pacjentkę. Kobieta wyjaśniła, że ciąża miała być przerwana wbrew jej woli, dlatego zgłosiła się po pomoc do biura detektywistycznego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
