Unikajmy języka sensacji w szukania przyczyn abdykacji Benedykta XVI, bo takich nie ma - przekonuje kard. Kazimierz Nycz, który jest w gronie 117. kardynałów elektorów, jacy wezmą udział w wyborze nowego papieża
Zdaniem warszawskich biskupów posługa Benedykta XVI była bardzo ważna i symboliczna. Jej główną cechą była kontynuacja linii wyznaczonej przez bł. Jana Pawła II. - Pamiętajmy, że w dniu wyboru Benedykt XVI miał 78 lat, więc o 20 lat więcej niż jego poprzednik - przypomniał kard. Nycz. - Papież dał odważny i dobry przykład, jak trzeba odpowiedzialnie podchodzić do pełnienia misji w Kościele.
Pełen szacunku i podziwu dla decyzji Ojca Świętego jest również abp Henryk Hoser, ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej. - Przy dzisiejszym tempie życia i konieczności natychmiastowego reagowania na nowe szanse i jednocześnie trudności, jakie jawią się przed Kościołem, posługa Następcy św. Piotra jest jeszcze bardziej wymagająca, niż było to w przeszłości. Dlatego też Benedykt XVI uświadomił sobie, że swojej służby nie może już pełnić tak, jakby osobiście tego pragnął i jak potrzebuje tego dziś Kościół - tłumaczy abp Hoser.
Abdykacja Benedykta XVI w żadnym wypadku nie oznacza kryzysu w Kościele. - Bo w tym sensie „kryzys” przeżywamy od czasów Golgoty, kiedy Apostołowie rozpierzchli się, gdy ukrzyżowano Pana Jezusa - tłumaczy kard. Nycz. - W obecnej sytuacji najważniejszą rzeczą jest modlitwa zarówno w intencji Papieża w ostatnich dniach Piotrowej posługi, jak i o zgodny z wolą Boga wybór jego następcy - dodaje abp Hoser.
Według prawa kanonicznego i konstytucji apostolskiej, w 15-19 dni po odejściu Papieża, dziekan zwołuje kolegium kardynalskie, które wybierze kolejnego Następcę św. Piotra. - Należy spodziewać się, że nowy papież będzie wybierany w połowie marca - mówi kard. Nycz. Metropolita Warszawski będzie jednym z czterech polskich purpuratów, którzy wybiorą przyszłego biskupa Rzymu.
Wobec nowego papieża zostanie ponowione zaproszenie na obchody 1050. rocznicy chrztu Polski. - Miejmy nadzieję, że polski Kościół, który dał bł. Jana Pawła II, zostanie zauważony. Chciałbym, abyśmy zasłużyli na to będąc Kościołem żywym i inspirującym duchowo całe społeczeństwo - mówi kard. Nycz.
Specjalne propozycje adoracji i modlitw, które są sprawowane podczas nabożeństw dziękczynnych za pontyfikat papieża Benedykta XVI przygotowała Komisja Liturgiczna Archidiecezji Krakowskiej. 28 lutego, w dniu, w którym papież przestanie pełnić swój urząd, o godz. 20 we wszystkich kościołach archidiecezji krakowskiej zabrzmią dzwony. Natomiast ze wzgórza wawelskiego zabrzmi Dzwon Zygmunta, który bije podczas największych uroczystości kościelnych oraz państwowych i w najważniejszych dla narodu chwilach.
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
Kościół pw. Ducha Świętego w Montpellier został uhonorowany przez francuskie ministerstwo kultury oznakowaniem „Wyróżniająca Się Architektura Współczesna”. Poświadczająca to tablica pamiątkowa została odsłonięta dziś wieczorem w obecności miejscowego arcybiskupa Norberta Turiniego i architekta-wizjonera Marcela Pigeire’a, który za swój projekt sprzed pół wieku nie wziął honorarium.
Świątynia w dzielnicy Cévennes w Montpellier powstała w 1965 roku, gdy kończący się Sobór Watykański II chciał zbliżyć wiernych do ołtarza. 35-letni wówczas Pigeire stworzył kościół mogący pomieścić 700 wiernych, na planie centralnym, pełen światła. Wyróżnia się on trójkątnymi fasadami, symbolizującymi Trójcę Świętą, podobnie jak trzy kolumny podtrzymujące strop na wysokości 17 metrów.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
