Drodzy Bracia i Siostry,
dzielę się z wami radosną wiadomością, że w dniu Matki
Bożej Miłosierdzia (czyli 16 listopada br.) Ojciec Święty Jan Paweł
II wyznaczył dla naszej archidiecezji nowego Biskupa Pomocniczego,
którym został Rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu ks.
dr Adam Szal.
Nominat pochodzi z parafii Wysoka, a urodził się 24 grudnia
1953 r. w Łańcucie. Jako kleryk odbył 2-letnią służbę wojskową, a
po ukończeniu przemyskiego Seminarium, w dniu 31 maja 1979 r. przyjął
święcenia kapłańskie. Doktorat z teologii w zakresie historii Kościoła
zdobył na KUL-u w 1990 r. Pracował w Lutczy, Krośnie i Przeworsku
jako wikariusz, a od 1988 r. w Seminarium Duchownym, gdzie ostatnio
pełni funkcję Rektora. Jest też współzałożycielem diecezjalnej edycji
katolickiego tygodnika Niedziela.
Całym sercem wraz z Biskupami, Księżmi, Zakonami oraz
Ludem Bożym archidiecezji witam Nominata w nowej funkcji i zapraszam
do jeszcze pełniejszej współpracy na niwie Pana. Pełnia kapłaństwa,
to wielki wybór Chrystusa świadczący o Jego miłości oraz znak zaufania
Kościoła, to nowe zadania w utwierdzaniu Królestwa Bożego w umysłach
i sercach ludzi. Perspektywa pracy kapłana i biskupa jest tym piękniejsza,
im człowiek bardziej promieniuje pokorą, wyniszczając siebie, aby
ujawniać działanie Boże. Owocność posługi daje Duch Święty, towarzysząc
w przekazywaniu Ewangelii i posłudze sakramentalnej. Potrzebne jest
jednak ludzkie słowo, czyn, a jakże często i krzyż, który zawsze
prowadzi do zwycięstwa, bo spod krzyża najbliżej do Chrystusa i Jego
Matki.
Nominat rozpocznie swą posługę w dniu święceń biskupich,
które przyjmie w archikatedrze przemyskiej 23 grudnia br. o godz.
11.00.
Serdeczną i ufną modlitwą otoczmy Drogiego nam wszystkim
Nominata i prośmy Pana, aby mógł wiele uczynić dla Chrystusa, Kościoła
i ludzi. Niech odważnie idzie na cały świat i głosi Ewangelię wszelkiemu
stworzeniu, niech radośnie pełni wolę Bożą i utwierdza wiarę.
Wszystkich pozdrawiam i błogosławię.
Skupmy się bardziej na czyszczeniu naszego wnętrza i na duchowym przygotowaniu na Boże Narodzenie niż na pucowaniu okien i szafek.
Powtarzalność jest jednym z rysów Kościoła. Jej rytm wyznaczają okresy roku liturgicznego. Wydarzenia, które dobrze już znamy. Tak dobrze, że potrafimy na nie zobojętnieć i przespać szansę. Powtarzalność to bicie serca Kościoła, potrafi jednak uśpić naszą czujność. To w nas, w naszym błędnym myśleniu, a nie w powtarzalności – rytmie życia Kościoła – tkwi wina. Winą jest bowiem i naiwnością nasze mylne przekonanie, że mamy przed sobą dużo czasu i jeszcze zdążymy go wykorzystać. Spójrzmy na Adwent, w który właśnie wchodzimy. Znów. Podobnie jak rok temu. Podobnie jak w przyszłym roku... Może w przyszłym roku wykorzystamy go lepiej, może znajdziemy czas, by coś w sobie zmienić, coś postanowić. A co, jeśli za rok kolejnej szansy już nie będzie, bo nas nie będzie?
Kiedy przechodziłam kilka dni temu obok znanej księgarni w Warszawie, dostrzegłam przez szybę okładkę dużego formatu: na bordowym tle wyryty napis: „PAN TADEUSZ”, i „rzuciłam się na nią”, myśląc, że to nowe wydanie epopei Adama Mickiewicza, które oczywiście przyda mi się do kolekcji w domowej bibliotece. Gdy jednak weszłam do środka, zobaczyłam, że jest to kalendarz na rok 2025 z rysunkami znanego twórcy epoki romantyzmu Michała Elwiro Andriollego, wydany przez Wydawnictwo Biały Kruk w serii: „lektury skreślone”. Pomysł naprawdę doskonały! Dlaczego? Niech Państwo ocenią sami.
Otwieram STYCZEŃ, a tam przepiękna, czarnobiała rycina, na której widać filigranową Zosię w długiej sukni z falbanami oraz „młodego panka” -Tadeusza - wchodzącego do komnaty dworku w Soplicowie. Pod grafiką widnieje podpis - fragment pierwszej Księgi „Pana Tadeusza”: „Nim spostrzegł się, wleciała przez okno, świecąca, /Nagła, cicha i lekka, jak światłość miesiąca. / Nucąc chwyciła suknię, biegła do zwierciadła; /Wtem ujrzała młodzieńca i z rąk jej wypadła/ Suknia, a twarz od strachu i dziwu pobladła”. Czy także „oczami duszy” widzą Państwo tę scenę, tak dobrze znaną też z filmu Andrzeja Wajdy?
Jak potężnie brzmiąca trąba rozlega się dziś słowo Boże, aby nas zbudzić ze snu, aby wyrwać nas z letargu, wezwać do czujności, modlitwy i gorliwości. „Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach”, „moce niebios zostaną wstrząśnięte”, „ludzie mdleć będą ze strachu” – głosi dziś Ewangelia – ale „nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie”.
Adwent, który rozpoczynamy, to czas oczekiwania, czujności i modlitwy, trwania w gotowości. Pan jest blisko, Pan przychodzi, jest już u bram. Dlatego trzeba wrócić do gorliwego życia wiarą, do autentycznej miłości, na nowo podjąć drogę nawrócenia. Czy gdy przyjdzie, zastanie nas przygotowanych? W Księdze Apokalipsy mówi do nas: „Obyś był zimny albo gorący! A skoro jesteś letni, […] chcę cię wyrzucić z mych ust” (Ap 3,15-16).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
