Podczas uroczystej sumy licznie zebrani mieszkańcy miasta, powiatu i pielgrzymi z Chełma (głównie z parafii Miłosierdzia Bożego), dziękowali Bogu za przywrócenie piękna 400-letniej świątyni. Nowy proboszcz ks. kan. Andrzej Majchrzak podziękował za prowadzenie parafii i przygotowanie uroczystości swojemu poprzednikowi ks. kan. Januszowi Rzeźnikowi.

Z historii

W bogatej, liczącej ponad 670 lat historii parafii i miasta, 34 lata posługi duszpasterskiej to zaledwie mały wycinek „prowadzenia drogami zbawienia”. Ks. Janusz Rzeźnik, który kilkanaście lat temu wziął na barki trud odrestaurowania nie tylko zabytkowego kościoła, ale także całego staromiejskiego zespołu sakralnego, przypomniał dzieje parafialnej świątyni. „Po konsekracji w roku 1631 (bp Tomasz Jaworski) świątynia przeżyła cztery pożary. Po odbudowaniu, została rekonsekrowana w 1749 r. (bp Michał Kunicki). Bardzo się cieszymy, że posługa księdza arcybiskupa sprawi, że to miejsce będzie tak ważne, gromadząc nas przy Najświętszej Ofierze, abyśmy byli bliżej Pana Boga” - powiedział ks. Rzeźnik. Abp Budzik podkreślił, że „gromadząc się przy jednym ołtarzu, zbliżamy się do Chrystusa Żywego Kamienia, na którym wznosimy się jako duchowa świątynia”.

Niełatwo było poznać

W homilii metropolita lubelski nawiązał do Ewangelii wielkanocnego poranka, gdy Maria z Magdali stoi przed pustym grobem i płacze, bo nie wie, gdzie jest Ten, który nadawał sens jej życiu, w którym złożyła całą nadzieję, którego umiłowała całym swoim sercem. I właśnie wtedy przychodzi jej Zbawiciel. Pasterz przypomniał, że Pana Jezusa po Zmartwychwstaniu niełatwo było poznać: Maria Magdalena widzi w Nim ogrodnika, Apostołowie duchową zjawę, uczniowie z Emaus jakiegoś wędrowca. Zmartwychwstały pragnie poznania w relacji integralnej. - „Zanim Go zobaczą oczy, chce aby poznała go ich wiara. W tym celu trzeba iść razem, przebyć nieraz trudną drogę, powiedzieć o swoich troskach; być może zapłakać nad sobą jak Magdalena, wsłuchać się w dźwięk jego słów; przyjąć słowa krytyki i dać się pouczyć. Pozwolić sobie wyjaśnić, że właśnie tak miało być, a nie tak, jak myśmy sobie wymyślili dla naszego życia. Bo Bóg zaplanował, że Mesjasz będzie cierpiał i wejdzie do chwały” - nauczał ksiądz arcybiskup. Przywołał komentarz papieża Franciszka: - „Jakże wspaniale jest pomyśleć, że pierwsze ukazanie się Zmartwychwstałego miało miejsce w sposób tak osobisty, że jest to Ktoś, Kto nas zna; Kto wzrusza się z naszego powodu i woła po imieniu. Takie prawo jest wyryte na wielu kartach Ewangelii. Życie nasze nie jest utkane z wygodnego szczęścia, ale często z fal, które zmiatają wszystko”. Przychodząc do Boga z bagażem rozczarowań i porażek próbujmy pomyśleć, że Bóg jest nam bliski. - „Chrystus nie pozwala się dotknąć, bo musi wstępować do Ojca, choć Magdalena chce Go zatrzymać. Ale ona ma stać się dla Apostołów Apostołką nowej i wspaniałej nadziei. Podobnie i nas na trudnych zakrętach naszego życia, Bóg wzywa po imieniu i posyła, abyśmy mogli powiedzieć: Widziałem Pana, więc odmieniłem swoje życie; teraz jestem już inną osobą”.

Serce świątyni

- Pokornie prosimy Ciebie Boże, uświęć niebieską łaską ten ołtarz, zbudowany w kościele, aby zawsze służył wierze w Chrystusa i był stołem Pańskim, przy którym Twój lud będzie się posilał na Bożej uczcie. Niech ten ołtarz wyciosany z kamienia będzie dla nas znakiem Chrystusa, z którego boku wypłynęła Krew i Woda, źródła sakramentów Kościoła” - brzmiały słowa modlitwy konsekracyjnej po litanii do Wszystkich Świętych. Abp Budzik wyjaśniał sens ołtarza, gdzie sam Chrystus jest Arcykapłanem i Ofiarą. - „On pozostał prawdziwie w znaku Chleba i Wina, w świętej Eucharystii, która jest pamiątką i uobecnieniem Jego Krzyża i Zmartwychwstania, a miejscem sprawowania Eucharystii jest właśnie ołtarz. To serce i centrum każdej świątyni. ‘Miejsce to naprawdę jest święte. Tutaj bowiem składamy sakramentalną Ofiarę Chrystusa. Tutaj oddajemy doskonałą chwałę Bogu’ - przywołał słowa konsekracji. - Przy ołtarzu czerpiemy z Chrystusa jako duchowej Skały, stając się żywą ofiarą i żywym ołtarzem; On daje nam prawdziwy Chleb z Nieba, Chleb umocnienia w drodze do Ojca. Przy ołtarzu, który łączy przez miłość Ojca, Syna i Ducha Świętego jedną rodzinę parafialną, wyznającą słowem i życiem wiarę w Boga, który nas stworzył, odkupił i który nas miłuje - przypominał metropolita, cytując wiersz ks. J. Twardowskiego „Nie zatrzymuj Mnie”, gdzie Magdalena jest „wierna aż do końca”.

Dziękując ks. Andrzejowi Majchrzakowi za przyjęcie nowych obowiązków, abp Budzik życzył, aby podobnie jak w Lubartowie i w Chełmie jego praca przyniosła błogosławione owoce, które mają być złączone z owocami Chrystusowego odkupienia. Ks. Majchrzak wyraził wdzięczność za skierowanie go do parafii św. Marii Magdaleny, za posługę księdza arcybiskupa w tak uroczystym dniu i obdarowanie relikwiami bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego (bohaterskiego kapłana, założyciela zgromadzenia sióstr Loretanek i apostoła słowa drukowanego), zapraszając do odwiedzania parafii w Łęcznej i zapewniając o modlitwie. Podziękował ceremoniarzowi archidiecezji, służbie liturgicznej, pocztom sztandarowym i całej społeczności z ks. Januszem Rzeźnikiem, która „przyczyniła się do uwieńczenia piękna tej świątyni, którą podkreśla woń oleju krzyżma i kadzidła, aby wzrastała wiara ludu Bożego”.

Fotorelacja na https://www.facebook.com/Niedziela-Lubelska-112621833628172