Jakubów od wieków kojarzony jest z kultem św. Jakuba Starszego Apostoła oraz z cudownym „Źródłem św. Jakuba” wypływającym z podnóża kościelnego wzgórza. 20 czerwca 2007 roku bp Adam Dyczkowski podniósł kościół parafialny pw. św. Jakuba do godności Sanktuarium św. Jakuba Starszego Apostoła. Przez Jakubów wiedzie Szlak św. Jakuba o który troszczy się Bractwo św. Jakuba Apostoła.

historia

Ośrodek kościelny w Jakubowie zalicza się do najstarszych tak na ziemi głogowskiej, jak i w północnej części Dolnego Śląska. Miejscowa tradycja utrzymuje, że jego geneza sięga aż X wieku. Niewątpliwie jego rodowód jest średniowieczny i sięga pierwszych wieków kształtowania się państwowości polskiej. Zapewne już od dwunastego stulecia jego los związany jest z głogowska kolegiatą, a z czternastego wieku pochodzi pierwsze świadectwo pisane o tym kościele. Po II wojnie światowej parafią opiekowali się m.in. O.O. Redemptoryści, a parafia była też siedzibą dziekana. W 1999 r. proboszczem w Jakubowie został ks. Stanisław Czerwiński. Przełom w dziejach tej niewielkiej wsi oraz miejscowej parafii nastąpił w 2004 roku wraz z powstaniem Bractwa św. Jakuba i ożywieniem kultu Pierwszego Męczennika z Grona Apostołów. W 2010 r. sanktuarium w Jakubowie po raz pierwszy uroczyście obchodziło compostelański Rok Św. Jakuba. Wśród pielgrzymów Roku Świętego w Jakubowie byli m.in.: bp Stefan Regmunt, a także arcybiskup Santiago de Compostela – Julian Barrio Barrio.

Parafia

W roku 1991 parafia pw. św. Jakuba Starszego Apostoła w Jakubowie obchodziła oficjalnie swoje tysiąclecie. Dziś ośrodek kościelny w Jakubowie to następujący, dość unikatowy kompleks: gotycki kościół pw. św. Jakuba Starszego Apostoła, kaplica cmentarna z 1752 r., wieża bramna – dzwonnica, murowane ogrodzenie wraz epitafiami oraz plebania. Całość dopełnia znajdujące się poniżej kościelnego wzgórza łaskami słynące od średniowiecza „Źródło św. Jakuba”. Kościół tworzą trzy bryły o zróżnicowanych wysokościach z dobudowanymi przedsionkami i zakrystią. W XVI wieku kościół został przebudowany i wówczas ufundowany został ołtarz szafkowy z figurami 12 Apostołów. W środku ołtarza znajdowały się figury: Najświętszej Marii Panny (w środku) i świętych Jakuba i Barbary. Obecny ołtarz główny jest barokowy, a w jego centrum znajduje się piękny obraz przedstawiający Patrona tego kościoła jako pielgrzyma.

Szlak św. Jakuba

Jakubów jawi się przede wszystkim jako miejscowość będąca celem wypraw pątniczych. Pielgrzymki do „Źródła św. Jakuba” znane są od wieków średnich: w XII i XIII w. do Jakubowa przybywali pątnicy z Czech, Francji, Moraw i Śląska. Ta tradycja utrzymywała się przez wieki.

18 października 2004 roku zadecydowano o utworzeniu pierwszego w Polsce stałego szlaku św. Jakuba, łączącego Dolny Śląsk z europejską siecią szlaków do Santiago de Compostela w Hiszpanii. Szlak ten pod nazwą Dolnośląska Droga św. Jakuba został oficjalnie otwarty 24 lipca 2005 a prowadzi z Głogowa do Zgorzelca. Szlak liczy ok. 130 km i wiedzie przez: Głogów – Jakubów – Grodowiec – Polkowice - Chocianów – Bolesławiec – Lubań – Zgorzelec. Cztery lata temu wyznaczono również „Szlak Pątniczy do Jakubowa” na trasie Zgorzelec - Jakubów. Obie trasy mają ten sam przebieg i oznakowane są charakterystycznymi symbolami w postaci muszli występującej na tabliczkach czy naklejkach.

W kwietniu 2005 r. reaktywowano też pielgrzymkę z Głogowa do „Źródła św. Jakuba” w Jakubowie, nazwaną „papieską”. Ta coroczna, piesza wyprawa z głogowskiej kolegiaty, do sanktuarium w Jakubowie gromadzi licznych wiernych, którzy wędrując nawiązują tym samy do wielowiekowej tradycji pielgrzymowania głogowian do tego miejsca.

Bractwo

W czerwcu 2004 r. powstało stowarzyszenie – „Bractwo św. Jakuba Apostoła”, które skupiło w swoich szeregach katolików z okolicznych miast i miejscowości pragnących przede wszystkim przywrócić ośrodkowi kościelnemu w Jakubowie dawną świetność oraz ożywić ruch pielgrzymkowy tworząc pierwszy, polski odcinek szlaku pątniczego, który włączony by został do europejskiej sieci dróg pielgrzymkowych św. Jakuba. W ten sposób bractwo pragnęło nawiązać do wspaniałej i bogatej tradycji pielgrzymowania do grobu Apostoła w Santiago de Compostela w Hiszpanii, jednego z trzech najważniejszych chrześcijańskich ośrodków pątniczych, obok Jerozolimy i Rzymu. Pierwszym prezesem stowarzyszenia został Henryk Karaś, który nieprzerwanie pełni tę funkcję do dziś. Przez kolejne lata staraniem bractwa nie tylko utworzony został wyżej wspomniany szlak, ale również powstało wiele cennych inicjatyw propagujących tradycję „compostelańską”, m.in. organizowano pielgrzymki, konferencje naukowe, przedsięwzięcia kulturalne, ukazały się wydawnictwa i dewocjonalia. Stowarzyszenie to niezmiennie wspiera sanktuarium w Jakubowie.