Reklama

Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Łobzie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Adres: 73-150 Łobez, ul. Browarna 13
Liczba wiernych: 13 200
Proboszcz: ks. Stanisław Helak
Wikariusze: ks. Wiesław Łuczko, ks. Krzysztof Pokorski, ks. Piotr Wójciak, ks. Bogdan Przybył - pomoc
Kościoły filialne: 1. Dobieszewo - św. Mateusza Apostoła, 2. Grabowo - Podwyższenia Krzyża Świętego, 3. Karnice - Matki Bożej Królowej Polski, 4. Karwowo - Matki Bożej Częstochowskiej, 5. Strzmiele - Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła i św. Andrzeja Apostoła, 6. Dalno - kaplica, 7. Smorawina - kaplica
Wspólnoty: Żywy Różaniec (20 grup), ministranci (50), Caritas, Rada Duszpastersko-Katechetyczna, Odnowa w Duchu Świętym, Grupa Synodalna, Chór Parafialny, Oaza, Grupa Teatralna, Zespół muzyczny, Duszpasterstwo Młodzieżowe
Czasopisma: „Niedziela” - 45 egzemplarzy, „Miłujcie się”, „Cuda i łaski”, „Jaś”, „Dominik”

W naszej prezentacji parafii docieramy na ziemię piękną i bogatą w historię, choć z drugiej strony naznaczoną wieloma problemami dnia codziennego, związanymi szczególnie z największym w całym województwie bezrobociem. Problem ten przewijać się będzie w każdej odwiedzanej parafii dekanatu Łobez. Opis nasz zaczynamy więc od parafii centralnej.
Zalążkiem miasta była osada pomorskich Słowian, istniejąca tutaj od dawnych czasów. Pierwsze źródła pisane pochodzą z 1271 r. i mówią o tym, że już wtedy Łobez był grodem. Wyraz „łobez” - oznaczał roślinę rosnącą na bagnach. Dokumenty mówią o rycerzu Wolfie Borcku - panu na Łobzie, który przybył tutaj z okolic Kołobrzegu. Łobez otrzymał prawa miejskie w 1295 r. Od 1348 r. mieszkańcy wybierali swojego burmistrza, radę miejską oraz sędziów. Miasto miało swój herb, pieczęć i skarbiec. Kilkakrotnie było ono zajmowane przez obce wojska, niszczone, trawione także przez pożary (najgroźniejszy w 1637 r. strawił ratusz i kościół). W 1648 r., na mocy pokoju westfalskiego zlikwidowano Księstwo Pomorskie i Łobez przeszedł pod panowanie Brandenburgii. Również gehenna II wojny światowej przyczyniła się do tego, iż miasto w dużym stopniu legło w gruzach. historia kościoła sięga XIII w. Wtedy to został wzniesiony dzięki staraniom rodu Borcków. Kiedy po sejmiku trzebiatowskim protestanci zawładnęli świątynią, Faustyn Borck zbudował poza murami miasta kaplicę dla katolików. Po pożarach kościół remontowano w latach 1829-31, podobnie uczyniono po II wojnie światowej. Odbudowa trwała do 1949 r., choć już 8 października 1948 r. dokonano jego poświęcenia - uczynił to ks. Franciszek Okoński. We wnętrzu na uwagę zasługują 4 sceny biblijne na ścianach pod oknami, nowy ołtarz, krucyfiks i tabernakulum.
Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Łobzie erygowana została 1 czerwca 1951 r., choć pierwszym proboszczem był ks. Franciszek Pochwała, który pracował tutaj w latach 1946-47. Następnymi administratorami byli: ks. Władysław Faron 1948-56, ks. Feliks Kaczmarek 1956-59, ks. Jan Kupczak 1959-68, ks. Stefan Kałużny 1968-74 (za jego kadencji dokonano w latach 1972-74 regotyzacji i modernizacji kościoła), ks. Aleksander Jaszczur 1974-85, ks. Kazimierz Sasadeusz 1985-88, ks. Wacław Pławski 1988-2000. Obecnym proboszczem i dziekanem łobeskim jest ks. Stanisław Helak, który obowiązki te przejął 25 sierpnia 2000 r. Ksiądz Proboszcz przybliżył mi historię oraz obecną atmosferę parafii. Wierni przybyli tutaj po wojnie z wielu stron, przeważnie ze wschodnich rubieży, ale także z Polski Centralnej i Południowej. Pośród nich żyje jeszcze duża gromada Sybiraków, dla których niezwykle ważnym miejscem w kościele stał się ołtarz z obrazem Matki Bożej Ostrobramskiej. Wzrastanie w łasce świętości dla parafian następuje podczas każdej Mszy św., które w niedziele sprawowane są w Łobzie w godz.: 7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 13.30, 15.00 (szkolna) i 18.00. W kościołach filialnych wierni spotykają się: w Karnicach i Karwowie o godz. 9.00, w Strzmielu i Dalnie o godz. 10.30, w Dobieszewie i Grabowie o godz. 12.00 oraz w sobotę o 18.00 w Smorawinie. W tygodniu liturgia w kościele parafialnym sprawowana jest o godz. 6.30, 9.00 i 18.00. Natomiast w czterech kościołach filialnych nabożeństwa w tygodniu odprawiane są odpowiednio w środy i czwartki. Frekwencja na Mszach św. oscyluje wokół 25% i, co jest pocieszające, widać oznaki jej wzrastania. Ważnym znakiem gorliwości eucharystycznej jest bardzo duża ilość udzielanej przez kapłanów Komunii św. Codziennie o 8.30 odmawiany jest Różaniec św., a bardzo ważnym punktem dnia jest Godzina Miłosierdzia Bożego (o godz. 15.00. na Koronkę gromadzi się w kościele duża grupa wiernych), którym przewodniczy nieustannie ks. Bogdan Przybył. W niedzielę o 6.30 śpiewane są godzinki, w każdy czwartek od 8.00 do 9.00 trwa adoracja Najświętszego Sakramentu, podobnie jest w I piątki i soboty miesiąca. Również w I soboty kapłani odwiedzają 100 chorych z posługą sakramentalną. Piękno Liturgii ubogaca często powstały niedawno 35-osobowy Chór Parafialny, którym dyryguje dawny organista Lesław Buczek. Inną osobą, która całe serce wkłada w to, by Liturgia wyglądała należycie, jest długoletni kościelny Stanisław Trabszo. Ze względu na to, iż jest to jedyna parafia w mieście, siłą rzeczy posługa katechetyczna obejmuje wszystkie bez wyjątku placówki oświatowe, a jest ich tutaj aż siedem. W Przedszkolu zajęcia prowadzi Grażyna Tokarska, w Szkole Podstawowej nr 1 (700 uczniów) uczą: Ewa Makarewicz i Piotr Kowalczyk, w Szkole Podstawowej nr 2 (400 uczniów) - Alicja Martyniak, Ewa Gierszewska Karau, w Gimnazjum (800 uczniów) - Ewa Makarewicz, Anna Nowakowska (z Sielska) oraz ks. Wiesław Łuczko, w Liceum Ogólnokształcącym - ks. Krzysztof Pokorski i ks. Piotr Wójciak i wreszcie w Szkole Zawodowej - ks. Piotr Wójciak. Ksiądz Proboszcz podkreśla niezwykle harmonijnie rozwijającą się współpracę wychowawczą z pedagogami wszystkich szkół. Dostrzega się to z racji rekolekcji, wystawianych jasełek, wspólnego kolędowania oraz przeżywania Niedzieli Palmowej. O prężności młodego pokolenia świadczy fakt istnienia Grupy Teatralnej, która poszczycić się może II miejscem na przeglądzie w Szczecinie. Miłym akcentem dla miasta był koncert noworoczny, który odbywał się w kościele. Przybyli nań wykonawcy: Orkiestra Dęta z Domu Kultury, Chór Parafialny, Chór „Cantylena” z Węgorzyna i młodzi śpiewacy ze Studia Piosenki przy Domu Kultury. W obliczu panującej biedy na uznanie zasługuje służba grupy Caritas, która prowadzi magazyn odzieży, organizuje zbiórki na rzecz potrzebujących, urządza prezenty mikołajowe dla dzieci i każdorazowo wydaje z okazji świąt 50 paczek dla najuboższych rodzin. W pomieszczeniach nowej plebanii działa także świetlica TPD, w której 30 dzieci znajduje odpowiednie miejsce, by w godziwej atmosferze spędzić czas po szkole. Ciekawym motywem regionalnym jest również coroczne Święto Pszczelarzy, które (w grudniu na św. Ambrożego) gromadzi liczną rzeszę tych, którzy wytwarzają miód. Liczne w mieście grono kombatantów wojennych często wspomina podczas kościelnych uroczystości trudne czasy wojenne i oddaje hołd tym, którzy walczyli o wolność Ojczyzny.
Cała wspólnota troszczy się również o stan materialny swych świątyń. W Łobzie dokonano kapitalnego remontu prezbiterium, umiejscawiając w nim nowy ołtarz, tabernakulum i ambonę. Wyremontowano napęd elektryczny dzwonów, dokonano konserwacji organów, założono nowe nagłośnienie, zrobiono nowe drzwi prowadzące z zakrystii do nawy bocznej. W planach pozostaje położenie dalszej części czerwonej, klinkierowej posadzki. W Strzmielu założono nowe rynny i drzwi wejściowe, w Dobieszewie przeprowadzono remont dzwonnicy i rynien, położono nowy chodnik, natomiast w Karwowie ogrodzono siatką plac kościelny.
Parafia w Łobzie to bardzo dynamiczny ośrodek duszpasterski. Świadczą o tym chociażby powołania kapłańskie i zakonne. Z parafii pochodzą: ks. Wojciech Puciato, ks. Jan Uzdowski, ks. Andrzej Wąsik, ks. Andrzej Grochowski, alumn Bartosz Rajewski i siostra Sylwia Szymańska (albertynka). Ksiądz Dziekan, mówiąc o najbliższych planach duszpasterskich, wskazuje na integrację tej dużej parafii, a szczególnie na łączność licznych wiosek z kościołem parafialnym, w tym na mobilizację pod względem uczestnictwa we Mszy św. w tygodniu. Ciągle ważnym tematem pozostaje sprawa chrześcijańskiego wychowania dzieci i młodzieży oraz bardziej dojrzałego stosunku do przyjmowanych przez nich w życiu sakramentów św.
Mimo ogólnie trudnej sytuacji całego regionu łobeskiego widać, że właśnie poprzez wierność Bogu i Kościołowi, a także zaangażowanie w życie parafii można będzie tutaj w niedalekiej przyszłości pokonać wszelkie trudności!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Niedziela wrocławska 13/2010

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

Karol Porwich/Niedziela

Przed nami wyjątkowy czas - Wielki Tydzień. Głębokie przeżycie i zrozumienie Wielkiego Tygodnia pozwala odkryć sens życia, odzyskać nadzieję i wiarę. Same Święta Wielkanocne, bez prawdziwego przeżycia poprzedzających je dni, nie staną się dla nas czasem przejścia ze śmierci do życia, nie zrozumiemy wielkiej Miłości Boga do każdego z nas. Wiele rodzin polskich przeżywa Święta Wielkanocne, zubożając ich treść. W Wielkim Tygodniu robi się porządki i zakupy - jest to jeden z koszmarniejszych i najbardziej zaganianych tygodni w roku, często brak czasu i sił nawet na pójście do kościoła w Wielki Czwartek i w Wielki Piątek. Nie pozwólmy, by tak stało się w naszych rodzinach.

CZYTAJ DALEJ

Kard. Ryś o namaszczeniu podczas Mszy Krzyżma

2024-03-28 12:34

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Julia Saganiak

- Czas naszego życia, działania, aktywności w Kościele jest czasem łaski Boga, ciągłego Bożego działania, miłości, miłosierdzia - mówił kard. Ryś podczas Mszy Krzyżma.  

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję