Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Walczyłam o życie mojego syna

Świadectwo Piotra Rzepeckiego i jego mamy Anny.

Niedziela szczecińsko-kamieńska 46/2020, str. IV

[ TEMATY ]

życie

świadectwo

opieka

życie poczęte

Archiwum rodzinne

Piotruś zaraz po urodzeniu walczy o życie

Piotruś zaraz po urodzeniu walczy o życie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Piotr urodził się 21 września 2000 r. w stanie tzw. zamartwicy, z jednym punktem w skali Apgar, którą określa się stan noworodka. – Jak się orientuję, jest to zamartwica ciężka. To znaczy, że gdy przyszedłem na świat, nie oddychałem, biło jedynie serce. Zostałem poddany reanimacji. Dzięki walce doktora Stanisława Szagdaja o moje życie, dzisiaj żyję – mówi Piotr.

Zagrożenie

W rozmowie z nami p. Anna i jej syn dzielą się swoimi refleksjami zwłaszcza w obliczu zaognienia sytuacji po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Od samego początku miałam zagrożoną ciążę – mówi Anna Rzepecka – Łożysko było przodujące brzusznie i odklejone. Ponadto pojawiły się też cysty. Nie dawano mi wielkich nadziei na to, że donoszę tę ciążę. Wydawało mi się, że lekarze się wycofali i że nastąpi samoistne poronienie. Do 19 tygodnia ciąży miałam krwotoki. Tylko dr Strzemecki dawał mi leki wspomagające w podtrzymaniu ciąży. Niestety większość lekarzy pytała, dlaczego mi tak zależy na tym dziecku, skoro mam już czworo. Przecież to dziecko może być chore, niepełnosprawne fizycznie i umysłowo – relacjonuje p. Anna.

Walka o życie

– Kiedy Piotr się urodził, wspomniany wcześniej dr Szagdaj go reanimował i przywrócił mu oddech. Później dyżur przy mnie i synu pełniła dr Małgorzata Tetera, która zajęła się Piotrem i podtrzymywała jego funkcje życiowe – mówi p. Anna. – Syn otrzymywał krew ze względu na bardzo wysoką anemię. U Piotrusia wystąpiło ponadto krwawienie z żołądka i był szykowany do transportu do szpitala w Szczecinie-Zdrojach, jednak z racji na pojawienie się podejrzenia wrzodu żołądka, Piotruś ostatecznie trafił do szpitala przy ul. Wojciecha na oddział dziecięcy. Tam o Piotrka walczyła dr Kościołek, ordynator OIOM-u, która nie pozwoliła od razu przeznaczyć noworodka do operacji. Najpierw pani doktor wysłała go na tomograf komputerowy. Okazało się, że żołądek mojego synka był czysty, zresztą po przeprowadzonym badaniu w ogóle przestał krwawić.

Reklama

W międzyczasie Piotruś zapadł na szpitalne zapalenie płuc. Otrzymał antybiotyk. Niestety jego ciałko było tak pokłute, że nie było gdzie potem podłączyć kroplówki. Jedynym miejscem okazała się żyłka w główce. Kiedy pielęgniarka wbiła igłę, Piotruś dostał zapaści. Było podejrzenie, że kroplówka dostała się do płynu rdzeniowo-mózgowego, w związku z tym przeprowadzono biopsję kręgosłupa, na szczęście do wlania się kroplówki do płynu nie doszło. Równolegle na oddziale pojawiło się zakażenie bakterią Kiebsella oxytoca, które siłą rzeczy też przeszło na Piotrusia. Na szczęście jakoś przetrwaliśmy tamten trudny czas. Opuściłam wraz z synkiem szpital ostatecznie 31 października – opowiada p. Anna.

Zwycięstwo dzięki modlitwie

– W domu, wraz z upływem czasu, Piotr zaczął się normalnie rozwijać i rosnąć, chociaż w najlepszym wypadku, jak mi nieraz mówiono, miał być „rośliną” – wyznaje p. Anna.

– Przez cały okres zagrożonej ciąży oraz kiedy Piotruś walczył o życie zaraz po urodzeniu, ja, moja mama i nasza sąsiadka modliłyśmy się gorąco na różańcu. Jestem osobą wierzącą i pedagogiem z wykształcenia. Nigdy nie wyobrażałam sobie, że można zabić przez aborcję bezbronne i niewinne dziecko. Zresztą miałam do czynienia z chorymi dziećmi jeszcze zanim sama zostałam matką. Obecnie aborcji dokonuje się np. ze względu na zespół Downa. Pracowałam z dziećmi z tym zespołem podczas moich praktyk. Dzieci z zespołem Downa potrafią być wspaniale uzdolnione – dodaje p. Anna.

Każdy ma prawo do życia, nieważne jak długo to życie będzie trwało.

Podziel się cytatem

Świadectwo syna

Piotr Rzepecki skończył szkołę podstawową, gimnazjum i szkołę średnią zawodową. Uzyskał zawód fryzjera. W ostatnim czasie, kiedy wybuchły protesty po orzeczeniu TK, poczuł, że chce podzielić się swoim świadectwem i na portalu społecznościowym zamieścił poruszający w swej treści wpis, który opatrzył zdjęciami z czasów, kiedy jako noworodek walczył o życie w szpitalu. Oto co wpisał: „To ja. Podłączony do respiratora. 21.09.2000 roku urodziłem się martwy. Zdjęcia są zrobione po ośmiu dniach od porodu mojej bohaterki, mamy. Od początku mama słyszała, że nie przeżyję, później, że będę „roślinką”, a na końcu, że będę niedorozwinięty. Stan zdrowia: sepsa, wysoka anemia, brak krzepliwości krwi, krwawienie z żołądka, skaza krwotoczna (podejrzewano też wrzody żołądka). Do tego na oddziale zarażono mnie zapaleniem płuc oraz bakterią Kiebsiella Oxytoca. 24.10 przeszedłem zapaść po podaniu kroplówki w ciemiączko (w głowę).Podano mi ją w głowę ponieważ na rękach i nogach byłem tak pokłuty, że nie można było znaleźć całej żyły (były tak pokute, że pękały). Nadal żyję. Nadal uważasz, że nie mam prawa żyć?”.

Podczas rozmowy ocalony determinacją swojej mamy i lekarzy p. Piotr, już dziś 20-letni, mówi o swoich wrażeniach, kiedy czasami zdarzy mu się dyskutować o kwestiach dopuszczalności aborcji – Różni ludzie, zwłaszcza kobiety mówią mi często, że nie powinienem wypowiadać się na ten temat, ponieważ nigdy nie urodzę dziecka, i że nigdy nie będę wiedział, jak to jest być w ciąży, zostać matką oraz jak poradzić sobie z chorym dzieckiem. To, co się teraz dzieje bardzo mnie osobiście dotyka. Tymi protestami ich uczestnicy próbują udowodnić, że ja nie powinienem żyć. Przez nieprawidłową diagnozę można pozbawić życia dziecko. Nie godzę się z takim podejściem do tych spraw. Uważam, że każdy ma prawo do życia, nieważne jak długo to życie będzie trwało. Nie neguję faktu, że choroba jest trudnym doświadczeniem dla każdego członka rodziny chorego dziecka, jednak życie, samo w sobie, jest najcenniejszym darem i jego pełna ochrona jest zadaniem dla nas wszystkich – wyznaje Piotr.

2020-11-10 10:08

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pod Bożą opieką

Niedziela Ogólnopolska 17/2020, str. 51

[ TEMATY ]

opieka

Ks. Piotr Nowosielski

Budynek Zakładu Opiekunczo-Leczniczego Caritas w Jeleniej Górze

Budynek Zakładu Opiekunczo-Leczniczego Caritas w Jeleniej Górze

Drodzy w Chrystusie Panu!

CZYTAJ DALEJ

Roxie Węgiel: Wiara w Boga wyznacza mi kierunek życia

2024-03-26 09:42

[ TEMATY ]

koncert pasyjny

Mat.prasowy/Pasja

Roxie Węgiel

Roxie Węgiel

Już 29.03.2024r. na antenie głównej Polsatu o godzinie 20:00 będzie miała miejsce emisja wyjątkowego widowiska. „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” to program muzyczny, na który składa się rejestracja 12 pieśni pasyjnych w wykonaniu znanych polskich artystów m.in. Roksany Węgiel, dla której udział w tym wydarzeniu będzie osobistym przeżyciem.

Ilustracją dla występujących artystów będą fragmenty Misterium Męki Pańskiej odegrane w przepięknej scenerii Dróżek Kalwaryjskich przez braci z klasztoru Ojców Bernardynów i wiernych, którzy zwyczajowo biorą udział w tych corocznych celebracjach na Dróżkach Kalwarii Zebrzydowskiej. Misterium opisuje pojmanie, osądzenie, drogę krzyżową i ukrzyżowanie Jezusa i jest co roku odgrywane w Wielkim Tygodniu w Kalwarii Zebrzydowskiej, a jego tradycja sięga początków XVII wieku.

CZYTAJ DALEJ

Papież Franciszek skierował przesłanie do księży Kościoła radomskiego

2024-03-28 17:05

[ TEMATY ]

Bp Marek Solarczyk

papież Franciszek

diecezja radomska

PAP/GIUSEPPE LAMI

- Przezwyciężajcie ludzkie podziały, aby pracować razem w Winnicy Pańskiej - tymi słowami papież Franciszek zwrócił się do kapłanów diecezji radomskiej. Papieskie przesłanie zostało odczytane w trakcie Mszy Krzyżma w katedrze Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu. Liturgii przewodniczył biskup Marek Solarczyk. W koncelebrze uczestniczył bp Piotr Turzyński i ok. 300 księży.

Papieskie przesłanie, które odczytał ks. Marcin Zieliński, pracownik Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej, zostało skierowano w okazji rozpoczynającego się Roku Modlitwy o świętość Kapłanów Diecezji Radomskiej. Papież Franciszek wyraził podziękowanie kapłanom za kapłańskie świadectwo i za wielkie ukryte dobro, które czynią w pracy duszpasterskiej, za „codzienne sprawowanie Eucharystii i miłosierne udzielanie rozgrzeszenia w sakramencie pojednania, za wierność wobec podjętych zobowiązań”.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję