Reklama

Niedziela Wrocławska

Neoprezbiterzy 2020

Jestem z Tym, którego kocham

Świadectwa kapłanów po odprawieniu pierwszej w życiu Mszy św. – radość, wzruszenie i wdzięczność.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Wojciech Bujak

– Kiedy wstępowałem do seminarium wydawało mi się, że muszą minąć wieki zanim przyjmę święcenia. Okazało się jednak, że to nie trwa tak długo. Rzeczywiście „to już dziś”. Czułem ogromne przejęcie, a z drugiej strony wielką radość, że będę mógł odprawić Eucharystię. Msza prymicyjna przerosła moje najśmielsze oczekiwania. Tego nie da się opisać. To trzeba po prostu przeżyć. Być tak blisko Jezusa, Jego ołtarza i mówić w Jego imieniu... nie jestem tego godzien. Jednak to Jego wybór i On tego pragnie. Piszę to ze wzruszeniem. Poczuciem, że łamię chleb, który stał się Jego Ciałem. Nie dowierzam... patrzę na kielich pełen Jego Krwi i doświadczam, że jestem z Tym, którego kocham.

Ks. Dawid Czarnowski

– Pierwszą Mszę św. sprawowałem w parafii pw. św. Józefa Rzemieślnika w Zambrowie. Z racji pandemii i panujących restrykcji w kościele stworzyła się wręcz domowa atmosfera. Emocje jakie towarzyszyły podczas sprawowanej Eucharystii to głównie stres, aby czegoś nie pominąć. Fakt przyjścia samego Boga, który ukryty jest pod postaciami chleba i wina wzmagał emocje, ale też tchnął nowe pokłady wiary w wielką tajemnicę Eucharystii. Najwięcej emocji wzbudziło samo podziękowanie. Nie ukrywam, że popłynęły łzy radości z tego, co stało się w sobotę, a teraz dzieje się w moim rodzinnym kościele, w którym się wychowałem, w którym też rozwijało się moje powołanie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ks. Marcin Józefczyk

Każda Eucharystia jest niesamowitym przeżyciem, zwłaszcza kiedy nowo wyświęcony kapłan przewodniczy jej po raz pierwszy. Największe emocje towarzyszyły mi w momencie wejścia do kościoła. To było dla mnie bardzo ważne, że są obok mnie księża, których świadectwo życia w jakimś stopniu wpłynęło na moją decyzję o wstąpieniu do seminarium. Na pewno długo i ze wzruszeniem będę wspominał swoją Mszę świętą prymicyjną. Cieszę się bardzo, że mimo ograniczeń, jakie wciąż obowiązują, mogła się odbyć. To wielka radość, że mogłem złożyć Najświętszą Ofiarę w swojej rodzinnej parafii, ale jednocześnie to dla mnie wyzwanie, by do każdej Eucharystii w życiu przystępować z taką samą pobożnością i skupieniem jak do tej pierwszej.

Reklama

Ks. Jan Kutkowski

Msza święta prymicyjna to radość, modlitwa, skupienie, wzruszenie. Radość – bo nadszedł ten dzień, w którym mogłem stanąć przy stole Ofiary Pańskiej w swoim kościele parafialnym. Modlitwa – bo to wszystko co nosiłem w sercu, wszystkie intencje, powierzałem Bogu. Widząc tak wielu ludzi z parafii i okolic, dziękowałem za nich i prosiłem o błogosławieństwo dla nich. Skupienie – ono towarzyszyło mi podczas Mszy św. Chciałem jak najściślej zjednoczyć się z Tym, który powołał mnie do swojej służby, by ofiara, którą składam była owocna. Wzruszenie – nie sposób nie zapłakać. Zbyt dużo wspomnień, zbyt dużo dobrych, oddanych i życzliwych osób spotkałem na wszystkich etapach swojego życia, żeby nie wzruszyć się przy podziękowaniach. Dzień święceń i prymicji z pewnością zapamiętam do końca życia.

Ks. Krzysztof Majder

Mszę świętą prymicyjną i związane z nią przeżycia musiałbym podzielić na dwie płaszczyzny: duchową i ludzką, które razem stanowią pełnię ludzkiego „ja”. Duchowa była bardzo mocnym i emocjonującym doświadczeniem, po raz pierwszy stanąłem po „drugiej” stronie ołtarza jako prezbiter. Pozostaną mi w pamięci słowa konsekracji i ukazanie ludowi Ciała i Krwi Chrystusa – stałem się Jego narzędziem, prowadzącym ludzi do spotkania z Nim. Płaszczyzna duchowa buduje na tej drugiej, gdyż wymiar ludzki, związany chociażby z organizacją i przygotowaniami uroczystości, mógł wprowadzić wszystkich obecnych na „wyższy poziom”. W niedzielę podczas Mszy świętej prymicyjnej te dwie płaszczyzny połączyły się idealnie, dzięki czemu mogłem w pokoju ducha celebrować Eucharystię, za co jestem Panu Bogu wdzięczmy.

Reklama

Ks. Sylwester Łaska

Sprawowanie Mszy świętej prymicyjnej jest niesamowitym przeżyciem. Miałem wrażenie, że uczestniczę w Liturgii, która wykracza poza sferę ludzką, jest w pewnym sensie przeżyciem mistycznym. W sprawowaniu Mszy św. towarzyszyło mi wielkie wzruszenie i radość. Chyba najtrudniejszym momentem były podziękowania rodzicom. Długo zastanawiałem się co im powiem. Za każdym razem łzy same cisnęły się do oczu. Eucharystia jest czymś niesamowitym i może i dobrze, że pozostanie dla nas wielką tajemnicą. Pozostaje nam tylko i aż wiara w jej niesamowitą moc.

Ks. Michał Staszak

Swoją Mszę świętą prymicyjną przeżyłem jako najważniejszy moment w moim życiu. Wiem, że będę do tej chwili wracał i będzie mnie to umacniać i podnosić na duchu w trudnych chwilach. Odczuwam przede wszystkim ogromną wdzięczność wobec Pana Boga, za Jego wielki, niezasłużony dar jakim jest kapłańskie powołanie. Sama Eucharystia była wyjątkowa, z piękną oprawą. Nie brakowało wzruszających i bardzo osobistych momentów. Na ile tylko mogłem, starałem się skupić na głębokim przeżyciu celebracji liturgicznej, uwielbieniu w tym Pana Boga. Bo przecież to On był w tym dniu najważniejszy i oby w każdym kolejnym również tak było.

Ks. Bogusław Wojnarowski

W te kilka dni po święceniach kapłańskich, trudno cokolwiek powiedzieć, a tym bardziej opisać… Radość i wdzięczność – to dwa uczucia, które najbardziej grają w moim sercu. Radość, bo czekałem na tę chwilę tak wiele lat, przygotowywałem się przez studia i praktyki. Radość, bo Chrystus stał mi się jeszcze bliższy. Radość, bo od kilku dniu jestem tak blisko Niego, że bliżej już się nie da. Wdzięczność dla Kościoła i ludzi, których spotkałem na drodze powołania i którzy obdarzali mnie swoją modlitwą. W dzień święceń kapłańskich i prymicji, również byli ze mną, nie tylko fizycznie, ale w łączności duchowej. Świadomość, że to dopiero początek mojej drogi kapłańskiej sprawia, że czuję się taki niegodny, a równocześnie powołany do tak wielkiej przygody z Chrystusem. Niech każdy dzień mojego życia będzie wielkim śpiewem radości i wdzięczności za wielkie dzieła, które Pan Bóg uczynił w moim życiu.

Ks. Tomasz Zalwowski

Wpływ na emocje towarzyszące podczas pierwszej sprawowanej przeze mnie Mszy prymicyjnej miała atmosfera poprzedzająca to wydarzenie. Kilka dni przed długo oczekiwaną uroczystością pojawił się pierwszy stres, który z każdym następnym dniem nieco ustępował i przeobrażał się w wewnętrzny pokój, owoc modlitwy wielu bliskich mi osób. W chwili przeistoczenia chleba i wina w Ciało i Krew Pańską towarzyszył mi wewnętrzny pokój. Z pewnością uroczystość prymicyjna do końca życia pozostanie w mojej pamięci. Szczególnie w pamięć zapadły mi słowa homilii, wygłoszone przez księdza rektora naszego Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego, w których podkreślił, że życie kapłana to nie tylko radość i wesele, ale również ofiara z siebie związana często z wyrzeczeniem, z bólem i cierpieniem dla większej chwały nieba.

2020-06-03 08:45

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Diecezja ma 9 nowych kapłanów

Niedziela bielsko-żywiecka 23/2022, str. I

[ TEMATY ]

święcenia kapłańskie

Robert Karp

Oni zasilą szeregi duszpasterzy

Oni zasilą szeregi duszpasterzy

– Bądźcie otwarci na każde świadectwo wiary i miłości, jakie spotkacie w parafii, szkole, na pielgrzymce, wyjeździe z grupą modlitewną czy młodzieżową – powiedział bp Roman Pindel do neoprezbiterów.

Liturgię święceń pasterz diecezji sprawował 28 maja w katedrze św. Mikołaja. Przy ołtarzu razem z szafarzem święceń stanęli: bp Piotr Greger, wychowawcy seminaryjni, proboszczowie rodzinnych parafii oraz proboszczowie parafii praktyk. W świątyni za przyszłych kapłanów modlili się ich rodzice i bliscy. W modlitwie za pośrednictwem diecezjalnej rozgłośni Anioł Beskidów i transmisji internetowej łączyli się także wierni z całej diecezji.

CZYTAJ DALEJ

Msza św. Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczyna obchody Triduum Paschalnego

2024-03-28 07:18

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczynają się w Kościele katolickim obchody Triduum Paschalnego - trzydniowe celebracje obejmujące misterium Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i zmartwychwstałego. Liturgia tego dnia odwołuje się do wydarzeń w Wieczerniku, kiedy Jezus ustanowił dwa sakramenty: kapłaństwa i Eucharystii.

Liturgista, ks. prof. Piotr Kulbacki z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego powiedział PAP, że część pierwsza Triduum - misterium Chrystusa ukrzyżowanego - rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej (Wielki Czwartek) i trwa do Liturgii na cześć Męki Pańskiej (Wielki Piątek). Po tej liturgii rozpoczyna się dzień drugi - obchód misterium Chrystusa pogrzebanego, trwający przez całą Wielką Sobotę. Nocna Wigilia Paschalna rozpoczyna trzeci dzień - misterium Chrystusa zmartwychwstałego – obchód trwający do nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania.

CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję