Reklama

Niedziela Częstochowska

Być „kropelką Krwi” w świecie

O grupach modlitewnych Stowarzyszenia Krwi Chrystusa działających w naszej archidiecezji z s. Krystyną Kusak ze Zgromadzenia Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa, moderatorem regionalnym Stowarzyszenia Krwi Chrystusa, rozmawia ks. Mariusz Frukacz

Niedziela częstochowska 28/2019, str. V

[ TEMATY ]

Krew Chrystusa

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

S. Krystyna Kusak

S. Krystyna Kusak

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Mariusz Frukacz: – Lipiec to miesiąc Przenajdroższej Krwi Chrystusa. Jest to dobra okazja do przybliżenia charyzmatu grup modlitewnych Stowarzyszenia Krwi Chrystusa. Czym jest duchowość Krwi Chrystusa?

S. Krystyna Kusak: – Duchowość Krwi Chrystusa to przede wszystkim spotkanie z samym Panem Jezusem, który nas swoją Krwią odkupił. Jako czciciele Krwi Chrystusa rozważamy tę tajemnicę przede wszystkim poprzez udział w Eucharystii. Bardzo piękna jest także Koronka do Krwi Chrystusa i Litania do Przenajdroższej Krwi Chrystusa, które to modlitwy odmawiamy każdego dnia, przez cały lipiec.

– W naszej archidiecezji działają w jedenastu parafiach grupy modlitewne Stowarzyszenia Krwi Chrystusa. Jaka jest główna idea tego stowarzyszenia?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram


– Właściwie w ciągu ostatnich trzech lat nastąpił rozwój grup modlitewnych Stowarzyszenia Krwi Chrystusa w parafiach archidiecezji częstochowskiej. Na razie grupy te działają w jedenastu parafiach, ale jest też sporo osób, którym bliska jest duchowość Krwi Chrystusa. Osoby te przyjeżdżają na modlitwy do Sanktuarium Krwi Chrystusa w Częstochowie.
Podczas spotkania formacyjnego grupa modlitewna trwa na adoracji Najświętszego Sakramentu, podczas której odmawiana jest Koronka do Krwi Chrystusa. Jest też konferencja o duchowości Krwi Chrystusa. Podczas spotkań członkowie stowarzyszenia zapoznają się również z życiem i duchowością św. Kaspra del Bufalo i św. Marii De Mattias. Dużą pomocą dla czcicieli Krwi Chrystusa jest książka ks. Tullia Veglianti – misjonarza Krwi Chrystusa, zatytułowana „Krew Chrystusa – codzienne rozważania na lipiec”, która ukazała się w ostatnim czasie w Wydawnictwie Misjonarzy Krwi Chrystusa „POMOC”. Członkowie Stowarzyszenia mają każdego dnia ukazywać ludziom wielką miłość Pana Boga do każdego człowieka. Głosić tę prawdę, że Chrystus nas odkupił na krzyżu. Mają w pewien sposób być „kropelką Krwi” w miejscu, gdzie żyją i pracują.
Ostatnio w naszym domu Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa z przedstawicielami Stowarzyszenia Krwi Chrystusa spotkała się s. Nadia Coppa – przełożona generalna naszego zgromadzenia. To spotkanie było zapewne takim ważnym impulsem do zgłębienia duchowości Krwi Chrystusa przez nasze grupy modlitewne.

– Przez cały lipiec grupy modlitewne przyjeżdżają do Sanktuarium Krwi Chrystusa na modlitwę i adorację...

– Już w maju na naszym spotkaniu stowarzyszenia została podjęta inicjatywa, by każdego dnia w lipcu spotykać się w Sanktuarium Krwi Chrystusa. Każdego dnia czuwa na modlitwie inna grupa i modli się Koronką do Krwi Chrystusa o godz. 17.00.

– Jak założyć w parafii grupę modlitewną Stowarzyszenia Krwi Chrystusa?

– Ksiądz proboszcz może zaprosić do swojej parafii siostrę z naszego zgromadzenia Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa, która podczas Mszy św. przed błogosławieństwem przybliży duchowość i cele Stowarzyszenia Krwi Chrystusa. Uczymy też chętnych parafian, jak odmawiać Koronkę do Krwi Chrystusa. Formacyjne spotkania naszych grup modlitewnych powinny w parafii odbywać się przynajmniej raz w miesiącu. Ponadto w ciągu roku jest kilka spotkań w domu naszego zgromadzenia Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa w Częstochowie-Kiedrzynie.

2019-07-10 09:41

Ocena: +1 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pan Jezus przelał Krew podczas modlitwy w Ogrójcu

W lektury Ewangelii według św. Łukasza wiemy, że po Ostatniej Wieczerzy, Jezus udał się z uczniami do Ogrójca. Jezusowi „ukazał się anioł z nieba i pokrzepiał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię” (Łk 22, 43 – 44).

Ogród Oliwny to miejsce odległe i ciche. Jezus często tam przebywał i rozmawiał ze swoimi uczniami. Tu też trwali we wspólnocie modlitwy. Ale tym razem W Ogrodzie Oliwnym ma miejsce coś innego. To nie jest zwykła rozmowa z uczniami. Przecież wszystko dzieje się w dzień poprzedzający mękę Jezusa, stąd Boży Syn właśnie w Ogrodzie Oliwnym przeżywał niepokój, napięcie, smutek, trwogę, lęk. W prawdzie zabrał ze sobą najbliższych uczniów, by z Nim czuwali ale oddalił się od nich, by porozmawiać z Ojcem. Ogród Oliwny to także miejsce walki, jaką Jezus stoczył z szatanem, który kusił Go, aby odrzucił mękę, cierpienie i śmierć. Jednak Jezus wie, co Go czeka i prosi Ojca, by odsunął ten kielich cierpienia. Była to dla Jezusa wielka godzina próby i ogromna udręka.

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

Ekshumacja i rekognicja

2024-04-20 15:56

Zdj. IPN

    W piątek 19 kwietnia br. zakończyła się ekshumacja i rekognicja kanoniczna szczątków Czcigodnego Sługi Bożego ks. Michała Rapacza.

    Beatyfikacja męczennika czasów komunizmu odbędzie się 15 czerwca w krakowskich Łagiewnikach.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję