Reklama

Niedziela Przemyska

Jubileusz 15-lecia parafii Chrystusa Króla w Przeworsku

Zawierzyli Chrystusowi Królowi

W Roku Jubileuszowym 2000 została powołana najmłodsza wspólnota parafialna w Przeworsku pw. Chrystusa Króla. Nowa wspólnota została utworzona z części terytorium parafii Ducha Świętego, jej proboszczem został mianowany ks. Jan Miazga

Niedziela przemyska 4/2016, str. 4-5

[ TEMATY ]

parafia

Archiwum parafii

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W biegłym roku wspólnota obchodziła jubileusz 15-lecia istnienia. Jej początki sięgają Roku Jubileuszowego 2000, gdy w Przeworsku odbywały się uroczystości związane ze zjazdem reaktywowanego Zakonu Kanoników Grobu Chrystusowego, zwanego Bożogrobcami, którzy byli duszpasterzami w parafii pw. Ducha Świętego od XIV do połowy XIX wieku. Podczas uroczystej Eucharystii sprawowanej pod przewodnictwem abp. Józefa Michalika został odczytany przez ks. kanclerza Józefa Bara Dekret Metropolity Przemyskiego w sprawie erygowania parafii pw. Chrystusa Króla z dniem 15 września 2000 r.

Kaplica

Przez rok trwały przygotowania do budowy tymczasowej kaplicy przy ul. Misiągiewicza na wcześniej zakupionej działce przez parafię macierzystą. 16 września 2001 r. bp Adam Szal odprawił polową Mszę św. i dokonał poświęcenia drewnianego krzyża i placu. Po uzyskaniu niezbędnych pozwoleń rozpoczęto budowę kaplicy oraz budynku administracyjno-mieszkalnego. Dzięki zaangażowaniu wielu osób – ich pracy fizycznej na budowie, modlitwie i ofiarach duchowych, a także materialnych już 13 grudnia odprawiono pierwszą Eucharystię, a w III niedzielę Adwentu, tj. 16 grudnia 2001 r. Metropolita Przemyski dokonał poświęcenia kaplicy parafialnej. Od tego dnia Msze św. były odprawiane o godz. 8.30, 11.30 i 18.00 w niedzielę, a w dni powszednie także o godz. 18. Nowa parafia ze wzruszeniem przeżywała pierwsze święta Bożego Narodzenia, Wielki Post i Wielkanoc. Nowy rok to czas wykończenia budynku mieszkalnego, w którym od końca czerwca zamieszkał Ksiądz Proboszcz i pierwszy wikariusz parafii ks. Tadeusz Zagaja.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Kościół żywy

Od początku zaczęły powstawać wspólnoty dziecięce i młodzieżowe (schole, oazy i ministranci oraz lektorzy), a także grupy dorosłych (Caritas, Akcja Katolicka, chór parafialny, kręgi Domowego Kościoła, redakcja gazetki parafialnej), które gromadziły się w salce obok zakrystii. Nie zabrakło też Róż Różańcowych różnych kategorii wiekowych. W kolejnych latach powstały Wpólnota Krwi Chrystusa oraz Stowarzyszenie Kulturalne „Gloria”.

Reklama

Najmłodszą, a zarazem najliczniejszą grupą parafialną jest Odnowa w Duchu Świętym, która powstała w 2011 r. W jej skład wchodzi diakonia muzyczna. Cały czas trwa budowa duchowego Kościoła, do którego przyczyniają się spotkania opłatkowe dla wszystkich grup parafialnych, wieczory kolęd i pastorałek, parafialna procesja eucharystyczna, nabożeństwa fatimskie, wieczory uwielbienia, koncerty charytatywne, a także nowenny (wtorek – do św. Józefa, środa – do Matki Bożej, piątek – do Miłosierdzia Bożego). Integracji, zabawie i rozrywce sprzyjają również festyny, które odbywają się dwa razy do roku. Parafia przeżywała również peregrynację Ikony Jasnogórskiej w 2003 r., gościła młodzież XIII Spotkania Młodych Archidiecezji Przemyskiej (w 2006 r.).

Budowa kościoła

W czerwcu 2004 r., w obecności Księdza Dziekana została uroczyście zaprzysiężona parafialna rada duszpasterska – sekcja budowlana, która zajęła się poszukiwaniem projektu świątyni. Na obrzeżach Mielca znaleziono nowo wybudowany kościół, którego projekt po pewnych modyfikacjach został zaakceptowany. W maju 2005 r. rozpoczęto wykonanie fundamentów wraz z wszelkimi pracami niezbędnymi w tym zakresie. Prace budowlane postępowały i mury świątyni rosły z roku na rok. Środki finansowe pochodziły z ofiar wiernych i kwest w parafiach archidiecezji, dokąd wyjeżdżali parafianie z Księdzem Proboszczem. Rok 2010 był szczególnym w życiu wspólnoty. Prace budowlane zakończone zostały przykryciem dachu świątyni i budynku parafialnego, a obiekty wykończono w stanie surowym. Był to również czas Jubileuszu 10-lecia parafii połączony z wizytacją kanoniczną i wmurowaniem kamienia węgielnego przez metropolitę przemyskiego abp. Józefa Michalika. Wydarzenie miało miejsce w niedzielę 26 września – wtedy po raz pierwszy sprawowano Eucharystię w nowym kościele. Odtąd uroczystości, podczas których gromadziła się większa liczba wiernych, odprawiane były w miarę możliwości w nowej świątyni (np. pasterka, Triduum Paschalne).

Reklama

Równocześnie cały czas były prowadzone prace wykończeniowe w kościele (tynkowanie ścian, szpachlowanie sufitu, wylewki). Od roku 2012, po zasięgnięciu opinii rady parafialnej, Ksiądz Proboszcz postanowił sprawować kult tylko w nowym kościele ze względu na przestrzeń i miejsce, którego brakowało w małej kaplicy. Aby zapewnić godne warunki modlitwy w miesiącach zimowych, w pierwszej kolejności wykonano ogrzewanie podłogowe i zakupiono piec centralnego ogrzewania.

W Roku Wiary (2012) w listopadzie parafia przeżywała misje święte i peregrynację krzyża papieskiego. Marzec 2013 r. to czas Spotkania Młodych Archidiecezji Przemyskiej w Przeworsku. Świątynia pw. Chrystusa Króla została kościołem stacyjnym goszczącym wówczas licznie zgromadzoną młodzież.

Jubileusz parafii

Od roku 2014 rozpoczęły się przygotowania do jubileuszu 15-lecia parafii. Został wykonany projekt ołtarza głównego (figura Chrystusa Króla oraz tabernakulum). Po zatwierdzeniu przez władze kościelne, projektant i jednocześnie artysta Józef Powroźnik przystąpił do pracy. W październiku wierni ujrzeli czterometrową figurę Chrystusa Króla wyrzeźbioną w drzewie lipowym i tabernakulum w kształcie promiennego serca.

W niedzielę 22 listopada 2015 r., w liturgiczne Chrystusa Króla, parafia przeżywała odpust połączony z jubileuszem 15-lecia. Sumie odpustowej przewodniczył metropolita przemyski abp Józef Michalik, wraz z nim koncelebrowali dziekani przeworscy – ks. Zenon Ruchlewicz i ks. Tadeusz Gramatyka, księża rodacy, proboszczowie okolicznych parafii oraz byli wikariusze, a także gospodarz parafii proboszcz ks. Jan Miazga. Po powitaniu przez wiernych i Księdza Proboszcza, Ksiądz Arcybiskup dokonał poświęcenia figury Chrystusa Króla i tabernakulum. W homilii Metropolita Przemyski zaznaczył, że warto zawierzyć się Chrystusowi Królowi i uczynić Go królem naszych serc, oddając je w całości Bogu. Podkreślił również, że królestwo Chrystusa jest to królestwo prawdy o nas samych i o Bogu.

Po zakończeniu nastąpiło wystawienie Najświętszego Sakramentu, podczas którego modlono się Litanią do Chrystusa Króla, odmówiono również Akt Poświęcenia Rodzaju Ludzkiego Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Na koniec Ksiądz Arcybiskup udzielił uroczystego błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Posługę muzyczną pełnił zespół muzyczny „Mocni w Duchu” z Łodzi, który również wspierał o. Remigiusza Recława SJ prowadzącego rekolekcje parafialne przygotowujące wiernych do tego wydarzenia.

2016-01-21 10:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jubileusz 200-lecia trzebnickiej parafii

[ TEMATY ]

parafia

Trzebnica

Anna Buchar

Ks. Jerzy Olszówka SDS, proboszcz wspólnoty

Ks. Jerzy Olszówka SDS, proboszcz wspólnoty

Uroczystą Mszą św. odprawioną wczoraj pod przewodnictwem abp. Józefa Kupnego rozpoczęły się obchody jubileuszu 200-lecia erygowania parafii pw. św. Bartłomieja i św. Jadwigi w Trzebnicy. W ramach wydarzenia odbył się koncert Orkiestry Symfonicznej Film Harmony Orchestra, a także nadane zostały tytuły Zasłużonych dla Gminy Trzebnica.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

W Lublinie rozpoczęło się spotkanie grupy kontaktowej Episkopatów Polski i Niemiec

2024-04-24 17:59

[ TEMATY ]

Konferencja Episkopatu Polski

Konferencja Episkopatu Polski/Facebook

W dniach 23-25 kwietnia br. odbywa się coroczne spotkanie grupy kontaktowej Episkopatów Polski i Niemiec. Gospodarzem spotkania jest w tym roku abp Stanisław Budzik, przewodniczący Zespołu KEP ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec.

Głównym tematem spotkania są kwestie dotyczące trwającej wojny w Ukrainie. Drugiego dnia członkowie grupy wysłuchali sprawozdania z wizyty bp. Bertrama Meiera, ordynariusza Augsburga, w Ukrainie, w czasie której odwiedził Kijów i Lwów. Spotkał się również z abp. Światosławem Szewczukiem, zwierzchnikiem Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję