Reklama

Niedziela Kielecka

Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego - dom w Chmielniku

91 lat w Chmielniku

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wierne Konstytucjom Zgromadzenia i ideałom założyciela - bł. Gwidona, od ponad 90 lat siostry kanoniczki Ducha Świętego, zwane potocznie „duchaczkami”, służą mieszkańcom chmielnickiej ziemi. Podczas wojennej zawieruchy pomagały wszystkim: Polakom, Żydom, niemieckim kapłanom, a przede wszystkim biednym, głodnym i chorym. W czasach pokoju katechizują, formują i kształcą kolejne pokolenia, zaszczepiając w sercach prawdy o Duchu Świętym.

Przybyły 91 lat temu

Do Chmielnika Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego sprowadził w 1922 r. ks. proboszcz Piotr Pachelski. 30 sierpnia tego roku przyjechały pierwsze siostry: s. Irena Rodziewicz - przełożona Domu, s. Leonarda Przedpelska i s. Róża Biernat - nauczycielki. Nieco później przybyła s. Jadwiga Pietras. Początkowo siostry mieszkały w domu parafialnym, w którym prowadziły roczny kurs kroju i szycia dla dziewcząt w parafii. Ciągły napływ kandydatek pragnących zdobyć zawód spowodował w 1923 r. przekształcenie kursu w 3-letnią szkołę krawiecką. Uczennic wciąż przybywało, lokal szybko okazał się zbyt ciasny, zdecydowano więc o budowie nowego domu. Aby zdobyć fundusze, siostry rozpoczęły kwestę w okolicznych województwach, a kuria biskupia wydzieliła z gruntów parafialnych parcelę pod budowę i ogród. Z kolei w mieście powstał komitet celem niesienia pomocy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W 1924 r. rozpoczęto budowę, którą z wielkim trudem i wysiłkiem ukończono w 1925 r. Piękny piętrowy budynek stanął obok kościoła Trójcy Świętej. Mieściła się tutaj 3-letnia Szkoła Zawodowa im. św. Królowej Jadwigi z internatem oraz mieszkania sióstr. Siostry bardzo dbały o swój dom - rozwijała się szkoła, piękniało wnętrze budynku, rozkwitał ogród. Kres tej działalności położyła II wojna światowa.

Trudne lata okupacyjne

8 września 1939 r. Niemcy zajęli gmach, zostawiając siostrom na parterze pokój z kuchnią i refektarzem. 23 czerwca 1943 r. szef policji niemieckiej w Radomiu rozkazał całkowicie opuścić budynek. Odtąd przez następne 30 lat siostry musiały wynajmować w mieście kolejne mieszkania, gdyż ich własny dom został podczas działań wojennych zniszczony. Brak stałego domu, a wręcz tułaczka sióstr były powodem decyzji władz Zgromadzenia o likwidacji placówki w Chmielniku. Dzięki zdecydowanej interwencji Biskupa, duchaczki pozostały jednak w miasteczku. Wreszcie w roku 1971 r. Zgromadzenie nabyło na własność dom przy ul. Dygasińskiego 2, w którym siostry mieszkają do dzisiaj.

Reklama

Praca szkolna, służba wojenna

Z pierwszej szkoły prowadzonej przez siostry w latach 20. korzystało zazwyczaj 120-150 uczennic. Placówka cieszyła się wielką popularnością, gdyż w pobliżu nie było żadnej szkoły zawodowej. Większość uczennic pochodziła z rodzin małorolnych lub robotniczych, nie wszystkie więc mogły uiszczać opłaty za naukę. Najuboższe korzystały ze zniżek, a zupełnie biedne - siostry zwalniały z wszelkich opłat. - Uczennice naszej szkoły z wielką sympatią wspominają lata szkolne i z ogromną serdecznością wypowiadają się o Matce Irenie. Charakteryzują ją np. tak: „Była dobra jak mama w domu” - podkreśla przełożona s. Agnes Słonina.

Choć podczas wojny praca w szkole musiała być przerwana, to jednak siostry w zmienionej formie nadal poświęcały swój czas dzieciom i młodzieży.

W 1939 r. uruchomiły pracownię robót ręcznych, kroju i szycia. Tym ratowały dziewczęta przed wywiezieniem do pracy w głąb Niemiec. W 1940 r. otworzyły ochronkę dla najbiedniejszych dzieci miasta w celu dożywiania ich z kuchni Opieki Społecznej, którą kierowały przez cały okres okupacji. Był to azyl i ostatnia deska ratunku dla wielu najbardziej potrzebujących. Siostry żywiły jeńców, więźniów, biednych, wysiedlonych, dostarczały żywność ludziom zabranym do kopania rowów, przeznaczonym do wywiezienia na roboty, Żydom. Niemieckim kapłanom, którzy odmówili służby wojskowej, ułatwiały odprawienie Mszy św. w kościółku Świętej Trójcy, przygotowywały do chrztu rodzinę żydowską, celem uratowania jej życia. Dzięki tej odważnej postawie i ciężkiej pracy wiele osób uniknęło więzienia czy wywiezienia. Przez cały okres okupacji siostry utrzymywały się z pracy rąk. Aby móc prowadzić działalność dobroczynną, pomocową, zmuszone były prosić o pomoc zamożniejszych mieszkańców miasta i okolicznych wsi.

Reklama

W „nowej” Polsce

Po 1945 r., w nowym ustroju zakonnice nie mogły prowadzić szkoły. Zajęły się więc dziećmi w wieku przedszkolnym i wśród najmłodszych pracowały do roku 1961. Początkowo działalność ta odbywała się w wyjątkowo ciężkich warunkach. Przedszkole pozbawione było najkonieczniejszych sprzętów, ludzie wyniszczeni wojną. Siostry urządzały więc inscenizacje i teatrzyki dziecięce dla publiczności, a nawet wyjeżdżały z programem do okolicznych przedszkoli wiejskich. Zebrane pieniądze przeznaczały na opał, na urządzenie przedszkola, na pokrycie budynku dachem.

Po usunięciu sióstr z pracy w przedszkolu, duchaczki zajęły się z kolei katechizacją dzieci w parafii, ucząc religii w salkach pod kościołem.

W latach 1946-1962 siostry pracowały także jako pielęgniarki w szpitalu powiatowym i prowadziły aptekę przyszpitalną. Z żyjących do dzisiaj sióstr, w szpitalu pracowały: s. Ancilla Anna Otoka (obecnie na misjach w Burundi), s. Monika Władysława Król (przebywa w klasztorze w Krakowie).

W latach 50. XX wieku duchaczki zainspirowane przez ks. Edwarda Materskiego rozpoczęły prowadzenie Krucjaty Eucharystycznej, skupiającej dzieci i młodzież.

Od 1 września 1990 r. siostry prowadzą lekcje religii w przedszkolach, w Szkole Podstawowej im. S. Żeromskiego i Gimnazjum im. gen. Kazimierza Tańskiego w Chmielniku.

Obecnie w Domu w Chmielniku pracuje 5 sióstr. Przełożoną wspólnoty jest s. Agnes Słonina - katechetka w szkole podstawowej; uczy klasy młodsze - przygotowuje dzieci do sakramentu pokuty i Pierwszej Komunii św., prowadzi przy parafii Misyjne Koło Płomyków Ducha Świętego i Wspólnotę Czcicieli Ducha Świętego. S. Krzysztofa Podraza dba o bieliznę kościelną, a s. Alana Sałabun - pełni obowiązki kucharki. S. Łucja Kramarz pracuje jako katechetka w szkole podstawowej i dba o wystrój ołtarzy w kościele parafialnym. S. Olga Kulec uczy w Gimnazjum i pracuje w świetlicy parafialnej.

Reklama

Głoszą prawdy o Duchu Świętym

Habity sióstr duchaczek poznamy po charakterystycznym krzyżu. - Nasz założyciel, o. Gwidon jako godło Zakonu Ducha Świętego obrał podwójny krzyż o dwunastu rozgałęzieniach. Krzyż symbolizuje Trójcę Świętą. Nad krzyżem umieszczona jest gołębica - symbol Trzeciej Osoby Trójcy Świętej - wyjaśniają siostry.

Siostry swoim życiem starają się głosić prawdy o Duchu Świętym. - Każdy dzień rozpoczynamy hymnem do Ducha Świętego „Veni Creator”. Codziennie, w intencji odnowy Kościoła i świata, odmawiamy Koronkę do Ducha Świętego. W naszych południowych modlitwach wzywamy Ducha Świętego, wypowiadając słowa „Sekwencji” - tą modlitwą ogarniamy wszystkich, którym służymy w duchu miłości miłosiernej: chorych, ubogich, samotnych i odrzuconych, przeżywających trudne doświadczenia. Ponadto każdy poniedziałek poświęcony jest w sposób szczególny Duchowi Świętemu - w miarę możliwości śpiewamy Godzinki ku Jego czci - wyjaśnia siostra przełożona.

Wtorek jest dniem modlitw za Dzieło Misyjne Zgromadzenia; środa - o świętość rodzin; czwartek - to dzień szczególnej modlitwy w intencjach Ojca Świętego i kapłanów oraz o powołania kapłańskie i zakonne w całym Kościele.

Piątek to czas modlitwy za chorych, cierpiących, opuszczonych, bezdomnych, a sobota - to dzień czci Niepokalanej Oblubienicy Ducha Świętego. W I soboty miesiąca siostry odmawiają 4 części Różańca w formie pokutnej, modląc się o powołania. Niedziela jest dniem uwielbienia Trójcy Przenajświętszej.

Reklama

Apostołują, dbają o formację

W ostatnich latach przy chmielnickiej parafii powstały grupy apostolskie: Misyjne Koło Płomyków Ducha Świętego (28 dzieci) i Wspólnota Czcicieli Ducha Świętego (60 osób). - Członkowie tych grup poznają historię naszego Zakonu, charyzmat i Osobę Ducha Świętego, modląc się do Niego - tłumaczy s. Agnes. Wyjaśnia, że wszędzie tam, gdzie pracują siostry, troszczą się one o formacje powierzonych sobie osób i rozbudzanie miłości do Ducha Świętego.

I tak siostry katechetki w Szkole Podstawowej i Gimnazjum przeprowadziły katechezy związane z Rokiem Wiary oraz konkursy na temat znajomości „Credo”. W kl. I-III s. Agnes zrealizowała konkurs plastyczny organizowany przez Wydział Katechetyczny w Kielcach pod hasłem „Maryja Nauczycielką Wiary”. Z kolei s. Łucja Kramarz wykonała z dziećmi dekorację w szkole i w kościele na Rok Wiary.

Siostry tworzą Gwidonowe Grupy Apostolskie. Są to Płomyki Ducha Świętego - gromadzące dzieci w wieku szkolnym oraz Czciciele Ducha Świętego - modlitewne grupy dorosłych. Są to wspólnoty powstające w ostatnich latach przy domach Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia, ściśle związane z charyzmatem i duchowością Zgromadzenia. Członkowie grup włączają się w dzieła prowadzone przez siostry oraz szerzą kult Ducha Świętego Pocieszyciela i Ojca Ubogich. Codziennie modlą się słowami Koronki do Ducha Świętego.

W Roku Wiary ogłoszonym przez Benedykta XVI pod hasłem „Być solą ziemi” - wspólnota Czcicieli Ducha Świętego, prowadzona przez s. Agnes Słoninę, pogłębia swoją formację nad prawdami wiary oraz znajomość głównych dokumentów Soboru Watykańskiego II i Katechizmu Kościoła Katolickiego.

Do uroczystości Zesłania Ducha Świętego wspólnota Czcicieli Ducha Świętego wraz z parafianami przygotowywała się przez dziewięciodniową Nowennę. W każdą niedzielę przed Mszą św. o godz. 8.30 Wspólnota odmawia Koronkę do Ducha Świętego. Modlitwa łączy całą parafię. W I poniedziałek miesiąca członkowie wspólnoty gromadzą się na wspólnej Eucharystii, po której modlą się Koronką ku czci Ducha Świętego w intencjach Kościoła, parafii i odnowy świata. Modlitwę kończy spotkanie formacyjne, które prowadzi ks. dziekan Franciszek Siarek - proboszcz parafii. - Ksiądz Kanonik w sposób przejrzysty tłumaczy prawdy zawarte w Credo oraz uczy, że „wiara otwiera serce człowieka na łaskę Pana Boga” - podkreślają siostry.

Reklama

Przy parafii działa również grupa Misyjnych Płomyków Ducha Świętego, której opiekunem jest s. Agnes Słonina. Dzieci swoją modlitwą wspierają posługę sióstr misjonarek pracujących na misjach w Burundi (Afryka), wśród których jest rodaczka z Chmielnika, s. Benedykta-Ewa Szwarczyńska. Dzieci, przy okazji święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy, pamiętają o swoich rówieśnikach zamieszkujących Czarny Ląd, przeprowadzając akcję „Dar serca” (poprzez sprzedaż kartek świątecznych wykonanych przez dzieci z Afryki).

Swoim życiem siostry starają się realizować charyzmat założyciela bł. Gwidona z Montpellier, prekursora obrony życia poczętego. W dobie społecznych konsultacji dotyczących ochrony prawnej dziecka poczętego warto pamięć o bł. Gwidonie. W ufundowanym w rodzinnym mieście szpitalu pw. Ducha Świętego przyjmował chorych, bezdomnych, sieroty, dzieci porzucone przez rodziców, kobiety ciężarne, pielgrzymów, wszystkich potrzebujących pomocy i osobiście im posługiwał. Jego ewangeliczna postawa pociągała młodych do włączenia się w dzieło miłosierdzia. Za patrona powstającego Zakonu Gwidon obrał Ducha Świętego. W 1198 r. Papież Innocenty III zatwierdził Zakon, a w 1204 r. powierzył mu nowo wybudowany szpital w Rzymie, działający w Watykanie po dziś dzień. Po śmierci Założyciela (1208 r.) zakon rozwijał się pomyślnie i realizował swą szpitalniczą działalność prawie we wszystkich państwach Europy.

Do Polski Zakon Ducha Świętego został sprowadzony w 1220 r. przez biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża. W długiej, bo trwającej ponad 800 lat historii, mimo zmieniających się warunków społecznych, dla braci i sióstr Zakonu Ducha Świętego ochrona życia dziecka była szczególną troską. Dzieci niechciane były przekazywane do szpitala przez tzw. „koło” - do dziś istnieje ono w murze Szpitala Ducha Świętego w Rzymie - specjalnie wybudowane w pobliżu wejścia. Miało ono ułatwić doręczenie niemowlęcia w bezpieczne ręce sióstr o każdej porze dnia i nocy...

W następnym numerze zaprezentujemy Zgromadzenie Ojców Franciszkanów - Dom w Chęcinach

2013-07-17 10:06

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Klaweriańskie zaplecze dla misji

Niedziela przemyska 22/2015, str. 6

[ TEMATY ]

zgromadzenie

Archiwum Sióstr Klawerianek

Siostry Klawerianki

Siostry Klawerianki

Bł. Maria Teresa Ledóchowska całe swoje życie poświęciła misjom, mimo że sama na misjach nigdy nie była. Założyła Zgromadzenie Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera, ukierunkowane wyłącznie na działalność wspierającą misje. W odróżnieniu od innych zgromadzeń, siostry nie podejmują bowiem bezpośredniej pracy misyjnej. Podczas, gdy misjonarze i misjonarki z innych zgromadzeń wyjeżdżają do pracy misyjnej ad gentes, siostry klawerianki pozostając na zapleczu, organizują dla misjonarzy niezbędną pomoc duchową i materialną.

CZYTAJ DALEJ

Nowi kanonicy

2024-03-28 12:00

[ TEMATY ]

Zielona Góra

Karol Porwich/Niedziela

Podczas Mszy Krzyżma bp Tadeusz Lityński wręczył nominacje i odznaczenia kapłanom diecezji. Życzenia otrzymali również księża, którzy obchodzą w tym roku jubileusze kapłańskie.

Pełna lista nominacji, odznaczeń i jubilatów.

CZYTAJ DALEJ

USA: nowy program nauczania uniwersyteckiego – studiowanie dorobku św. Jana Pawła II

2024-03-28 19:24

Archiwum Archidiecezji Łódzkiej

Jan Paweł II w Łodzi

Jan Paweł II w Łodzi

Katolicki Uniwersytet Św. Tomasza w Houstonie w stanie Teksas rozpoczyna 30-godzinny cykl wykładów online, poświęcony życiu św. Jana Pawła II i jego nauczaniu o „godnosci osoby ludzkiej w nawiązaniu do innych ludzi i ostatecznie w odniesieniu do Boga”. Uwieńczeniem kursu będzie uzyskanie stopnia magisterskiego (Master of Arts). Celem nowego programu jest też poznawanie „ojczyzny świętego: kultury i historii Polski”. Na zakończenie przewidziano dwutygodniowy pobyt w naszym kraju, po którym przewodnikami mają być polscy naukowcy, badający dzedzictwo świętego papieża.

Nowy kierunek studiów przeznaczony jest zwłaszcza dla formatorów w różnych zakonach, nauczycieli szkół katolickich i innych specjalistów. Do poznawania życia i dorobku Ojca Świętego zachęca kard. Daniel DiNardo - metropolita Galvestonu-Houstonu, archidiecezji, na której terenie znajduje się uniwersytet. Podkreślił on, że „program ten stwarza wspaniałą okazję do badania spuścizny po świętym Janie Pawle II, głoszonej przezeń obrony godności człowieka i wartości tego, czym jest wolność religijna”. Swoje poparcie dla nowego programu studiów wyrazili też m.in emerytowany arcybiskup Filadelfii Charles Chaput i George Weigel - znany na całym świecie autor książek o papieżu Wojtyle.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję